|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
#131
04-27-2008
|
||||
|
||||
جام نهان نما
همنفسم ! همقفسم ! خسته تر از ترانه ام لال و کمین نشسته ی یک غزل شبانه ام کوچه نشین و پرسه گرد تا تپش دشنه و درد در صف اجباری این حراج تازیانه ام می روم و نمی رسم به اوج سقف بی ستون تیشه به ریشه می زنم ‚ تا دل فواره ی خون تیشه ی فرهادی من ! دل دل آزادی من بگو به قله میرسم از این گذرگاه جنون ؟ به من بگو به باغ ما چگونه چیره شد خزان ؟ که این حریق بی حیا شرارهزد بخ جانمان تشنه تر از همیشه ام ! جام نهان نما کجاست ؟ هق هق بی دروغ من خنده ی بی ریا کجاست ؟ از پی کشف اینه واژه به واژه می روم با من خود غریبه ام آن من آشنا کجاست ؟ من که از این گریه پلی به سحر و جادو نزدم پیش حضور ممتد حادثه زانو نزدم در این ظلام تو به تو جرم مرا به من بگو من که تلنگری به این بغض غزلگو نزدم به من بگو به باغ ما چگونه چیره شد خزان ؟ که این حریق بی حیا شرارهزد به جانمان
__________________
|
| جای تبلیغات شما اینجا خالیست با ما تماس بگیرید | |
|
|
|
|
#132
04-27-2008
|
||||
|
||||
|
قبیله ی بی مست
مرا به نام صدا کن که از تو نام بگیرم که آخرین نفسم را من از تو وام بگیرم مرا به حادثه نسپار در این مدار شباشب که ماندگارترینم در این دمادم عقرب من به بیداری شب خندیدم راز هر اینه را پرسیدم با من از اوج صدا جاری باش من سحر خیز تر از خورشیدم مرا به نام صدا کن که در صدای تو باشم بیا به رسم نوازش که در هوای تو باشم مرا به نام صدا کن همیشه همدم همدست که بی دروغ ترینم در این قبیله ی بی مست من به بیداری شب خندیدم راز هر اینه را پرسیدم با من از اوج صدا جاری باش من سحر خیز تر از خورشیدم
__________________
|
|
#133
04-27-2008
|
||||
|
||||
|
کتاب ما بسته شده
وقتی غزل سر می رسه حس می کنم کنارمی حس می کنم مثل قدیم ‚ عاشق بی قرارمی وقتی غزل سر می رسه ‚ حس می کنم تو با منی حس می کنم که اومدی طلسم من رو بشکنی اما تو اینجا نمیای قصه ی ما تموم شده تمام لحظه های تو به پای من حروم شده خوب می دونم خوب می دونم تو توی خوابم نمیای برای خوندن یه شعر از این کتابم نمیای وقتی که رفتی دل من ‚ اینجوری عاشقت نبود شعرای کال دفترم اون روزا لایقت نبود حالا که من برای تو سبد سبد گل می سازم برای برگشتن تو با واژه ها پلمی سازم اون دل نارفیق تو از دل من خسته شده خوب می دونم مدتی کتاب ما بسته شده خوب می دونم خوب می دونم تو توی خوابم نمیای برای خوندن یه شعر از این کتابم نمیای
__________________
|
|
#134
04-27-2008
|
||||
|
||||
|
زنده بگور
بوی کافور میده دستم ‚ چقدر از ترانه دورم می زنه نبض نفس هام ‚ اما من زنده بگورم وقت غیبت نگاهت ‚ زندگی اینه ی مرگه گل نیلوفر رویا زیر رگبار تگرگه با تو دریای غرورم ‚ اما بی تو دریا تشنه س بی تو سینه ی سکوتم تشنه ی تیغه ی دشنه س هم طلوع و هم غروبی بدی اما خیلی خوبی واسه این زانو شکسته یه طلسم نقره کوبی وقتی میرسم به آخر ‚ توی دالون یه بن بست دم آخر سقوطم اوج غیبت یه همدست باز میشه یه نردبومی کهمیاد از دل خورشید باز میشه صد تا گذرگاه ‚ توی اینه ی چشات دید بیا !خاتون قدیمی ! یه ترانه مهمونم کن یه حصیر کهنه ام من قالی سلیمونم کن هم طلوع . هم غروبی بدی اما خیلی خوبی واسه این زانو شکسته یه طلسم نقره کوبی
__________________
|
|
#135
04-27-2008
|
||||
|
||||
|
غیر مجاز
تو کی هستی که نگاهت مثه قصه پر رازه ؟ تو کی هستی که تو این شب نفس ت غیر مجازه ؟ تو کی هستی که با اسم ت پشت سایه ها می لرزه ؟ تو کی هستی که حضورت ‚ واسه من تنها نیازه ؟ با منی مثل خود من ! مثل تن ! مثل یه پیرهن اما بین دستای ما فاصله دور و درازه بذار از تو گر بگیرم ! بذار آفتابی بمیرم آخه این کولی یه عمر واسه تو ترانه سازه با تو فردا رو می بینم ! سیب خورشید می چینم با تو من صد تا کتابم ‚ پرم از شعرای تازه چه نگاه بی نقابی ! چه ترانه های نابی انگاری تموم دنیا ‚ توی او چشمای تو نازه صد تا می خونه بسته ‚ پشت پلک تو نشسته چرا چشمات رو م یبندی ؟ بگو کی می خونه بازه دل بده به زخمه ی درد ! که صدام رو نقطه چین کرد انگاری تو ختم آواز ‚ صدای گریه ی سازه
__________________
|
|
#136
04-27-2008
|
||||
|
||||
|
نامه
فال اون دختر کولی تو خیابون یادته ؟ گفت دل شیشه ییم رو می شکنی آسون ‚ یادته؟ تو می گفتی که دروغه ! ما همیشه با همیم لحظه ی تلخ جدایی دلامون ‚ یادته ؟ حالا هی نامه ها رو به قاصدک ها می سپارم می نویسم که هنوزمثل قدیم دوست دارم قاصدک ها توی دست باد میرن یه جای دور من تو هر ترانه یی اسمت رو صد بار میارم حالا که نامه ها رو گم می کنه نامه رسون نازنینم ! به خودت سلام ما رو برسون نگو یادت نمیاد اون همه حرفای قشنگ نگو تکرار نمیشن خاطره های رنگ به رنگ حالا من تو هر ترانه می شکنم هزار دفه حالا قصه مون شده افسانه ی ماه و پلنگ تو همیشه دور دوری ‚ من همیشه پا به پات چشم براه دیدنت ‚ منتظر زنگ صدات هر جای قصه که هستی این حقیقت رو بدون یه نفر تا ته دنیا نامه می فرسته برات حالا که نامه ها رو گم می کنه نامه رسون نازنینم ! به خودت سلام ما رو برسون
__________________
|
|
#137
04-27-2008
|
||||
|
||||
|
نبض دهل کوب سکوت
ترانه خون شب زده ! جای صدات کی لب زده ؟ کی از طلوع حنجره ت یه پل به عمق شب زده ؟ ترانه خون شب زده ! قل قل حنجره ت کجاس؟ فاصله فریاد می زنه : پس پل حنجره ت کجاس ؟ نبض دهل کوب سکوت ‚ صدات رو دزدیده هزیز جعبه ی جادوی سیاه ‚ تو رو پسندیده عزیز صدات رو نفروشی یه وقت به این دروغ شیشه ای اون همیشه سرور و تو بنده ی همیشه ای ای ! دروغگو ! ای ! دروغگو جعبه ی سیاه جادو هنوزم سایه ی چاقو مونده رو گردن آهو سازای نامریی شده ! صداهای دروغکی واژه های همیشگی ! ترانه های آبکی گریه های بدون بغض! عربده های آبکی گریه های بدون بغض ! عربده های بی دلیل زجه زنای حرفه یی ! نت های ناقض علیل غزل چه در به در شده تو این جدال بی حریف صدای من بلن تر از میله های این قفس جای هزار تا حنجره داد می زنم نفس !نفس ای ! دروغگو ! ای ! دروغگو جعبه ی سیاه جادو هنوزم سایه ی چاقو مونده رو گردن آهو
__________________
|
|
#138
04-27-2008
|
||||
|
||||
|
تلفن راه دور
یه نفر رو خط ماس ! انگاری لال ‚ نازنین مثل یه کرکس گشنه که نشسته به کمین بیا دوست دارم رو بذاریم برای بعد تادیگه ادا نشه مراد این چله نشین اینجا دوست دارم رو دوس ندارن تو قصه ها آخه بعضی از طلسما می شکنه با این صدا دیگه گوشی رو بذار ! صدات رو می شنوم هنوز من هنوزم با تو ام از این ور فاصله ها تلفن برای ما تنها یه یاد آوریه تا که یادمون نره زمستون آخریه من و تو به سیم و گوشی که نیازی نداریم هیچ علاقه ای به اینروده درازی نداریم گرگ گرگم به هوا هر جا میریم دنبال ماس اون نمی دونه که ما میلی به بازی نداریم وقتی تقویم تو نو شد دوباره کنارتم دیگه جمله ی آخر ترانه یارتم دوباره دوست دارم رو با تو فریاد می زنم تا رسیدن بهار بازم به انتظارتم تلفن برای ما تنها یه یادآوریه تا که یادمون نره زمستون آخریه
__________________
|
|
#139
04-27-2008
|
||||
|
||||
|
قول ای تو
من دیگه برنمی گردم ‚ اشکات رو هذر نکن توی این لحظه ی آخر دل رو در به در نکن من باید برم ولی ‚ تو باید اینجا بمونی وقت دلتنگی بازم ترانه هام رو بخونی قد یه چش به هم زدن ‚ قول ای تو دووم نداشت دست تو حتی یه نهال ‚ تو گلدون دلم نکاشت من مثه ایینه ت شدم ‚ تا تو رو تکرار بکنم اما چشمای مات تو یه اینه رو به روم نذاشت من ساده فکر می کردم که همیشه با منی فکر می کردم که میای سایه ها رو پس می زنی اما تو به اینه و ترا پشت پا زدی اون ور حادثه ها ‚ تازه سراغم اومدی قد یه چش به هم زدن ‚ قول ای تو دووم نداشت دست تو حتی یه نهال ‚ تو گلدون دلم نکاشت من مثه ایینه ت شدم ‚ تا تو رو تکرار بکنم اما چشمای مات تو یه اینه رو به روم نذاشت
__________________
|
|
#140
04-27-2008
|
||||
|
||||
|
ساعت تحویل شب
آتیش به جونم زدن این دریچه های نیمه باز خسته ام از ضجه ی این زنجره ی روده دراز تکی حضور نقطه چین ؟ تا کی جوون مرگی ساز ؟ ای ! بوتیمار در به در ! خونه ت رو دریا نساز حلب آباد هنوزم آباده هنوزم هستی ما بر باده بطری جادو شکست اول شب دیو قصه ها بازم آزاده دوباره رو سینه ی سرو ‚ زخم بد خط و نشون دوباره قحطی نفس ‚ دوباره روزنامه کشون آبتنی کبوترا ‚ تو حوض سرخ خون شون مرد سپیده یک نفر ‚ دیو سیاه قشون ‚ قشون حلب آباد هنوزم آباده هنوزم هستی ما بر باده بطری جادو شکست اول شب دیو قصه ها بازم آزاده ساعت تحویل شبه !وقت چراغونی روز فتیله های شعله ور ‚ جرقه های سایه سوز وقت طلوع روشنی ‚ از ته قصه تا هنوز برای بانی غزل ‚ یه جامه ی تازه بدوز حلب آباد هنوزم آباده هنوزم هستی ما بر باده بطری جادو شکست اول شب دیو قصه ها بازم آزاده
__________________
|
 |
| کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان) | |
حالت خطی
|
|
اکنون ساعت 10:07 PM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد.