گفتگو با لیلی رشیدی :همه من را با "زی زی گولو"

[رزیتا]

گفتگو با لیلی رشیدی :همه من را با "زی زی گولو"


ظهر جمعه است، خانم لیلی رشیدی آمده‌اند دفتر نشانی و بعد از گفتگو هم باید بروند تئاتر در نمایش «خانواده‌ی تت» نقش دختر خانواده را بازی كنند. هنوز نمایش را ندیده‌ام، اگر هم می‌دیدم زیاد دوست نداشتم درباره این نمایش حرف بزنیم. همیشه این جور مسائل بهانه‌ای‌ است تا حرف‌های دیگری را كه شاید كمتر زده شده را بشنویم. چند روز بعد از گفتگو «خانواده‌ی تت» را دیدم و تله تئاتر آن هم چند شب پیش از تلویزیون پخش شد. یك اتفاق بد سر این گفتگو افتاد و آن پاك شدن همه حرف‌هایی بود كه با دستگاه ضبط صدا گرفته بودیم و اگر گوشی موبایلی كه همزمان صداها را ضبط می‌كرد نبود باید دوباره قرار می‌گذاشتیم و... حالا هم كه دارم لید این گفتگو را می‌نویسم خانم رشیدی ایران نیستند، رفته‌اند پیش برادر دانشمندشان جناب دكتر فرهاد رشیدی.
* تا چه حد خانواده را در بازیگر شدن‌تان موثر می‌دانید؟
- خوب به هر حال تاثیر دارد ولی خیلی‌ها هم هستند كه به سمت حرفه خانواده‌شان نمی‌روند. پسر خودم كه هشت سال دارد هیچ علاقه‌ای به بازیگری ندارد. برای همین فكر می‌كنم بیشتر از تاثیر خانواده علاقه خودم موثر بود.
* در كار چقدر روابط خویشاوندی روی همكاری‌تان تاثیر می‌گذارد؟
- خیلی كم. مخصوصا وقتی با پدرم كار می‌كنم احساس می‌كنم اصلا من را نمی‌شناسند. یعنی انگار نه انگار كه من دخترشان هستم. همیشه سركار خیلی جدی برخورد می‌كنند. با مادرم زیاد هم كار نبوده‌ام و از كار با خاله مرضیه هم همیشه خاطرات خوبی دارم. خاله همیشه سر كار جدی است و با كسی شوخی ندارد ولی كار با او از خاطره‌های خوب پر بوده.
* برای انتخاب یك نقش، پیدا كردن نقش یا درك بهتر پیس‌ها چقدر از پدرتان مشورت می‌گیرید؟
- هیچ چی. معمولا پدرم در مورد این‌كه در كدام پروژه باشم یا چگونه نقش را پیدا كنم نظر خاصی نمی‌دهند و همیشه همه سختی و دو دلی‌ها را به خودم واگذار می‌كنند. بعضی وقت‌ها احساس می‌كنم پدرم علاقه‌ای ندارد كه به من چیزی یاد بدهد یا كمكم بكند.

گفتگو با لیلی رشیدی : همه من را با "زی زی گولو" می شناسند

ظهر جمعه است، خانم لیلی رشیدی آمده‌اند دفتر نشانی و بعد از گفتگو هم باید بروند تئاتر در نمایش «خانواده‌ی تت» نقش دختر خانواده را بازی كنند. هنوز نمایش را ندیده‌ام، اگر هم می‌دیدم زیاد دوست نداشتم درباره این نمایش حرف بزنیم. همیشه این جور مسائل بهانه‌ای‌ است تا حرف‌های دیگری را كه شاید كمتر زده شده را بشنویم. چند روز بعد از گفتگو «خانواده‌ی تت» را دیدم و تله تئاتر آن هم چند شب پیش از تلویزیون پخش شد. یك اتفاق بد سر این گفتگو افتاد و آن پاك شدن همه حرف‌هایی بود كه با دستگاه ضبط صدا گرفته بودیم و اگر گوشی موبایلی كه همزمان صداها را ضبط می‌كرد نبود باید دوباره قرار می‌گذاشتیم و... حالا هم كه دارم لید این گفتگو را می‌نویسم خانم رشیدی ایران نیستند، رفته‌اند پیش برادر دانشمندشان جناب دكتر فرهاد رشیدی.
* تا چه حد خانواده را در بازیگر شدن‌تان موثر می‌دانید؟
- خوب به هر حال تاثیر دارد ولی خیلی‌ها هم هستند كه به سمت حرفه خانواده‌شان نمی‌روند. پسر خودم كه هشت سال دارد هیچ علاقه‌ای به بازیگری ندارد. برای همین فكر می‌كنم بیشتر از تاثیر خانواده علاقه خودم موثر بود.
* در كار چقدر روابط خویشاوندی روی همكاری‌تان تاثیر می‌گذارد؟
- خیلی كم. مخصوصا وقتی با پدرم كار می‌كنم احساس می‌كنم اصلا من را نمی‌شناسند. یعنی انگار نه انگار كه من دخترشان هستم. همیشه سركار خیلی جدی برخورد می‌كنند. با مادرم زیاد هم كار نبوده‌ام و از كار با خاله مرضیه هم همیشه خاطرات خوبی دارم. خاله همیشه سر كار جدی است و با كسی شوخی ندارد ولی كار با او از خاطره‌های خوب پر بوده.
* برای انتخاب یك نقش، پیدا كردن نقش یا درك بهتر پیس‌ها چقدر از پدرتان مشورت می‌گیرید؟
- هیچ چی. معمولا پدرم در مورد این‌كه در كدام پروژه باشم یا چگونه نقش را پیدا كنم نظر خاصی نمی‌دهند و همیشه همه سختی و دو دلی‌ها را به خودم واگذار می‌كنند. بعضی وقت‌ها احساس می‌كنم پدرم علاقه‌ای ندارد كه به من چیزی یاد بدهد یا كمكم بكند.
* فكر نمی‌كنم این طوری باشد. آقای رشیدی همیشه از اولین وبهترین اساتیدی هستند كه با اشتیاق به همه كمك كرده‌اند.
- نمی‌دانم. شاید در مورد من این طوری است و شاید من انتظار زیادی دارم. در واقع هیچ وقت نشده پدرم بگوید این نقش را قبول كن یا این نقش را این طوری باید كار كنی ولی از بودن كنارشان به طور غیرمستقیم خیلی یاد گرفته‌ام. یعنی آموزش مستقیمی نبوده و شاید به قول شما چون همیشه كنارشان بوده‌ام این احساس را دارم. ولی واقعا نمی‌توانم منكر این بشوم كه هر چه دارم و آموخته‌ام از همین حضور داشتن در چنین خانواده‌ای است. با این همه دوست دارم بعضی وقت‌ها كه دیگر خیلی كلافه می‌شوم برای انتخاب مردم كمكم بكند و به طور مستقیم بگوید كه چه كاری بهتر است.
* با توجه به چه پیش زمینه‌ها و معیارهایی به نقشی كه قرار است بازی كنید نزدیك می‌شوید و آن را برای خودتان درونی می‌كنید؟
- معمولا برای این‌كه بفهمم این نقش الان چیست هیچ پیش زمینه‌ای ندارم و سعی می‌كنم توی دورخوانی‌ها، تمرین‌ها و خودكار آن را پیدا كنم. باور كنید هیچ چیزی به اندازه همین دورخوانی‌ها برای پیدا كردن فضا و نقش به من كمك نمی‌كند. برای همین شدیدا به گروه جهت پیدا كردن نقشم نیاز دارم توی همین تمرین‌هاست كه با انرژی دوستان نقش را پیدا می‌كنم. حتی وقتی نمایشنامه را می‌خوانم ترجیح می‌دهم به عنوان یك خواننده معمولی از آن لذت ببرم نه به عنوان كسی كه قرار است آن را بازی كند.
* چرا بعضی‌ها فكر می‌كنند لیلی رشیدی نمی‌تواند نقش‌هایی متفاوت‌تر از آن چیزی كه تا به حال از او دیده‌ایم را بازی كند. مثلا خیلی وقت‌ها نقش‌تان نمی‌گویم بد است، خیلی هم خوب بازی كرده‌اید ولی متفاوت نسبت به خود شما نیست.
- خوب خیلی‌ها هنوز من را با مجموعه «تابه‌تا» كه مادر زی‌زی گولو بودم می‌شناسند. بعد از آن هم نقش‌هایی كه در تلویزیون داشته‌ام بیشتر در همان حال و هوا بودند. حضور سینمایی‌ام كه خیلی كم بوده ولی به هر حال دامنه مخاطبان تلویزیون از همه رسانه‌ها گسترده‌تر است. در تئاتر نقش‌های گوناگون و متفاوت زیادی داشته‌ام، مثلا در «پنجره‌ها» به كارگردانی فرهاد آئیش و خیلی كارهای دیگر.
* امیدوارم این‌گونه نقش‌ها به پرونده كاری تلویزیونی یا سینمایی‌تان هم اضافه شود.
- من زیاد امیدوار نیستم چون فكر می‌كنم دیگر دارد سنم بالا می‌رود و شاید فرصت تجربه‌های متفاوت كمتر برایم پیش بیاید.
* تئاتر می‌دانید یا سینما یا تلویزیون؟
- مدتی است كه حضور پررنگ‌تری در تئاتر و البته تلویزیون دارم اما در كل خودم را بازیگر حرفه‌ای هیچ كدام نمی‌دانم گرچه از اینها پول در می‌آورم.
* پول دارید؟
- (با خنده) نه! اصلا.
* الان چقدر توی حسابتان دارید؟
- باور كنید هیچ چی. یعنی آن قدر كم است كه می‌ترسم بردارم و حسابم بسته شود.
* ای بابا. پس چرا همه مردم فكر می‌كنند هنرمندانشان كه خیلی هم دوستشان دارند خیلی پردرآمدند و دغدغه‌های اقتصادی مردم عادی را ندارند.
- به هرحال این تصور غلطی است چون همان طور كه گفتم یك نمونه‌اش خود منم. شاید بعضی از همكارانم درآمد خوبی داشته باشند اما خودتان می‌دانید تئاتر پول چندانی ندارد و همین پول كم هم با یك عالمه تاخیر پرداخت می‌شود. تلویزیون كمی فرق می‌كند اما باز آن هم با توجه به وقت زیادی كه می‌گذاریم و ماه‌ها برای یك مجموعه تلویزیونی انرژی صرف می‌كنیم در نهایت بازده مالی خیلی فوق‌العاده‌ای ندارد.
* كتاب زیاد می‌خوانید؟
- می‌توانم بگویم بله!
* فیلم و موسیقی چه طور؟
- فیلم كه خیلی می‌بینم اما از موسیقی زیاد سر در نمی‌آورم و فقط گوش می‌دهم و لذت می‌برم.
منبع: نشانی