|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
#141
04-27-2008
|
||||
|
||||
هشتمین رنگ
تو دورنگی ! هم زمینی ‚ هم یه رنگ آسمونی هشتمین رنگ قشنگ جاده رنگین کمونی من رو بی صدا می خواستی ‚ اما من از تو می خوندم پشت پا زدی به حسم ‚ تابیفتم ‚ اما موندم تو دورنگی! تو دورنگی اما من با تو یه رنگم تو ی خوابناتمومی ‚ من پر از خواب قشنگم شب تاریک چشات یک ستاره نداره پیش زیبایی تو ترانه هم کم میاره تا سر کوه ستاره واسه دیدنت دویدم صد دفه زانو شکستم ‚ اما پا پس نکشیدم گفتی گوش به زنگ می مونی ‚ تا بازم برات بخونم اما رفتی و نموندی ‚ تا تک وتنها بمونم تو دورنگی ! تو دورنگی ‚ اما من با تو یه رنگم تو یه خواب ناتمومی ‚ من پر از خواب قشنگم شب تاریک چشات یک ستاره نداره پیش زیبایی تو ترانه هم کم میاره
__________________
|
| جای تبلیغات شما اینجا خالیست با ما تماس بگیرید | |
|
|
|
|
#142
04-27-2008
|
||||
|
||||
|
مهتابی
نبض نفس ‚ نبض صدا نبض ترانه دستمه اما بدون بودنت ‚ هر نفسم شکستمه تو از کدومن طایفه یی که دریا خونبهای توست ؟ رو جاده های پیش روم همیشه جای پای توست نیستی ولی مثل چراغ راه رو نشون می دی به من برس به داد واژه ها فاصله ها رو خط بزن تو یه جون پناه سبزی توی این روزای زرد تن تو مهتابی میشه تو شب پیداتکرد خودت بگو ! خودت بگو ‚ بعد کدوم نفس میای ؟ کجای قصه با کلید سراغ این قفس میای ؟ چلچله ی کدم بهار پشت خزون رو می شکنه ؟ شاپرک شمع کدوم خاطره رو آتیش می زنه ؟ عزیز بی صدای من ! جواب این صدا چیه ؟ بند دهن بند سکوت ‚ تو دست پنهون کیه ؟ تو یه جون پناه سبزی توی این روزای زرد تن تو مهتابی میشه تو شب پیدات کرد
__________________
|
|
#143
04-27-2008
|
||||
|
||||
|
من و تو
بخت ما بختکیه ‚ تو شب اسیریم من و تو ترسیم از قفس ‚ همدل شیریم من و تو یه مداد رنگی بیار تا شب رو خط خطی کنیم مرگ رو باور نداریم ‚ خیلی دلیریم من و تو من و تو یا تو و من فرقی نداره ‚ دخترک ما دخل این شب رو میاره ‚ دخترک عمریه که پای این چوبه ی داریم من و تو همه خوابن هنوز خیلی بیداریم من و تو بگو هیشکی چشماش رو نبنده به گردنه ها هر کدوممون جای صد تا سواریم من و تو من و تو یا تو و من فرقی نداره ‚ دخترک ما دخل این شب رو میاره ‚ دخترک من وتو هر چی باشیم از این غزل دزدا سریم بدیم اما هنوزم از این سیاهی بهتریم بین این چهل کلاغ ‚ که سق سیاهن همشون تنها ما کبوتر نامه بر خوش خبریم من و تو یا تو و من فرقی نداره ‚ دخترک ما دخل این شب رو میاره ‚ دخترک
__________________
|
|
#144
04-27-2008
|
||||
|
||||
|
گریه کن
گریه کن دلت سبک شه اگه دل مونده تو سینه سرت رو بذار رو شونه م تنها پیشکشم همینه بذار این شونه ی نمنک تکیه گاه گریه باشه بذار این خسته بیفته تا شاید دوباره پاشه گریه کن دلت سبک شه ‚ من فدای گریه هاتم تو رو تنها نمی ذارم ‚ تا همیشه پا به پاتم زیر بارون نگاهت غسل تعمید ترانه س میری اما بر می گردی این سفر چه عاشقانه س برو! من اینجا می مونم چش براهتم همیشه می دونم که بر می گردی قصه مون تموم نمیشه گریه کن دلت سبک شه ‚ من فدای گریه هاتم تو رو تنها نمی ذارم ‚ تا همیشه پا به پاتم
