|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
#241
04-27-2008
|
||||
|
||||
آغاز ِ سفر ٭اجرای این ترانه را بسیار دوست می دارم!
آخرین رهگذر ِ شهر ِ شبم! یه نفس بُریده ی جون به لبم! برای دیدن ِ فانوس ِ چشات، خیلی وقته که توی تاب ُ تبم! صد تا سایه پابه پامن، نفسام مال ِ خودم نیست! توی شهر ِ قصه هیچکس، پی ِ ردّ قدمم نیست! خسته نفس، بسته گلو، اینه ی شکسته ام! ای روزگار! از تو و از لحظه شمردن خسته ام! من ُ ببر به پُشت ِ سر! من ُ ببر! منًُ ببر! تا یه هوای تازه تر، منُ ببر! منُ ببر! تا فصل ِ آغاز ِ سفر، من ُ ببر! من ُ ببر! تا خنده های بی خبر، من ُ ببر! من ُ ببر! منُ ببر تا خود ِ من، تا آخر ِ تازه شدن! به باغ ِ سبز ِ لحظه هام، رنگ ِ شکوفایی بزن! خسته نفس، بسته گلو، اینه ی شکسته ام! ای روزگار! از تو و از لحظه شمردن خسته ام
__________________
|
| جای تبلیغات شما اینجا خالیست با ما تماس بگیرید | |
|
|
|
|
#242
04-27-2008
|
||||
|
||||
|
کولی قزک ٭رقص ِ باران را برقص، حتّا اگر باران ِ اسیدی ببارد!
کولی قزک! بارون کنُ شب ُ از این کوچه بشور! خونه مونُ بگیر از این گلـّه ی هار ِ موش ِ کور! کولی قزک! بارون کن ُ باغ ُ دوباره زنده کن! فکری واسه تبر زنِ کلـّه شق ِ یه دنده کن! دیگه نه گل می شکفه و ُ نه نور سراغمون میاد! بگو بازم بهار خانوم سراغ ِ باغمون میاد؟ کولی قزک! باهام برقص! بذار بیفتم از نفس! بخون که از صدای تو، می شکنه بغض ِ این قفس! کولی قزک! کلافه ام از این همه خط ُ نشون! بیا عروسکا رُ باز سر ِ جاهاشون بنشون! کولی قزک! تو که بیای، بارون ُ همرات میاری! کاری به کار ِ‌نق نق ِ این شب ِ وحشی نداری! من ُ جدا می کنی از دغدغه های دم به دم! می رقصیم ُ دس می زنیم، دوباره پا به پای هم! کولی قزک! باهام برقص! بذار بیفتم از نفس! بخون که از صدای تو، می شکنه بغض ِ این قفس!●
__________________
|
|
#243
04-27-2008
|
||||
|
||||
|
اِسی تیغ زن ٭برای فیلم ِ «زندان ِ زنان» و پگاه آهنگرانی.
اسی تیغ زن تا حالا هیچکسُ با تیغ نزده! کوچه های شهر ُ مثل ِ کف ِ دستش بلده! اما سالی به دوازده ماه ُ تو زندونه، چاره یی نداره! خُب! اون جا به دنیا اومده! اسی تیغ زن همیشه دنبال ِ سایه ش دویده! همیشه از این ور ِ میله ها دُنیا ر ُ دیده! انگاری بخت ِ بدُ خالکوبی کردن رو تنش! رفته بیرون، ولی باز کارش به زندون کشیده! اسی تیغ زن همیشه می خنده اما خنده هاش، فرقی با گریه نداره! بس که غمگینه نگاش! همیشه صد تا کبوتر تو چشاش زندونی ان، بغض ِ حرفای نگفته خونه کردن تو صداش! اسی تیغ زن دختر ِ در به در ِ بند ِ غمه! انفرادی رفتنش مثل ِ نفس دم به دمه! اسی تن نمی ده به حصار ِ سرد ِ میله ها! می دونه بیرون ِ زندون ام براش جهنمه! اسی تیغ زن حرفاش ُ با لب ِ بسته می زنه! اسی تیغ زن قرق ِ زندون ِ شهرُ می شکنه! دختر ِ یاغی ِ قصه واسه من غریبه نیست! اونم از دیوارا خسته س، اسی ام مثل ِ منه! اسی تیغ زن همیشه می خنده اما خنده هاش، فرقی با گریه نداره! بس که غمگینه نگاش! همیشه صد تا کبوتر تو چشاش زندونی ان، بغض ِ حرفای نگفته خونه کردن تو صداش!●
__________________
|
|
#244
04-27-2008
|
||||
|
||||
|
غزلگو ٭گفتند: ننویس ُ نخوان... ولی من می نوشتم ُ می خواندم!
تو یک نفس سکوت ُ من یک بغل هیاهو! هم گریه ی قدیمی! شبتاب ِ شعر ِ من کو؟ از شب به شب رسیدن، پایان ِ هجرتم شد، از شاهراه ِ تردید، راهی بزن به بی سو! من را ببین شکسته، تنها و ُ دست بسته، بی اشتیاق ُ خسته، در بند‌ِ سحر‌ُ جادو! خورشید را ندیده، از ما و من بریده، دیوانه مثل ِ طوفان، آشفته مثل ِ گیسو! برف ِ سیاه ِ ظلمت، بر باغ ِ واژه بارید، فصل ِ بهار یخ زد، در ضجه ی پرستو! خط ِ بد ِ گلوله، اندوه را رقم زد، از دامْ گاه ِ صیآد، تا گیج گاه ِ آهو! پابسته ی سیاهی، در دام ِ نقطه چینم! من بی تو می سکوتم، خاتون! ترانه بانو! یک دم پناه ِ من باش، در این ترانه مرگی، تا بی صدا نماند، لب های این غزلگو!●
__________________
|
|
#245
04-27-2008
|
||||
|
||||
|
پرونده سازی ٭با نگاهی به ترانه «عدالت برای همه» کار ِ Metallica که سیستم ِ قضایی ِ آمریکا را محکوم کرد.
ما همه مثل ِ برده ییم، حتا تو عصر ِ دیجیتال! برده های همیشه رام، برده های همیشه لال! فرشته ی چاقوکشی، با یه ترازوی خراب! گناهامون ُ می کشه، دیمی ُ بی حساب کتاب! زندگی مون تو دستِ این فرشته ی چاقوکشه! هر کسی زانو نزنه، باید قرنطینه بشه! گاهی تو زندون می ریم ُ گاهی ما ر ُ دار می زنه! گاهی با شلاق زدنش، پوست از تن ِ ما می کنه! آهای فرشته ی گچی، چاقوکشی بسه دیگه! ببین که این برده داره حرفای تازه یی می گه! من نمی خوام برده باشم، چاقوت ُ تیزکن دوباره! زنده گی کردن تو قفس، برام قشنگی نداره! ما همه مثل برده ییم، حتا تو عصر ِ کابل ِ نور! برده های همیشه خواب، برده های همیشه کور! هر جور بخوان با هستی ِ من ُ تو بازی می کنن! حتا واسه سیب زمینی، پرونده سازی می کنن! امان از اون روزی که تو تنت یه رگ پیدا بشه! امان از اون روز که لبت به گفتن ِ «نه!» وا بشه! جونت ُ می گیرن ازت، قد ِ یه چش به هم زدن! همین لباس ِ برده گی رو تن ِ تو می شه کفن! آهای فرشته ی گچی، چاقو کشی بسه دیگه! ببین که این برده داره حرفای تازه یی می گه! من نمی خوام برده باشم، چاقوت ُ تیز کن دوباره! زنده گی کردن تو قفس، برام قشنگی نداره
__________________
|
|
#246
04-27-2008
|
||||
|
||||
|
مازوخیست ٭ گاهی خواستن نوعی خودآزاری ست!
تو که مسافری نگو، هیچ جایی مثل ِ خونه نیست! اون وقت نمی گم عاشقی، بهت می گم یه مازوخیست! وقتی که چاردیواری ِ خونه برات جهنمه، وقتی صدات ُ می بُرن، راحت ُ بی مقدمه، دیگه چرا می گی بازم حریص ِ بوی خونه یی؟ مخت تسلامد خورده! عزیز! دیوونه یی! دیوونه یی! وقتی تو خونه یی عذاب یه چیز ِ تکراری می شه! خواستن اون خونه، فقط یه جور خودآزاری می شه! خونه همون جایی ِ که بشه توش عاشق شد ُ موند! بشه بدون ِ ترس تو اون، شعرای عاشقونه خوند! هرجا که زنده گی باشه، خونه م ُ‌اون جا می سازم! عمرم ُ به این حرفای صد تا یه غاز نمی بازم! آدم یه بار می میره و ُ فقط یه بار دنیا میاد! حیف ِ واسه یه مُشت ِ خک، فرصتش ُ بده به باد! وقتی تو خونه یی عذاب یه چیز ِ تکراری می شه! خواستن اون خونه، فقط یه جور خودآزاری می شه!●
__________________
|
|
#247
04-27-2008
|
||||
|
||||
|
لهجه ی گیتار ٭خودت رُ باورکن!
من زبون ِ همه ی پرنده ها رُ بلدم! وقتِ تنهایی با دیوارای خونه گپ زدم! می دونم کدوم ترانه به دل ِ شب می شینه! می دونم که ساعتم الان چه خوابی می بینه! لهجه ی سیمای گیتار، واسه من غریبه نیست! می تونم به این نسیم که می گذره بگم: «ـ بایست!» صُبا که بیدار می شم، به اینه صُب به خیر می گم! یکی مثل ِ خودتم، خیال نکن یه جور دیگه م! من فقط یه آدمم، دُرُس مث ِ‌خود ِ‌شما! نه اسیر ِ جادو جمبل، نه مرید ِ سای بابا! می تونم چشمام ُ‌هم بذارم ُ‌سفر کنم! می تونم صد روز ُ با یه تیکه رؤیا سر کنم! می تونم بهت بگم توی دلت چی می گذره! می تونم بگم چرا همیشه گونه هات تره! فکر نکن تبّتی ام، یا سحر ُ جادو بلدم! من یکی قید ِ تموم ِ این کلک ها ر ُ زدم! تو باید خودت ر ُ باور کنی تا قد بکشی! به خودت تکیه بده، تا خود ِ معجزه بشی! من فقط یه آدمم، دُرُس مث ِ‌خود ِ‌شما! نه اسیر ِ جادو جمبل، نه مرید ِ سای بابا!●
__________________
|
|
#248
04-27-2008
|
||||
|
||||
|
پیشی ٭تقدیم به آقایان روکو و فابیو!
سهم ِ من از همه دنیا یه دونه پیشی ی ِ نازه! یه پیشی که خیلی وقتِ با بدُ خوبم می سازه! وقتی حوصله ندارم، اون آتیش نمی سوزوونه! وقتِ تنهایی غصه همیشه پیشم می مونه! حرفای من ُ‌می فهمه، بهتر از همه رفیقام! دنبال ِ دمش می ذاره، وقتی می بینه که تنهام! پیشی خیلی بازیگوشه، شیطونیش تموم نمی شه! به کارای خنده دارش، سر ِ من گرمه همیشه! پیشی جون! تو بهترین رفیق ِ دنیایی برام! تو که باشی من از این آدما هیچّی نمی خوام! خیره می مونه به چشمام، با دو تا چشم ِ قشنگش! چشمای شبیه ِ تیله ش، چشمای زیتونی رنگش! پیش ِ صندلیم می شینه، سرش ُ رو پام می ذاره! انگاری می خواد بدونم که چه قدر هوام ُ داره! دنبال ِ موش ِ خیالیش، توی کوچه مون می گرده! گاهی چند روز می ره اما باز دوباره برمی گرده! پیشی خیلی مهربونه، با سگا دعوا نداره! مث ِ دوستام بی وفا نیست، من ُ تنها نمی ذاره! پیشی جون! تو بهترین رفیق ِ دنیایی برام! تو که باشی من از این آدما هیچّی نمی خوام!●
__________________
|
|
#249
04-27-2008
|
||||
|
||||
|
لاف ِ غزل ٭مثل ِ بسیاری دیگر، لاف زن ِ‌حرفه یی نیستم!
نمی گم آسمون ُ برات میارم رو زمین، نمی گم برای تو رد میشم از دیوار چین، پیش ِ خورشید ِ چشات لاف ِ غزل نمی زنم، آخه من عاشقتم! فقط همین! فقط همین! هر چی دارم همینه: شب با همه ستاره هاش! شالی از مخمل ِ تیره، با هزار و صد نگین! پیش ِ تو پنجره ام، منظره ر ُ نگاه نکن! دس بکش رو شیشه هام، این من ِ‌شفافُ ببین! کوچه مون دیدنی نیست، سایه ها همسایه مونن، هر قدم به هر قدم دشنه نشسته به کمین! دیوا نعره می زنن از پس ِ دیوار ِ بلند، وقتشه فرار کنی با رخش ِ بی یراق ُ زین! قصه جای خوش نداره، دیگه از اینجا برو! ترک اسب ِ پهلوون ِ‌مرده ی قصه بشین! آخرش من می رسم تو آخرین برگ ِ کتاب! دخترک! تو هم من ُ‌با دستات از شاخه بچین! تو صف ِ ترانه سازای تو، من آخریم! آخرم اما با تو، باز می رسم به اولین
__________________
|
|
#250
04-27-2008
|
||||
|
||||
|
آهو خانوم ٭تو هرگز سر نمی رسی! هرگز...
با شمام! آهو خانوم! چل گیس ِ روسری سیاه! شمایی که واسه ما، خنده هاتون قیمتیه! اون چشا ر ُ بندازین یه دم به این دل ِ خراب، واسه این ترانه ساز، نگاهتون نعمتیه! نمیشه نوشتتون، چون پیشه برق ِ چشمتون، ده تا مثنوی سیاس، صد تا غزل خط خطیه! شما دور ِ دور ِ دورین! فاصله یه عالمه س! بین ِ دستای ما این دیوارای لعنتیه! هی نپرسین که چرا دل ر ُ سپردم به شما! ببینین! تو اینه ی اتاقتون، لُعبتیه! ماه ِ‌چاردهین شما! ابر ُ یه دم پس بزنین! همینم واسه پلنگ ِ قلب ِ من فرصتیه! گونه هام با سیلی سرخه، شما بی خبر باشین! ندونین که سرخی ِ صورت ِ من زینتیه! هیچکسی به جز شما درد ُ دوا نمی کنه! کی میگه درمون‌ِ عاشقی به این راحتیه، روزُ‌شب از این می ترسم که شما سر برسین، ببینین عاشقتون، یا شاعر ِ پاپتیه!●
__________________
|
 |
| کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان) | |
حالت خطی
|
|
اکنون ساعت 03:32 AM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد.