کیوکوشین کای کاراته ، آشنائی بیشتر با کیوکوشین کای و کیوکوشین کان Kyokushin kaikan

[امیر عباس انصاری]

فکر کنم با دیدن تصاویر بالا که واقعی هستند کاملا متوجه شدید که هیچ شوخی و تعللی در کار نیست و به قصد منهدم کردن حریف مبارزه انجام میشه و تو این سبک و رشته و هنگام مسابقه فقط ضربات مشت توی صورت و گردن زده نمیشه ولی تا دلتون بخواد نوش جان پاها و بدن میشه
هیچ رشته ای تو دنیا کومیته 100 نفره نداره!!
ولی کیوکوشین داره
کومیته یعنی مبارزه و صدنفره هم همون صد نفر مبارزه گر هست!!!!!!!!!!!!!
شما باید در کومیته صدنفره با 100 مبارزه گر مبارزه سنگین انجام بدین
بذارین یادآوری کنم که در کیوکوشین هر هفت دقیقه مبارزه که انجام میشه معادل دووازده راند بوکس سنگین وزن ضربات به بدن وارد میشه
می دونید یعنی چی
یعنی اینقدر باید از نظر مهارت و روحیه بالا و استاد باشین که با هر صدنفر مبارزه کنید و تو کمتر از یه دقیقه اونها رو ناک اوت یا ناک دان یا به قول ما ایپون کنید
از دور خارج
منهدم
صد تا یک دقیقه برای مبارزه داریم صدتا یک دقیقه هم برای استراحت
میشه دویست دقیقه
یعنی بیشتر از سه ساعت
فکرشو بکنید سه ساعت!!!!!!!!!!!!!! تو تاتامی وایستین و در مقابل انواع و اقسام حریفان کمربند مشکی و بالاتر قرار بگیرید و تازه همشون یا حداقل اکثرشون رو هم بزنید!!!!!

تو ایران تا چهل نفره رو مبارزه کردند و من دیدم که مبارزه گر دوسال وقت گذاشت تا بتونه تا چهل نفر رو مبارزه کنه
دو سال روزی شش ساعت بکوب تمرین کرد
دو سال روزی سه دقیقه کیسه بوکس
سه دقیقه استراحت (240 دقثیقه فقط کیسه بوکس)
سه دقیقه دو تندر سه دقیقه استراحت (240 دقیقه فقط دویدن انفجاری و استراحت)
سه دقیقه شنای سوئدی روی مشت و سه دقیقه استراحت( 240 دقیقه فقط شنا)
حالا اضافه کنید مبارزه با حریفهای تمرینی
سبک زندگی
و همه اینها برای فقط چهل مبارزه یک دقیقه ای
کسی هست الان بتونه بگه اینها هم مثل فیلمهای رزمی شوخیه؟؟

کانچو ماتسوئی

مبارزات 100 نفره


تايم مبارزات در اين مسابقات 30/1 دقيقه و بدون توقف مي باشد و همچنين فايترهايي كه پاي دراين مسابقات مي گذارند لزوما بايد دان 4 يا5 باشند. در زير افرادي كه موفق به اتمام مبارزات صدنفره شده اند با ذكر تاريخ مسابقه آمده است.

• 
  
• Steve Arneil (1965) : استيو آرنيل (دان 8) از كشور انگلستان
• Tadashi Nakamura (1965) : (كانجو ) تاداشي ناكامورا از كشور ژاپن . وي بنيانگذار سبك جهاني سيدو كاراته در نيويورك مي باشد.
• Shigeru Oyama (1966): شينگرو اوياما .وي هيچ نسبت فاميلي با سوساي اوياما ندارد و فقط يك تشابه اسمي است.
• Loek Hollander (1967) : لوك هالندر
• John Jarvis (1967) : جان جارويس از نيوزلند
• : Howard Collinsهوارد كالينز
• Miyuki Miura (1972) :ميوكي ميورا ؛ وي اولين ژاپني است كه مبارزه صد نفره را در يك روز به پايان رساند.
• Akiyoshi Matsui (1986) : كانچو آكي يوشي (شوكي) ماتسويي ؛ رئيس سازمان جهاني كيوكوشين كاي كاراته (IKO1)
• Ademir de Costa (1987) : آدمير دكاستا از كشور برزيل
• Keiji Sanpei (1990) : سن پاي كي جي از كشور ژاپن
• Akira Masuda (1991) :آكيرا ماسودا از كشور ژاپن
• Kenji Yamaki (1995) :كنجي ياماكي از كشور ژاپن
• Francisco Filho (1995) : فرانسيسكو فيلهو از كشور برزيل
• Hajime Kazumi (1999) : هاجيمه كازومي از كشور ژاپن

[امیر عباس انصاری]

مبارزات 300 نفره سوسای اویاما و مبارزاني كه با 100 نفر مبارزه كردند

مبارزات 300 نفره سوسای اویاما – این گونه مبارزات یك مثال برای تصمیم قطعی سوسای اویاما جهت نشان دادن قدرت كیوكوشین بود. او قویترین شاگردانش در دوجو را انتخاب كرد. وی هر روز با فایترهای دوجو مبارزه می كرد و در نهایت 300 نفر از قویترین ها را برگزید. او دراین مسیر هرگز به خود تردید راه نداد و با وجود اینكه مصدوم شده بود بازهم تمایل به ادامه مسابقه داشت.
سوسای مبارزه 300 نفره را در 3 روز انجام داد .


تایم مبارزات در این مسابقات 30/1 دقیقه و بدون توقف می باشد و همچنین فایترهایی كه پای دراین مسابقات می گذارند لزوما باید دان 4 یا5 باشند. در زیر افرادی كه موفق به اتمام مبارزات صدنفره شده اند با ذكر تاریخ مسابقه آمده است.

• Steve Arneil (1965) : استیو آرنیل (دان 8) از كشور انگلستان
• Tadashi Nakamura (1965) : (كانجو ) تاداشی ناكامورا از كشور ژاپن . وی بنیانگذار سبك جهانی سیدو كاراته در نیویورك می باشد.
• Shigeru Oyama (1966): شینگرو اویاما .وی هیچ نسبت فامیلی با سوسای اویاما ندارد و فقط یك تشابه اسمی است.
• Loek Hollander (1967) : لوك هالندر
• John Jarvis (1967) : جان جارویس از نیوزلند
• Miyuki Miura (1972) :میوكی میورا ؛ وی اولین ژاپنی است كه مبارزه صد نفره را در یك روز به پایان رساند.
• Akiyoshi Matsui (1986) : كانچو آكی یوشی (شوكی) ماتسویی ؛ رئیس سازمان جهانی كیوكوشین كای كاراته (IKO1)
• Ademir de Costa (1987) : آدمیر دكاستا از كشور برزیل
• Keiji Sanpei (1990) : سن پای كی جی از كشور ژاپن
• Akira Masuda (1991) :آكیرا ماسودا از كشور ژاپن
• Kenji Yamaki (1995) :كنجی یاماكی از كشور ژاپن
• Hajime Kazumi (1999) : هاجیمه كازومی از كشور ژاپن

منبع

[امیر عباس انصاری]

مسابقات بزرگان كيوكوشين و k-1 ژاپن

Francisco Filho...

Glaube Feitosa ...

[امیر عباس انصاری]

رسيدن به درجه شودان چيست؟

هر فردي تنها يك بار به” درجه دان” يك مي رسد.آرزوي بسياري از افراد حتي آنهايي كه كاملاً با فنون كاراته آشنايي ندارند،اينست كه بتوانند به درجه شودان نائل شوند .آنها آرزوي كمربند سياه شده را مي كنند كه فقط در عرض سه يا شايد پنج سال به آن رسيده اند,تا بگويند ما در اين رشته ديگر ماهر (استاد)شده ايم .جاي تأسف است كه چنين افرادي هنوز به طرز تلقي جامعي از اين هنر دست نيافته اند.

اگر چه شايد فنون كاراته را خوب انجام دهند,ولي آنها نمي دانند كه همانطور كه بدن و مهارتهاي تكنيكي شان به درجه اي از استادي رسيده است ,عقل وفهم آنها نيز بايد به همان درجه از آگاهي و دانايي رسيده باشد.مقوله كاراته به معني ‎‎‏”انجام” دادن تكنيك به صورت ماهرانه نيست بلكه يعني از سر تا پا كاراته ”بودن”در واقع رسيدن به شودان فقط داشتن مهارت در فنون وتكنيكها نيست و بايد دقت كنيم كه ’دان’مفهوم ديگري دارد.

”دان”دو مفهوم دارد كه معمولا در باشگاههاي تمرين از آنها چشم پوشي مي شود.اول شاگرد,دوم ”فرد”.در اين رابطه كسي كه به درجه شودان مي رسد را مي توان با شاگرد اول مقايسه كرد.شودان به معني استاد و كارشناس نيست بلكه مرحله اي است كه هر كس براي ياد گرفتن ”كاراته”واقعي بايد از اين مرحله شروع كند.بهترين برداشت از معناي دان را در فنون جنگي ژاپني و حرفه هاي ديگر ژاپني ها مشاهده مي كنيم .ممكن است كسي درجودو,كندوكيودووغيره شودان شود وممكن است فرد ديگري دربازي شطرنج يا حرفه باغباني.در تمام اين فعاليت ها ”به درجه شودان رسيدن”به منزله توانايي براي شروع يادگيري بوسيله پرسش و سوال است.

”به درجه شودان رسيدن”تا اندازه اي معادل فارغ التحصيل شدن از دبيرستان مي باشد.كسي كه آرزوي يادگيري بيشتري دارد ,هنوز دانشگاه را در پيش رو دارد.دو سال اول دانشگاه را شايد بتوان به نيدان دان دو يا شاگرد كلاس دوم تشبيه كرد.كسي كه دانشگاه را تمام كرد ,به درجه سان دان (دان3)رسيده است. در اين مرحله از مهارت وشناخت فرد مي تواند به تدريس بپردازد ولي هنوز يك مدرسه تكميلي و مهارتي در پيش روست,اگر او واقعاًبخواهد در اين هنر به درجه استادي برسد.اگر فرد ادامه دهد و اين درجه را به دست آورد به او يادان (دان4)مي گويند.و اگر كار تدريس را ادامه بدهد تا درجه دكترا را بگيرد به او گودان (دان5) گويند.

او استاد حرفه خود مي شود.البته در مقام ودرجه يادان و گودان كه جزء درجه هاي ”رشني”هستند,آنها همانطور كه معلمند, شاگردنيزمي باشند.يعني براي كسي كه حتي دكتراي خود راگرفته است ,اين پايان تحصيل اونيست.آنها ابتدا به صورت آنترن خدمت مي كنند,سپس تحصيلات خود را تا فوق دكترا ادامه مي دهند وبعد در مورد حرفه خود با عقل وخرد خود كمك مي كنند.به اين مراحل,”كيوشي”گويند درواقع درجات استادي بزرگ , روكودان وبالاتر هستند.

درك دوم از دان ”اولين مرد يا زن”شدن است.در اين رابطه تمام درجات ”كيو”براي كودكان است .نبايد اشتباه برداشت شود . دان وكيو مراحل به ترتيب زماني پيشرفته ,نيستند.وجه تمايز بين دان وكيو بين فرد مسن تر و فرد جوانتر نيست.درجه كيو كه درمورد جوانها يا كودكان به كار مي رود , اشاره دارد به مرحله اي از مهارت و شناخت حرفه و نه سن فرد. دقيقاًمثل وقتي كه, كلمه تازه وارد را براي تشريح فردي كه هنوز در انجام عملياتي بي تجربه است , به كار مي بريم . اعضاي جديد , مي توانند بين 17 تا 36 سال سن داشته باشند.به همين ترتيب نبايد غير معقول باشد اگر فرد 38 ساله اي را در باشگاه تمرين ببينيم كه داراي درجه كيو باشد .


بنابراين درجات كيو براي آنهايي است كه در تجربه و شناخت كاراته ”جوان ”هستند به درجه شودان رسيدن به معناي ”بزرگ”شدن در اين موارد است.بدين معني كه فردي از نظر روحي به بلوغ مي رسد و در تكنيكهابه اندازه كافي ماهر مي شودتا جائي كه به ”بزرگان ”بپيوندد.دوباره اين بدان معنا نيست كه فرد به درجه كارشناسي رسيده,بلكه بدين معني است كه ازاوديگراتخاذ تصميم جدي براي ادامه تحصيلات انتظارمي رود.اين فرد بوسيله افراد ديگري مثل خود او تدريس مي شود.در باشگاههاي سنتي رايج است ك مثلاً سن سي با شاگرد تازه وارد صحبت نمي كند و به او تدريس نمي كند تا زماني كه شاگرد به درجه شودان برسد. دستورات و تدريس هاي درجات كيو بوسيله سمپاي,براي كمربندهاي پايين تر اجرا مي شوند و به اين ترتيب اشتباهات و خطاهايي كه فرد تازه كار مرتكب مي شد ديگر تكرار نخواهد شد.


درك ديگري از دان نيز وجود دارد كه در خيلي از باشگاهها واقعاً به آن توجه نمي شود .براي درك آن ما بايد مختصر تلاشي بكنيم تا اهميت خانواده رادر جوامع شرقي بفهميم. براي مردم مشرق زمين,خانواده ,مركز زندگي است .اين احساس را مي توان به وضوح در كودكان آنها مشاهده كرد.تولد هر كسي به معني مديون شدن او به خانواده خود است.او همچنين به خواهر و برادر ,پدربزرگ,مادر بزرگ و تمامي بستگان كه فاميل او را تشكيل مي دهند ,مديون است و نه تنها به امنيت غذايي بلكه به پرورش و رفاه ايشان نيز وابسته است .اين چنين اهميت دادن به خانواده جزء اصول كونفوشنيسم و شينتو مي باشد كه درراستاي بوديسم درواقع استحكام اخلاقي ژاپني ها راباعث مي شوند.اين وضعيت با همان ترتيب به باشگاههاي تمرين آنها نيز منتقل شده است .


سن سس معناي آموزگار راندارد.در ژاپن احترام به افراد مسن از اهميت خاصي برخوردار است .براي مردم مشرق زمين ,مسن يا پير بودن يعني فرد به اندازه كافي عاقل بوده است كه توانسته تا اين حد عمر كند . برخي ممكن است پدربزرگ خود را سن سي يا “فرد محترم “صدا بزنند . آنچه كه به تنهايي موجب مي شود به او احترام بگذارند,توانايي او رد بقاوغلبه بر مشكلات است . او حتماًاززندگاني دراز خود درسهاي زيادي گرفته است . پس چيزهاي زيادي براي ياددادن به جوانها دارد. به طور مشابه سمپاي به معناي ساده ارشد است ونه سابقه مانند سن سي , ممكن است كسي عموي خود را سن سي برادر بزرگ خود را سمپاي خطاب كند.


اگر بخواهيم از ديد بزرگان دان رادرك كنيم بايد به آن صورت زمينه وقرينه اين حس قوي خانوادگي شرقي نگاه كنيم.درواقع به درجه شودان يعني قبول شدن در خانواده باشگاه به عنوان يك عضو بالغ ,درجه اي از شناسايي ومسئوليت است.اما در تنهايي وانزوا رسيدن به آن ممكن نيست .اينكه كسي تمام فنون و مهارتهارا ياد مي گيرد ,بخاطروجود او در خانواده باشگاه مي باشد.بدون داشتن سن سي وسمپاي ممكن نيست بتوان حرفه كسي راهيچوقت ياد گرفت.اين بخاطراين است كه درمشرق زمين افراد به سن سي وسمپاي احترام مي گذارندو نسبت به باشگاه خود متعهد و وفادار هستند. آنها باشگاه را مانند اعضاي خانواده خود مي پندارند.ممكن است,جدا از انها در پيدا كردن راه كاملاًناتوان شوند.

پس معلوم شد كه راه زيادي براي رسيدن به مرتبه شودان وجود دارد تا رسيدن به مرتبه شودان وجود دارد تا رسيدن به يك فرد ماه در كاراته. رسيدن به مقام شودان به معناي تبديل شدن به يك شاگرد كامل در مورد حرفه خود وبزرگ بالغ در خانواده خود مي باشد.اين شروعي است براي رشد در فهم وادراك,رقابت,مسئوليت پذيري,فروتني و تواضع,ادب ,وظيفه, وفاداري و تمام موارد بزرگ و پر جنبه ديگر بوشيدو,كه براي مردم مشرق زمين پايه و اساس شخصيتي استوار است .

رسيدن به رتبه شودان اولين قدم بزرگي است كه براي وصول به انسان كامل بايد برداشته شود.

منبع

[امیر عباس انصاری]

تاریخچه مسابقات k-1

به جرات می‌توان گفت، اوایل دهه‌ی 90 میلادی، نقطه‌ی‌عطفی در ورزش‌های رزمی جهان رخ داد و تشكیل سازمان مبارزاتی k-1، شرایطی را فراهم كرد تا بهترین قهرمانان رشته‌های مختلف رزمی جهان، جشنواره‌ای از فنون و تكنیك را در رینگ به نمایش بگذارند.

k-1 در اصل روشی از مبارزات كیك بوكسینگ است كه شامل مجموعه‌ای از تكنیك‌های موی‌تای، كاراته، تكواندو، كیك بوكسینگ و بوكس كلاسیك بوده و نام k-1 نیز بر گرفته از مسابقات فرمول یك یا f-1 است.

برای اولین بار سازمان جهانی k-1 به ریاست كازویوشی ایشی، یك فایتر سابق كیوكوشین كاراته، در سال 1980 تأسیس شد. ایشی در این سال سازمان سیدوكان كاراته را تأسیس كرد.

سیدوكان، در این مدت، چندین رویداد بزرگ رزمی را در برابر سایر ورزش‌های رزمی به ویژه كیوكوشین كاراته برگزار كرده بود.

در سال 1993، ایشی، منحصرا سازمان k-1 را به عنوان یك سازمان ورزشی كیك بوكسینگ تأسیس كرد كه علی‌رغم ارتباط نزدیك با سازمان سیدوكان، اما فعالیتی كاملاً مستقل داشت.


تاریخچه k-1:
سال 1980: كازویوشی ایشی، سازمان كاراته مستقل خود را با عنوان فدراسیون سیدوكان كاراته دو ژاپن، تاسیس كرد.

سال 1982: اولین دوره‌ی مسابقات سراسری كاراته در ژاپن توسط ایشی و سازمان سیدوكان برگزار شد. مسابقاتی به روش فول كنتاكت.

سال 1983: مبارزات معروف فایترهای سیدوكان برابر گروهی از اساتید كونگ فوی هنگ‌كنگ. در این مسابقات مبارزان سیدوكان حریفان را مغلوب كردند.

سال 1985: دفتر سیدوكان به ریاست تام ادواردز در ایالات متحده تاسیس شد و در ادامه در سال 1986، ایشی نمایندگان خود را جهت معرفی سازمان سیدوكان كاراته به سایر كشورها، اعزام كرد.

سال 1991: در ادامه‌ی برگزاری مجموعه‌ای از تورنمنت‌های مختلف، سیدوكان كاراته، مبارزه‌ای را در توكیو برابر كاراته اویاما، برگزار كرد كه در پایان،‌ ماساكی ساكاته از سیدوكان، ویلی ویلیامز افسانه‌ای را شكست داد.

1992: ایشی، برای اولین بار،‌ اولین مسابقات كاراته با دستكش را در ژاپن برگزار كرد. از این سال بود كه انقلابی در تاریخ رزمی ژاپن و جهان ایجاد شد و ایشی، رویای تشكیل قوی‌ترین سازمان هنرهای رزمی را به واقعیت نزدیك كرد.

با نزدیك شدن كاراته به كیك بوكسینگ،‌ ایشی در سی‌ام آوریل 1993،‌ اولین دوره مسابقات گرند پریكس را در ورزشگاه دای ایچی توكیو، با قوانینی جدید،‌ برگزار كرد.
در این مسابقات، تیم‌ها اجازه داشتند تا از سنت‌های مشابه فایترهای كیك بوكسینگ در كاراته استفاده كنند.

بیش از ده هزار تماشاچی از این مسابقات دیدن كردند.
فایترهای بزرگی مانند ارنستو هوست و پیتر ارتز در این دوره از مسابقات حذف شدند و دیدار فینال، با تصمیم داوران، به سود هوست پایان یافت.

از آن سال تا كنون، همه ساله مسابقات جهانی k-1 برگزار شده و قهرمانان بزرگی مانند، پیتر آرتز، اندی‌هوگ،فرانسیسكو فیلهو ، ارنستو هوست، ریك روفوس، مایك برناردو، كارتر ویلیامز، رمی بونجاسكی، ‌باب ساپ، مارك هانت، سمی شیلت، یاسوكی فوجی موتو،‌ موساشی، گلابه فیتوزا ، ژروم لوبنر و استفان لكو به جهان رزمی معرفی شده‌اند
منبع

[امیر عباس انصاری]

مسئولین سازمان کیوکوشین(iko1)

• كانچو شوكي ماتسويي
• شیهان یوزو گودا
• شیهان سرجی ايزوبه ( آمریکای جنوبی)
• شیهان لوک ها لندر ( اروپا و آفریقا)
• شیهان پیتر چانگ ( آسیا )
• شیهان بابی لو ( آمریکای شمالی )

مسوولین شاخه های کیوکوشین در ایران:

• شیهان مسعود همايون پور نماينده سازمان جهاني کیوکوشین ماتسويي ايران
• شیهان سید مرتضی خوشی مسوول کیوکوشین ایراني.
• كانچویوسف شیرزاد بنیانگذار سبك شین ذن (شیرزادکیوکوشین)كاراته.
• شی هان محسن آشوری رئیس كیوكوشین كاراته ماتسو شیما .
• شیهان منوچهر وحیدی مسئول کیوکوشین اروپا.
• شیهان پور محسنی مسوول کیوکوشین بین المللی.
• شیهان حسین افراسیابی مسوول کیوکوشین یونیون.
• شیهان داوود دانشفر مسوول کیوکوشین کان.

منبع

[امیر عباس انصاری]

سوسای اویاما اغلب برای نشان دادن قدرت و تکنیک کیوکوشین با ضربات تیغه دست همگام با جا خالی دادن شاخ گاو نر خشمگین را می شکست

خرد کردن بلوک سیمانی توسط ضربه پا

[امیر عباس انصاری]

اجرای نمایش پراندن سر بطری توسط ضربه ناگهانی تیغه دست !!

مرد گاوکش

سوسای ماسو تاتسو اویاما

سوسای ماسوتاتسو اویاما در کنار شاگرد ارشد و مسئول فعلی سبک کانچو ماتسوئی

سوسای اویاما باور داشت که اراده انسان همه چیز اوست
او چند سال مانند انسانهای دور از تمدن با نهایت سختی و مشقت و تمرینات روزانه سخت تلاش کرد تا سبکی از کاراته را بنیان بگذارد که هنوز در جهان همتا ندارد
کیوکوشین