__________________
|
|
#145
04-27-2008
|
||||
|
||||
|
دریا رو دریاب
رودخونه ! دریا رو دریاب بی تو تصویر کویره راه بیفت برو سراغش فردا دیره ! فردا دیره اگه دریا رو نبینی برهوت به جاش میشینه دریا عمری که می خواد خط آبیت رو ببینه رودخونه ! رودخونه ! کجایی ؟ کی میایی ؟ کی مایی ؟ دریا تو تنش اسیره تو رهایی !تو رهایی من همون دریای خسته م کی داره میشه یه مرداب بی تو خشک خشک خشکم رودخونه !گریه م رو دریاب رودخونه ! رودخونه ! کجایی ؟ کی میایی ؟ کی مایی ؟ دریا تو تنش اسیره تو رهایی !تو رهایی من همون دریای خسته م که داره میشه یه مرداب بی تو خشک خشک خشکم رودخونه ! گریه م رو دریاب بیا تا دستای آبیم دستای تو رو بگیره بیا تا موج ترانه از دوباره جون بگیره رودخونه ! رودخونه ! کجایی ؟ کی میایی ؟ کی مایی ؟ دریا تو تنش اسیره تو رهایی ! تو رهایی __________________
__________________
|
|
#146
04-27-2008
|
||||
|
||||
|
من زمینم
این صدای خکه ‚ روی موج خیس دریا زخم تاریخی کابوس ‚ بغض دلنشنین رویا این صدا صدای خکه ‚ آخرین صدای بیدار خونه داره قصه میگه ‚ واسه این خیل عزادار من رو بشنو ! من رو بشنو ! من صدای آخرینم قصه ی هزار تا فرنم ! من زمینم ! من زمینم زخم ناباور ‚ جای پای لنگ تیمور مونده روی سینه ی من حفره های ممتد گور من رو آفتابی نگاه کن ! تا یه فصل تازه باشم هنوزم با یه اشاره ‚ میتونم پر از صدا شم سبز سبزم اگه نبضت نبض بیدار چمن شه من بهشتم اگه دستات مرهم زخمای من شه پیله ی کهنه رو بشکن ! تا رها شه شاپرک باز با لب بسته صدام کن ! دل بده به گریه ی ساز تن بی لباس من رو میشه با جوانه پر کرد میشه این خونه ی خوب و بازم از ترانه پر کرد زخم ناباور ‚ جای پای لنگ تیمور مونده روی سینه ی من حفره های ممتد گور من رو آفتابی نگاه کن ! تا یه فصل تازه باشم هنوزم با یه اشاره ‚ میتونم پر از صدا شم
__________________
|
|
#147
04-27-2008
|
||||
|
||||
|
بازی سال
چه سخته مرگ باغچه رو دیدن حرفی نزدن یه غول زشت زمهریر : یه گوله برفی نزدن چه سخته لال بی صدا از لب دشنه رد شدن عاشق دریا بودن اسیر دست سد شدن چه سخته قد کشیدن از عمق یه دره ی عمیق تو این زمستون بلند ‚ فکر شروع یه حریق خورشید گیس طلا ! بیا ! رو چشم ما قدم بذار جوانه های عاشق از دل خک بیرون بیار خاطره های منجمد منتظر طلوعتن آخر خط رسیده ها منتظر شروعتن بیا تا این یخای بد ‚ آب بشن از حراتت بیا تا پشت زمهریر ‚ بشکنه پیش قدرتت بیا که باغچه عمری اسیر سرما و غمه بیا که مرگ غنچه ها تو باغچه مون دم به دمه بیا ! بیا ! که نور تو ‚ باغچه رو زنده می کنه بهار رو تو بازی سال ‚ بازم برنده می کنه خورشید گیس طلا ! بیا ! رو چشم ما قدم بذار جوانه های عاشق از دل خک بیرون بیار خاطره های منجمد منتظر طلوعتن آخر خط رسیده ها منتظر شروعتن
__________________
|
|
#148
04-27-2008
|
||||
|
||||
|
آوازه خون ما کجاست ؟
غروبا تو چشم مردم ‚ که دارن می رن به خونه یه ترانه هست که هیچوقت ‚ کسی اون رو نمی خونه غروبا تو دل مردم پر از حرف نگفته قصه ی این همه دیو و این همه زیبای خفته بگو به جز تو چه کسی رفیق بغض لحظه هاس ؟ میون این همه سکوت ‚ آوازه خون ما کجاس؟ چه بی حیا می چرخن ‚ عقربه های ساعت پشت چراغ قرمز‚ پیر می شن این جماعت غروبا تو راه خونه ‚ آدما رو خوب نگاه کن واسه دلتنگی این شهر ‚ یه ترانه دست و پا کن کی باید غزل بخونه ‚ توی بن بستای بسته ؟ کی باید اینه باشه ‚ واسه این دلای خسته ؟ بگو به جز تو چه کسی رفیق بغض لحظه هاس ؟ میون این همه سکوت ‚ آوازه خون ما کجاس؟ چه بی حیا می چرخن ‚ عقربه های ساعت پشت چراغ قرمز‚ پیر می شن این جماعت
__________________
|
|
#149
04-27-2008
|
||||
|
||||
|
مرثیه ی خروس
دیگه شب بو ‚ بو نمیده ! رنگ این شبم پریده انگار از اونور ابرا داره می رسه سپیده ای خروس سر بریده خوش صدای پر حنایی ! پس چرا تو بی صدایی نکنه پنجه ی روباه سینه ی تو رو دریده؟ ای خروس سر بریده حنجره ت جنس طلا بود! به ترانه مبتلا بود کی با خنجر روی آواز ‚ خط سرخابی کشیده ؟ ای خروس سر بریده تو صدای آخرینی ! حالا نیستی که ببینی بی تو هیچکس توی این ده رنگ آفتاب رو ندیده ای خروس سر بریده بی تو خورشیدم نیومد ! این سیاهی سر نیومد انگاری دستای ظلمت ‚ سیبای طلا رو چیده ای خروس سر بریده فکر آخرین نبردی ! می دونم که بر میگردی از هراس خوندن تو دیو قصه ورپریده ای خروس سر بریده
__________________
|
|
#150
04-27-2008
|
||||
|
||||
|
من رو بشکن
من رو بشکن ! من رو بشکن ! من از اینه سرشارم توی این قاب صد پاره ‚ بازم عکس تو رو دارم من رو بشکن ! من رو بشکن ! صدام از پا نمی افته بازم تن می زنم از شب ‚ توی هرشعر ناگفته من رو بشکن اگه شب از هجوم واژه غمگینه غریو انعکاسم من ! صدای اینه اینه دوباره من ! دوباره من ! ترانه ساز شب شکن خسته و لال و بی نفس ‚ تو این شب عربده زن دوباره پارک سوت کور دوباره خاطرات دور کنج همون نیمکت سبز ‚ بغض لگدکوب چمن ببین ! خورشید بیداری ‚ همین فانوس کم نور چراغ روشن شعرم ‚ چقدر از سایه ها دوره من رو بشکن ! من رو بشکن ! شکستن عادته اینجا غزلسازی چه دشواره چه مردن راحته اینجا برای خنجر کینه ‚ تو این ظلمت غلافی نیست واسه بیداری دریا یه موج مرده کافی نیست دوباره من ! دوباره من ! ترانه ساز شب شکن خسته و لال و بی نفس ‚ تو این شب عربده زن دوباره پارک سوت کور دوباره خاطرات دور کنج همون نیمکت سبز ‚ بغض لگدکوب چمن
__________________
|
 |
| کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان) | |
حالت خطی
|
|
اکنون ساعت 10:22 PM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد.