بیماریهای زنان و زایمان

[deltang]

كيست تخمدان

از هر20 زن آمريكايي، 1 نفر مبتلا به بيماري كيست تخمدان مي شود كه اغلب باعث ايجاد چاقي، عضلات و استخوان هاي درشت، رويش مو بر روي صورت و بدن، خصوصيات مردانه، آكنه و عادت ماهيانه نامنظم مي شود.
كيست تخمدان باعث ناباروري، افزايش ابتلا به ديابت، سكته ها، حملات قلبي و سرطان رحم مي شود. يك تحقيق در ايتاليا نشان داد مصرف داروي گلوكوفاژ( متفورمين) و رژيم غذايي كه داراي كربوهيدرات هاي كامل ( مانند غلات كامل و سبوس دار) باشد، اين بيماري را درمان مي كند.
بيش از 200 سال است كه ما با اين بيماري آشنا هستيم ، ولي فقط در چند سال اخير، علت و درمان آن را دريافته ايم. مطالعات ثابت كرده است داروها و رژيمي كه براي درمان ديابت استفاده مي شوند و همچنين داروهايي كه از عمل هورمون هاي مردانه در زنان جلوگيري مي كنند، باعث جلوگيري از عوارض اين بيماري مي شوند . عوارض اين بيماري شامل ديابت، حملات قلبي، چاقي، خصوصيات مردانه مانند رويش مو بر روي بدن، جوش زدن، عضلات و استخوان هاي درشت مي باشند و پروژسترون(هورمون زنانه) باعث پيشگيري از ابتلا به سرطان رحم مي شود.
يك دختر بعد از تولد 4 ميليون تخمك دارد كه هر ماه يكي از تخمك ها در يك فرد سالم بعد از طي مراحلي كامل مي شود و به داخل رحم پرتاب مي رود.
در افرادي كه تخمك كامل شده ولي به داخل رحم پرتاب نمي رود، بيماري كيست تخمدان ديده مي شود. افزايش مقدار انسولين و هورمون مردانه در اين بيماري باعث مي شود، تخمدان ها هورمون مردانه ساخته و باعث پيدايش آكنه و موهاي ضخيم و تيره رنگ بر روي بدن شود.
گلوكوفاژ ، Actos و Avandia داروهايي هستند كه باعث كاهش مقدار انسولين و كاهش هورمون مردانه ( تستوسترون) در خون مي شوند.
بنابراين بايستي در اين بيماري رژيم غذايي بر اساس غلات و دانه هاي كامل و سبوس دار باشد و مصرف محصولات فرآوري شده و پخته مثل انواع شيريني و ماكاروني محدود شود.
همچنين داروهايي كه مانع از عمل هورمون مردانه در بدن مي شوند، باعث كاهش ويژگي هاي مردانه و كاهش كلسترول مي شوند و به حمل تخمك ها از تخمدان به رحم كمك مي كنند، ولي داروهاي ضد ديابت در مؤثرترند.
اين بيماري احتمال ابتلاء به سرطان رحم را افزايش مي دهد، بنابراين داروهاي ضد بارداري كه داراي هورمون پروژسترون هستند براي اين افراد تجويز مي شوند و اگر اضافه وزن دارند، بايستي وزن خود را كاهش دهند.
اگر فكر مي كنيد دچار اين عارضه هستيد و يكي از علائم ذكر شده در بالا را داريد حتماً با مراجعه به پزشك زنان، يك سونوگرافي از تخمدان ها و رحم انجام دهيد.
حتي اگر شما مبتلا به كيست تخمدان نباشيد، ممكن است يكي از علائم بالا را داشته باشيد.
برنامه غذايي كه شما در اين شرايط بايستي رعايت كنيد به صورت زير است:
1. عدم مصرف يا مصرف كم: انواع شيريني و كيك و كلوچه- ماكاروني ها- غذاهايي كه شكر به آنها اضافه شده است- آبميوه هاي مصنوعي مثل انواع سانديس- نوشيدني هايي مثل نوشابه- نان هاي سفيد.
2. مصرف ميوه و سبزيجاتي مثل هويج، فلفل، كاهو، كلم، اسفناج و...
همچنين قبل از هر وعده غذايي داروي ضد ديابت گلوكوفاژ( متفورمين) را مصرف كنيد.

[deltang]

یک پرس غذای دو نفره، لطفا !

در دوران بارداری، مادر با تغییرات ملموس و ناملموس بسیاری روبرو می‌شود. چربیهای ذخیره بدنش بیشتر می‌شود و حجم خونش افزایش پیدا می‌کند و حتی در روند هضم و جذب غذایش هم تغییراتی به‌ وجود می‌آید. در دوران بارداری، جذب غذا از روده‌ها بهتر و بیشتر انجام می‌شود.

با گذشت روزها و ماهها و بزرگتر شدن جنین، وزن مادر هم افزایش پیدا می‌کند. تنظیم افزایش وزن مادر یکی از راههای آسان و خوب اندازه‌گیری رشد جنین محسوب می‌شود.

مادران باید چه چیزهایی و چه مقدار بخورند تا فرزندانی سالم داشته باشند؟ در بین انواع توصیه‌های خاله و عمه و مادربزرگ و دوست و آشنا، به کدام یک اعتماد کنند؟شکی نیست که در دوران بارداری مادران به پروتئین و ویتامین‌ و املاح و انرژی بیشتری نیاز دارند و مادر باردار باید بیش از گذشته غذا مصرف کند. البته هیچ تغییر وزنی در طول بارداری را نمی‌توان به عنوان الگویی طبیعی تعیین کرد و دیگران را با آن سنجید؛ زیرا الگوهای تغییر وزن بسیار متنوع است.
افزایش وزن بدن در طول حاملگی به صورت یکنواخت نیست. در ۳ ماه اول، افزایش وزن آهسته و حدود ۱ تا ۲ کیلوگرم است و در طول ۶ ماه آخر افزایش وزن حدود ۵/۰ کیلوگرم در هفته است. مادران باید توجه داشته‌ باشند که در صورت هر گونه تغییر وزن ناگهانی حتما به پزشک خود مراجعه کنند.

شیر و لبنیات منبع بسیار خوبی از کلسیم است که - علاوه بر تأمین نیاز مادر - در ساخت و ساز استخوانها و دندانهای جنین هم مؤثر است.
در دوران بارداری، از مصرف زیاد غذاهای چرب و شیرین و شور خودداری کنید و در عوض سعی کنید روزانه ۶ تا ۸ لیوان مایعات بنوشید؛ چون مصرف مایعات به مقدار زیاد در طول بارداری سبب پیشگیری از عوارض شایعی همچون یبوست خواهد شد. البته بهتر است نوشابه‌های گازدار و نوشیدنیهای محرک مانند قهوه و چای را از فهرست مایعات مصرفی حذف کنید.

کمبود ویتامین «دی» در مادر سبب کاهش کلسیم خون و از بین رفتن عاج در دندان‌ نوزاد می‌شود و کمبود ویتامین «ث» در خون مادر موجب ایجاد مسمومیت حاملگی و پارگی زودرس پرده‌های جنینی شود. کمبود ویتامین «آ» هم موجب اختلال در تکامل جنین خواهد شد.

اسید فولیک یا همان ویتامین «ب 9» در سه ماه اول بارداری (و حتی از ۲ ماه قبل از شروع بارداری) مورد نیاز است. این ویتامین در تشکیل و تکامل دستگاه عصبی جنین نقش مهمی‌ دارد. کمبود اسید فولیک در نخستین ماههای بارداری ممکن است به بیماری «اسپینا بیفیدا» منجر شود. این بیماری در پی کامل نشدن رشد مغز و نخاع و پرده مننژ بروز می‌کند و به فلج شدن نوزاد منجر می‌شود. این ویتامین همچنین از بروز بسیاری از ناهنجاری‌های مادرزادی مانند لب‌شکری جلوگیری کند. منابع مناسب اسید فولیک عبارت است از: جو، میوه‌ها و سبزیجات تازه، آب پرتقال، عدس، نخود ، برنج.

غذایی متنوع و متعادل:برخی معتقدند که زنان باردار باید به اندازه دو نفر غذا بخورند، این در حالی است که متخصصان تغذیه می گویند که خانم باردار باید در این دوران به اندازه دو نفر مواد مغذی دریافت کند، اما این امر به معنای زیاد خوردن نیست، بلکه به معنای داشتن برنامه غذایی مناسب و متنوع و متعادل است.
جنین در شکم مادر تمام مواد مغذی مورد نیازش را از مادر و از راه بند ناف دریافت می‌کند. با این حساب، اگر مادر دچار فقر انواع ویتامین و کمبود مواد معدنی و کمبود هر ماده مغذی دیگری باشد، جنین او نیز به همان کمبودها دچار خواهد شد. با این حال، صرف‌نظر از نیازهای جنین، نداشتن تغذیه مناسب مادر را هم بعد از زایمان با مشکلاتی مانند فقر آهن و کلسیم و... مواجه خواهد کرد. متأسفانه، این مسئله در بین زنان ایرانی شیوع زیادی دارد.

هر خانم باردار باید سعی کند که در روز حداقل یک لیوان شیر مصرف کند. اگر مادری مزه شیر را دوست ندارد، می‌تواند آن را با اضافه کردن موادی مانند کاکائو، موز، توت‌فرنگی، ... بنوشد. افرادی که به هر علتی نمی‌توانند از شیر استفاده کنند بهتر است به‌جای هر لیوان شیر یک لیوان ماست یا پنیر مصرف کنند. منابع غیر لبنی کلسیم نیز شامل ماهی ساردین و ماهی آزاد است.
توجه داشته‌باشید که برنامه غذایی خوب یعنی برنامه‌ای متنوع شامل همه گروههای غذایی، از گوشت و میوه و سبزیجات گرفته تا نان و ... . متخصصان تغذیه توصیه می‌کنند که زنان باردار حدود ۱۰% از کالریهای مورد نیاز روزانه خود را از پروتئینها بگیرند؛ پروتئینها اغلب در گوشت قرمز و ماهی و لبنیات و سویا وجود دارد؛ حدود 35% از کالری‌ خود را از اسیدهای چرب دریافت کنند. اسیدهای چرب در کره و روغن و لبنیات و آجیل وجود دارد. حدود ۵۵% کالری روزانه هم بهتر است از کربوهیدرات‌‌ها یا قندها تأمین شود. کربوهیدرات‌ها در نان، برنج، سیب‌زمینی، ذرت، ماکارونی ، موجود است.
بارداری بیماری نیست و زن باردار اگرچه باید برنامه غذایی مناسبی داشته باشد، هر از گاهی خوردن برخی از مواد غذایی نه‌چندان مغذی مانند فست‌فودها یا دسرهای شیرین مضر نیست، فقط نباید در خوردن آنها افراط کند یا به ‌عنوان پایه اصلی یکی از وعده های غذایی از آنها استفاده کند.
خوردن سبزیجات و میوه‌های تازه برای زنان باردار و جنین آنها بسیار مفید و مصرف یکی دوبار ماهی در هفته بسیار نافع خواهد بود.

هرچه برنامه غذایی مادر کاملتر و متناسب‌تر باشد کودک بهتر رشد خواهد کرد، البته کمبود غذایی مادر در حد خفیف اثر چندانی در رشد کودک ندارد؛ زیرا کودک نیازش را از ذخایر بدن مادر تأمین می‌کند، پس این مادر است که در درجه اول لطمه می‌بیند. از این رو، مادران باردار باید - هم برای حفظ سلامت کودکشان و هم خودشان - توجه زیادی به امر تغذیه داشته باشند.

[deltang]

خطر ديگر سزارين
در حالي كه آمارها در كشورهاي گوناگون، و از جمله در كشور خودمان، نشان مي‌دهد كه تعداد زايمان‌هايي كه به روش سزارين انجام مي‌شود، به شكل كاملا غيرطبيعي زياد مي‌شود
محققان دانشگاه آروس، در خبري در بي‌بي‌سي اعلام كردند كه زايمان سزارين مي‌تواند احتمال مشكلات تنفسي را در نوزادان بالا ببرد. بنابراين خانم‌هايي كه به سلامت فرزندشان علاقه دارند، بد نيست به اين نكته هم در انتخاب روش زايمان‌شان توجه كنند.
گزارش‌ها نشان مي‌دهد هم‌اكنون چيزي حدود يك‌چهارم از زايمان‌ها، به طريقه سزارين انجام مي‌شود كه با آمار استاندارد سازمان جهاني بهداشت فاصله دارد؛ استانداردي كه حداكثر نياز به زايمان سزارين را در يك جامعه عمومي، 10 تا 20 درصد تعيين كرده است.
وضيح اين كه زايمان سزارين، گاهي وقت‌ها از روي ضرورت انجام مي‌شود، گاهي اوقات هم تنها به انتخاب مادر و بيشتر به خاطر ترسي كه آنها از دردهاي زايماني و عوارض آن دارند، انجام مي‌شود.
آمارها مي‌گويد حداقل در نيمي از موارد سزارين به دليل ترس از درد زايمان طبيعي انجام مي‌شود، يعني هيچ ضرورت پزشكي، براي سلامت مادر يا جنينش، جهت انجام اين عمل جراحي وجود ندارد.
اين مطالعه جديد، نشان داده است كه نوزادان ماحصل زايمان سزارين، تا 4 برابر بيشتر از ساير نوزادان در معرض خطر نارس بودن ريه هستند و به همين علت بيشتر امكان دارد كه پايشان به بخش مراقبت‌هاي ويژه نوزادان باز شود.
به گفته متخصصان نوزادان، دردهاي زايماني، مي‌تواند باعث ترشح بيشتر هورمون كورنيزول در مادر شود، هورموني كه دقيقا نوزاد براي بالغ شدن ريه‌هايش، و كسب آمادگي براي تنفس در هواي آزاد، به آن نياز دارد. اما وقتي مادري قبل از شروع دردهايش، به اتاق عمل برود و نوزادش را با برشي در شكم، به دنيا بياورد، ديگر فرصتي براي بلوغ ريه‌هاي نوزاد باقي نمي‌ماند.
در مطالعه اخير، تأثير ساير عوامل مؤثر شناخته شده بر مشكلات تنفسي نوزادان، حذف شده است؛ عواملي مانند سن مادر، وزن او و مصرف سيگار يا الكل. البته خطر مشكلات تنفسي در نوزاد با سنين جنيني متفاوت، فرق مي‌كند.
در 37 هفتگي، احتمال آن 4 برابر و در 38 هفتگي 3 برابر است در حالي كه در سن 39 هفتگي جنين، احتمال بروز مشكلات تنفسي، 2 برابر نوزاداني است كه در همين سن به روش طبيعي و از راه واژن به دنيا آمده‌اند. توضيح اين كه هرچه سن جنين بيشتر شود و نوزاد به اصطلاح رسيده‌تر باشد، احتمال اين كه ريه‌هايش بلوغ كافي پيدا كرده باشد، بيشتر خواهد بود.
اما مشكلات زايمان سزارين به همين جا محدود نمي‌شود. يك مطالعه كه آن هم به تازگي منتشر شده بود، نشان مي‌داد احتمال مرگ مادران در زمان زايمان، وقتي كه به روش سزارين باشد، خيلي بيشتر از ساير مادران است.
در مطالعه محققان دانشگاه آكسفورد مشخص شده زايمان به روش سزارين مي‌تواند تا 4 برابر خطر مرگ مادر را بالا ببرد. اين مرگ زياده از حد طبيعي علل گوناگوني مي‌تواند داشته باشد، اما شايد عجيب بودن اين خبرها براي ما به اين دليل باشد كه وضعيت فيزيولوژيكي مثل زايمان را تبديل كرده‌ايم به يك وضعيت بيمارگونه كه بايد براي آن اقدامات درماني انجام شود. اما د رعين حال، لوازم و اقتضائات آن را كه شامل عوارض گوناگوني است كه اصولا همه اعمال جراحي دارند، از ياد برده‌ايم.
اما علت ديگر شايد اين است كه خانم‌ها به اندازه كافي در مورد زايمان طبيعي و مراحل آن و همچنين عوارض احتمالي زايمان سزارين آموزش و آگاهي ندارند.

[deltang]

چاقي در بارداري
مصرف بيش از حد غذا در اين دوران ممکن است به جاي افزايش وزن مناسب دوران بارداري - که در گذشته آمد، از 5/11 تا 16کيلوگرم براي زنان معمولي است - موجب افزايش وزني در حدود 20 تا 25 کيلوگرم می شود که آن هم موجب افزايش احتمالی وزن در هنگام تولد نوزاد، ظهور ديابت مادر در بارداري و چاق ماندن پس از بارداري می شود.
برای جلوگیری از چاقي مفرط در بارداري، لازم است در عين اينکه مادر برای آرام کردن حس گرسنگي غذا مي خورد، ولي غذاي مصرفي به صورتي انتخاب شود که انرژي دريافتي کم باشد.
بايد به مادر آگاهي داده شود که افزايش وزن خيلي کم يا خيلي زياد ممکن است براي کودک او خطرناک باشد و مادر چاق با دشواري مي تواند به زيبايي قبلي خود برگردد.
بنابر این، باید برنامه غذایی مادر در معرض خطر اضافه وزن زياد، با کربوئيدرات و چربي کم و پروتئين بالا همراه باشد.
_ همچنين، برنامه غذایی حاوي فيبر زياد و بدون مواد محرک باشد.
_ براي طبخ غذاهاي گوشتي نيز از روش کباب کردن، بخارپز کردن يا آب پز کردن استفاده شود.
_ پوست مرغ و چربي گوشت نبايد مصرف شود. آبي که هنگام کباب کردن از گوشت مي چکد، بسيار چرب است و بهتر است مصرف نشود.
_ شير و ماست بهتر است کم چرب و سالاد بدون سُس چرب باشد.
_ سبزي را نبايد سرخ کرد.
_ از مصرف نوشابه، قند، مربا و شيريني هم خودداري شود.
ديابت در بارداري
بیشتر تصور مي شود که افراط در مصرف قند موجب ديابت مي شود؛ در حالي که چاقي – که به طور عمومی از مصرف مقدار زيادي مواد غذايي انرژي زا همچون مواد قندي ناشی می شود – در افرادي که زمينه ابتلا به ديابت را دارند، موجب ظهور اين بيماري مي گردد.
علاوه بر چاقي مادر در بارداري، داشتن سابقه ديابت در خانواده زن باردار و همچنين، به دنيا آوردن نوزاد با وزن تولد بيش از 4 کيلوگرم احتمال ابتلاي مادر در 40 تا 50 سالگي را افزايش مي دهد.
برای جلوگيري از اين خطر، لازم است مادر در دوران بارداري افزايش وزن زياد نداشته باشد؛ در عين حال چنانچه مادر در دوران بارداري به ديابت مبتلا باشد، باید از برنامه غذايي خاصي پيروي کند.
حذف قند و شکر و جايگزين کردن آنها با ساخارين يا آسپارتام و يا ساير شيرين کننده هاي بدون عوارض، ضروري است.
همچنين، باید مواد غذايي نشاسته اي کم مصرف کرد و از خوردن شيريني ها و نوشابه هاي شيرين بپرهیزد. روغن مصرفي هم بايد محدود شود و از روغن هاي گياهي اشباع نشده (به جز روغن هاي نخل و نارگيل) به مقدار کم مصرف شود.
همچنین، در عوض بهتر است در برنامه غذایی از گوشت بي چربي و ماهي تازه (و نه کنسروهاي داراي روغن) استفاده کرد.
شير مصرفي هم بايد کم چرب و يا بدون چربي باشد.
پروتئين مصرفي براي اين گونه مادران بايد 5/1 گرم به ازاي هر کيلوگرم وزن بدن باشد تا دريافت انرژي کاهش نيابد؛ زیرا بر جنين تأثير نامطلوب خواهد داشت.
مصرف سبزي هاي غيرنشاسته اي خام يا بخارپز، بسيار لازم است، ولي سبزي هاي محرک - که در عفونت هاي ادراري گفته شد - نبايد مصرف شود.
مصرف يک چهارم کيلوگرم ميوه هاي کم شيرين همچون: پرتقال، نارنگي، گريپ فروت، طالبي (انواع کم شيرين) و توت فرنگي مناسب است.
غذا در قالب همان سه وعده اصلي و 2 ميان وعده و به صورت کم نمک مصرف شود (تا اشتها کاهش يابد) و آب فراوان نوشيده شود. قند خون هم بايد دایم بررسی شود.

[deltang]

نيازهاي تغذيه اي در دوران بارداري

نياز به چربي ها
در هر برنامه غذايي متعادل، توصيه مي شود بين 25% تا 35% و به طور متوسط حدود 30% از انرژي مورد نياز روزانه با چربي ها تأمين گردد. اين مقدار تقريبا معادل يک گرم چربي به ازاي یک کيلوگرم وزن بدن است که شبيه به مقدار توصيه شده دريافت پروتئين روزانه است.
هر گرم چربي حدود 9 کيلوکالري انرژي براي بدن تأمين مي کند و بنابر اين، مصرف 80 گرم چربي روزانه از طرف خانم ها، همان يک سوم نياز انرژي روزانه را تأمين مي کند.
بايد توجه داشت که همه چربي غذا دیدنی نيست. برای نمونه، گوشت کاملا بدون چربي حدود 5% چربي دارد؛ به این ترتيب، مصرف چربي به طور عمومی بيش از مقدار واقعي نياز نوع چربي مصرفی اعم از اينکه گياهي و يا حيواني باشد.
همچنين، اگر اشباع و يا غيراشباع باشد، انرژی يکسانی را برای بدن تأمين می کند و بنابر اين، نقش تعيين کننده اي در افزايش وزن و سلامت زن باردار دارد. از چربي هاي حيواني به جز چربي ماهي تا حد امکان، بهتر است احتراز شود و چربي هاي گياهي به صورت مايع و تنها در حد نياز مصرف گردند.
نياز به عناصر معدنی
نياز به دريافت همه عناصر معدنی در بارداري تا حدودي افزايش مي يابد؛ اگر چه عناصر معدنی گوناگونی همچون: فسفر، گوگرد، پتاسيم، مس، سلنيوم و ديگر عناصر هر يک اهميت خاص خود را در سلامت مادر و جنين دارند، ولي عناصری که در ادامه مطرح شد، به طور عمومی، تأثير بسياری بر بارداري و نتيجه آن دارند و به دريافت آنها در بارداري بسيار بيش از موقعيت غيربارداري نياز است.
کلسيم
نياز به دريافت کلسيم در دوره بارداري 50% افزايش مي يابد و به 1200 ميلي گرم در روز مي رسد. اگر مصرف لبنيات، سبزي و ميوه کافي باشد، اين نياز به خوبي تأمين مي شود. دريافت ناکافی کلسيم سبب برداشت کلسيم از استخوان هاي مادر مي شود. اگر چه به این ترتيب، نياز جنين تأمين مي گردد، ولي اين فداکاري بدن مادر سبب پوک شدن استخوان هاي زن باردار خواهد شد.
باید توجه داشت که مصرف نان هاي تخميرنشده، به علت وجود اسيد فيتيک، جذب کلسيم را کاهش مي دهد.
آهن
مادر تا هفته هاي پاياني بارداري حدود 270 ميلي گرم آهن به جنين منتقل مي کند که اين سبب افزايش نياز وي از 15 ميلي گرم به 30 ميلي گرم روزانه مي گردد.
کم خوني ميکروسيتيک هيپوکروميک ناشي از فقر آهن در بسياري از زنان باردار وجود دارد.
مصرف مرتب گوشت، تخم مرغ، نان تخميرشده و سبزي هایي با برگ سبز، اين مقدار نياز روزانه را تأمين مي کند.
آهن غذاهاي حيواني بسيار بهتر از آهن غذاهاي گياهي جذب مي شود و نوشيدن چاي – به علت داشتن «تانن» - هم بر مقدار جذب آهن و هم بر مقدار جذب آهن، غذاهاي دیگر تأثير نامطلوب می گذارد - که حدود 40% آهن حيوانی را تشکيل می کند - تأثيري ندارد.
علاوه بر اسيد فيتيک موجود در نان هاي تخميرنشده، اسيد اگزاليک موجود در بعضي گياهان همچون: اسفناج، چغندر و برگ چغندر و ريواس، موجب کاهش جذب آهن مي شود.
در طبقات فقير، در هنگام بارداري هاي پي در پي و نزديک به هم، و در زنان بارداري که در ماه مبارک رمضان روزه داري مي کنند، بیشتر، کم خوني ناشي از فقر آهن در سه ماه سوم بارداري مشاهده مي شود که در اين صورت مصرف مکمل آهن، ضروري بود و لازم است زن باردار روزانه 30 ميلي گرم آهن به صورت قرص، دريافت کند.
سديم
مقدار نمک طعام دريافتي توصيه شده براي افراد معمولي 3 تا 5 گرم روزانه است که در زمان بارداري به 7 تا 8 گرم مي رسد.
به طور معمول، مقدار مصرف روزانه خانم هاي باردار بيشتر از اين مقدار است و در صورتي که مادر دچار ورم شد، بهتر است مصرف نمک را کاهش دهد، ولي جز در بيماري هاي قلبي-عروقي، مقدار دريافت نبايد به کمتر از 7 تا 8 گرم روزانه برسد؛ زيرا خطر اختلال های شديد در تعادل يوني را در پی خواهد داشت.
در شرايط معمولي ضرورتي براي کاهش نمک دريافتي در دوران بارداري وجود ندارد؛ حتي در مسموميت حاملگي که عوارضي از قبيل: ادم و پروتئين اوري ظاهر مي شود هم دليلي براي محدود کردن سديم دريافتي وجود ندارد.
تنها در صورتي که عارضه قلبي يا فشار خون بالا وجود داشته باشد، محدود کردن سديم برنامه غذایی، ضروري است اگر چه در هيچ حالتي برنامه غذایی نبايد به شدت کم سديم باشد.
از دست دادن سديم زياد، خطر تشديد مسموميت با کاهش حجم خون را در پي خواهد داشت که اين خود موجب ترشح زياد رنين و افزايش فشار خون خواهد بود.
بهتر است به موازات کاهش سديم، دريافت پتاسيم افزايش يابد و از مصرف قهوه، الکل و چربي هاي اشباع نيز پرهيز گردد.
بسياري از غذاهاي آماده، داراي مقدار زيادي سديم هستند که برای نمونه، مصرف کنسروها، کالباس و سوسيس در زمان بارداري بايد به حداقل برسد و از مصرف کنسرو ماهي ها، بيسکويت شور، زيتون شور، خيار شور، پنيرهاي شور، سس هاي تجارتي و ماهي هاي نمک سود، خودداري شود.
در عوض شير و لبنيات، ميوه هاي تازه و همين طور سبزي هاي تازه از نظر سديم به نسبت فقيرند. مواد غذايي غني از پتاسيم شامل: گوشت و ميوه، غلات بويژه برنج، سبزيها و صيفي ها، ميوه هاي تازه و خشک و آشاميدنی ها هستند.
هنگامی که قرار است مقدار كمتري نمک به غذا زده شود، بهتر است از آب پز کردن غذا - که آن را خوش طعم نمي کند - پرهيز کنیم و در عوض غذا بخارپز، کباب و يا دم شود (در آب خودش بپزد).
ماهي ها حتي انواع دريايي آن (به جز ماهي حلوا) سديم بيشتر از گوشت قرمز ندارد.

[deltang]

تغذیه صحیح در ۹ ماه انتظار

فاصله میان تصمیم گیری برای بچه دار شدن و آغاز بارداری فرصت مناسبی برای مادر است که کمبودهای تغذیه ای خود را جبران کند تا دوران بارداری را با سلامت سپری کند و نوزاد او نیز مشکلی نداشته باشد. بیشتر مادران به تغذیه در دوران بارداری اهمیت می دهند، اما همه چندان به دوران قبل از آن توجه ندارند. در حالی که تغذیه صحیح و مناسب قبل از بارداری بسیار مهم و ضروری است.
تغذیه در این دوران باید هم جوابگوی نیازهای مادر و هم جنین باشد. نکته مهم در این باره این است که خانم باردار نباید به اندازه دو نفر غذا بخورد، بلکه باید دو برابر قبل تغذیه بهتری داشته باشد.
از اولین روزهای حاملگی، جنین انرژی و نیازهای غذایی خود برای رشد را از بدن مادر جذب می کند.
در اغلب موارد، مادر باید چند ماه قبل از باردار شدن کمبود خود به ویتامینها و مواد معدنی ضروری را جبران کند.
برای اینکه مادر ۹ ماه پیش رو را به بهترین نحو سپری کند، باید اصول تغذیه صحیح را رعایت کند. نیاز مادر به آهن و کلسیم و ید و ویتامین «ب ۹» و «دی» با شروع دوران بارداری افزایش می یابد.
نکته ای که خانمهای حامله باید به آن توجه کنند خوردن سه وعده غذای متناسب و دو میان وعده سبک است. توجه به تعادل غذایی و دریافت نشاسته و آهن و کلسیم نیز بسیار مهم است. مکملهای دارویی را که پزشک تجویز کرده است حتما منظم مصرف کنید و هیچ ویتامین یا مکملی را خودسرانه نخورید.
زنان باردار در سه ماه اول دوران بارداری به ۱۵۰ کیلوکالری انرژی اضافه در طول روز نیاز دارند و این مقدار در سه ماه دوم و سوم به ۳۵۰ کیلوکالری می رسد. مطمئنا این نیاز به اندام و مقدار فعالیت بدنی و دیگر عوامل شخصی نیز بستگی دارد.
خانمهای حامله باید روزانه ۷۰ گرم پروتئین مصرف کنند و این مقدار نیاز آنها را برطرف می کند. فقط کسانی که بیشتر در معرض کمبود قرار دارند - مانند خانمهایی که از غذاهای گیاهی استفاده می کنند - باید بیشتر دقت کنند که مصرف پروتئینهای حیوانی در کنار پروتئینهای گیاهی باشد.
سوخت و ساز قندها در دوران بارداری تغییر می کند. قند (گلوکز) نقش بسیار مهمی در ساخت بافتهای جنین دارد. بهتر است زن باردار از قندهای ساده مثل حبوبات و غلات استفاده کند و نیاز بدن به قند در وعده های روزانه تقسیم شود. در وعده صبحانه، حتما باید قندهای ساده مصرف کرد؛ زیرا معمولا صبح مقدار قند خون پایین است. در چنین صبحانه ای، باید ۴۰ تا ۵۰ گرم قند ساده مصرف شود که این مقدار معادل ۸۰ گرم نان یا ۶ عدد بیسکویت و یا ۶۰ گرم غلات است.
● ویتامینب۹ )اسیدفولیکیافولات(:ویتامین « ب ۹ » تأثیر بسیار مهمی در سلامت جنین دارد، به طوری که کمبود این ویتامین در رشد دستگاه عصبی جنین تأثیرات جدی می گذارد. مصرف کافی این ویتامین حتی در ابتدای دوران بارداری هم بسیار دیر است. در واقع، مادر باید حداقل چهار ماه قبل از دوران بارداری مقدار کافی مصرف این ماده را در برنامه غذایی خود بگنجاند و کمبود خود را جبران کند؛ زیرا جنین در اولین هفته های بارداری به این ویتامین نیاز دارد.
با شروع حاملگی ،نیاز زنان باردار به ویتامین « ب ۹» تا ۳۰% افزایش می یابد و به ۴۰۰ میکروگرم در طول روز می رسد. جگر و کاهو و سبزیجات سبزرنگ - بخصوص سبزیجات برگدار مانند اسفناج- و کلم، لوبیا سبز، نخود سبز، تخم مرغ، میوه های نارنجی رنگ (مانند زردآلو، انبه، طالبی )، دانه های روغنی مانند گردو، پسته، دانه کاج، بادام، سرشار از این ویتامین است.
برای پیشگیری از کمبود این ویتامین در طول بارداری ، مصرف داروهای مکمل ویتامین «ب۹» حداقل یک ماه قبل از حاملگی و در سه ماه اول این دوران - با نظر پزشک - توصیه می شود. خانمهایی که با فاصله کوتاه مدت از فرزند قبلی حامله شده اند و خانمهایی که دوقلو باردارند و خانمهای سیگاری و کسانی که فرزند مبتلا به ناهنجاری دستگاه عصبی دارند آسیب پذیرترند و باید روزانه پنج میلیگرم از این ویتامین مصرف کنند.

[deltang]

سرطان سینه

مقدمه :

سرطان پستان دومین علت عمده مرگ بر اثر سرطان در بین زنان آمریکاست که خانم‌ها هم از آن وحشت بسیاری دارند. البته این نوع سرطان در آقایان هم امکان بروز دارد اما شیوع آن به نسبت خانم ها فوق العاده ناچیز است. بطوریکه در آمریکا در سال 2007 حدود 2000 مرد و 178000 زن به این بیماری مبتلا شده اند. البته در این زمینه دستاوردهای زیادی هم حاصل شده بطوریکه در 30 سال اخیر پزشکان گامهای بلندی برا ی تشخیص زودرس و درمان بیماری و کاهش مرگ و میر بر اثر ابتلا به این بیماری برداشته اند.

در سال 1975 تشخیص این نوع سرطان صرفاً با برداشت ، جراحی و خارج ساختن همه پستان بهمراه غدد لنفاوی زیر بغل و عضلات زیرین پستان همراه بود اما امروزه این روش به ندرت انجام میشود و به جای آن روشهای درمانی بهتر و بیشتری در اختیار داریم.

نشانه‌‌های بالینی :

دانستن علائم بروز این نوع سرطان ممکن است به تشخیص زودرس بیماری و حفظ حیات شماکمک کند. وقتی بیماری در مراحل اولیه کشف گردد و تشخیص داده شود شما با روشهای درمانی متنوع روبرو بوده و شانس بیشتری برای بهبود خواهید داشت. اکثر توده‌های پستانی سرطانی نیستند. با این حال مهمترین علامت این سرطان هم در مردان و هم در زنان بروز توده‌ها یا سفت شدن پستان است. اغلب هم توده ها دردناک نیستند. سایر علائم احتمالی عبارتند از : ترشح خودبخودی مایعات خونی یا غیرخونی از پستان که اغلب با وجود توده هم همراه است ، تورفتگی نوک پستان ، تغییر در اندازه و شکل پستان ، هرگونه فشردگی وتورفتگی پوست روی پستان ، قرمزی و ایجاد نقاطی روی پستان شبیه پوست پرتقال
البته عوامل دیگری هم می توانند بجز سرطان سینه باعث تغییر شکل و اندازه پستان شوند. یادتان باشد که بافت پستان بطور طبیعی در طول دوره بارداری و پریود دچار تغییراتی میشود. تغییرات فیبروکیستی ، کیست ها ، فیبروآدنوما و عفونت از جمله عوامل غیربدخیم مؤثر در تغییر اندازه و شکل پستان محسوب میشوند.

اگر توده‌ای را در سینه یافتید - بخصوص اگر ماموگرافی اخیر شما مشکلی نداشته است - در صورتی که بعد از یک ماه تغییر رفع نشده است حتماً باید موضوع با مراجعه به پزشک مورد ارزیابی دقیق قرار گیرد.

علل بروز :

در سرطان سینه ، برخی از سلولهای پستان بطور غیرطبیعی شروع به رشد می کنند. این سلولها سریعتر از سلولهای سالم تکثیر می یابند و در برخی موارد به خون یا غدد لنفاوی انتشار می یابند. (متاستاز میدهند)

شایعترین نوع سرطان سینه مربوط به مجاری تولید شیر است اما در بخشهای دیگر پستان هم ممکن است ظهور یابد. در اکثر موارد روشن نیست که چرا سلول سالم سرطانی میشود. البته پزشکان معتقدند که 5 تا 10 درصد موارد بروز این نوع سرطان ارثی است.

عوامل خطرساز :

برخی عوامل خطرساز نظیر سن ، جنسیت و سابقه فامیلی ابتلا در اختیار ما نیستند اما بعضی مانند وزن ، استعمال دخانیات و سوء تغذیه را می توان تحت کنترل درآورد. البته دارابودن یک یا همه عوامل خطرساز لزوماً به معنای بروز سرطان هم نمی باشد!

زن بودن به خودی خود بزرگترین عامل خطرساز محسوب می شود. البته خطرساز به این معنا که باید مراقبت بیشتری در خانم ها نسبت به این بیماری صورت گیرد.

در خصوص سن باید گفت 80 درصد موارد سرطان سینه در خانم های مسن تر از 50 سال رخ میدهد. در دهه 30 زندگی خانم ها به نسبت 1 به 233 شانس ابتلا دارند در صورتیکه در سن 85 سالگی این نسبت 1 به 8 میباشد! پس ملاحظه می کنید که با افزایش سن خطر ابتلا هم افزایش می یابد.

اگر در یک سینه سرطان را تجربه کرده اید از شانس بیشتری نسبت به دیگران برای ابتلای سینه دیگر برخوردارید.. اگر مادر ، خواهر یا دختر شما به سرطانهای پستان یا تخمدان یا هر دو مبتلا بوده اند و یا مردانی که خویشاوند نسبی شما هستند از شانس بیشتری برای ابتلا برخوردار می باشید. اگر مادر ، خواهر یا دختر شما قبل از سن 50 سالگی این سرطان را تجربه نموده احتمال ابتلای شما دو برابر می گردد. البته این را به یاد داشته باشید که سابقه ابتلای فامیلی با ارث و نقص در ژنها متفاوت است. نقص در برخی ژنها بخصوص BRCA یک و دو شما را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان پستان ، تخمدان و کولون قرار میدهد. این ژنها با تولید پروتئین هایی از رشد غیرمعمول سلولها جلوگیری می کنند.

اگر سابقه مواجهه مؤثر و زیاد پرتودرمانی بر روی سینه در بچگی یا نوجوانی داشته اید ممکن است از شانس بیشتری برای ابتلا برخوردار باشید و این احتمال زمانی بیشتر میشود که در سن بلوغ و زمان تکامل و رشد پستان اشعه دریافت کرده باشید. اضافه وزن و بخصوص داشتن بافت چربی زیاد در سینه ها هم بعنوان یک عامل خطرساز محسوب میشود. تجربه زودهنگام بخصوص قبل از 12 سالگی چرخه قاعدگی هم بعنوان یک عامل خطرساز مطرح است. اگر بعد از 55 سالگی به دوره یائسگی وارد شوید از احتمال بیشتری برای ابتلا برخوردار خواهید بود. اگر اولین بارداری شما بعد از 30 سالگی باشد یا اصلاً هیچوقت باردار نشوید شانس بیشتری برای ابتلا خواهید داشت. زنان سفید پوست بیش از سایر نژادها در معرض خطر هستند اما مرگ و میر ناشی از ابتلا در سیاه‌پوستان به دلیل پیشرفته بودن بیماری بیشتر می باشد. درمان هورمونی علائم یائسگی با استروژن و پروژسترون بمدت 4 سال یا بیشتر شانس ابتلا را افزایش میدهد. البته مطالعات هنوز نقش استروژن را به تنهایی در این زمینه ثابت نکرده است.

مصرف قرصهای ضد بارداری اگر چه بعنوان عاملی خطرساز مطرح است اما اثر آن مشابه دیگر عوامل نبوده و کم است. گرچه درباره نقش دخانیات در افزایش احتمال ابتلا به این نوع سرطان اختلاف نظر وجود دارد اما به دلیل مضار دخانیات برای سلامتی از مصرف آن حتماً باید پرهیز نمود.
-خوشبختانه در کشور ما مصرف الکل آنچنان مشکل محسوب نمی شود مصرف بیش از یک بطری نوشابه الکلی در روز 20 درصد احتمال ابتلا را مطابق تحقیقات انجام گرفته افزایش میدهد. در صورتی که به وجود توده ای در پستان پی بردید بخصوص اگر بعد از یک سیکل قاعدگی همچنان باقی مانده بود حتماً برای ارزیابی دقیق به پزشک مراجعه نمایید.

تشخیص و غربالگری :

جستجو و معاینه شواهد وجود بیماری قبل از بروز علائم بالینی را غربالگری می گویند. غربالگری کلید موفقیت برای تشخیص زودهنگام و درمان بموقع بیماری است. بر اساس سن و دارا بودن عوامل خطرساز ، غربالگری می تواند شامل معاینه خود شخص در منزل ، معاینه توسط پزشک یا انجام ماموگرافی و تستهای دیگر باشد. معاینه شخصی پستان باید از سن 20 سالگی آغاز شود. در شکل نحوه معاینه توسط خود فرد نمایش داده شده است که با یافتن هرگونه تغییر باید به پزشک مراجعه نمود.
اگر سابقه ابتلای فامیلی در خانواده شما وجود دارد یا دارای عوامل خطرساز هستید بهتر است تا سن 40 سالگی هر سه سال یکبار توسط پزشک هم معاینه شوید و بعد از 40 سالگی این ترتیب سالیانه خواهد بود.

ماموگرافی روش عکسبرداری بسیار مؤثر از بافت پستان با استفاده از پرتو ایکس است که پزشک را به تشخیص وجود تومور قبل از آنکه قابل لمس گردد قادر می سازد. مناسب است زنان بالای 40 سال بطور سالانه یکبار این تست را انجام دهند. البته باید دانست که این روش کاملترین ابزار نمی باشد چرا که در برخی موارد حتی توده ای قابل لمس است اما در ماموگرام دیده نمی شود که این مسئله بیشتر در میان زنان بالای 40 سال دیده میشود که تشخیص بافت سالم از غیرسالم پستان آنها سخت تر است. بعضی اوقات هم برعکس رخ میدهد یعنی با اینکه مشکلی نیست اما نتیجه ماموگرافی مثبت است که این مسئله می تواند در صورت وقوع علاوه بر هزینه های تحمیلی به بیمار برای معاینات بیشتر ترس و وحشت کاذب بهمراه بیاورد.

البته مهارت متخصص رادیوگرافی و پزشک هم در قرائت نتیجه ماموگرافی شرط است. با همه این احوال هنوز هم متخصصین ماموگرافی را ابزاری قابل اتکا برای غربالگری می دانند.

درمان :

جراحی عمده ترین روش درمانی است که پرتودرمانی و شیمی درمانی را هم در کنار خود می بیند و به تشخیص پزشک برای فرد بیمار بکار می رود. هورمون درمانی یا روشهای نوین نظیر روشهای درمان بیولوژیک هم از جمه روشهای دیگر درمان بشمار می روند. امروزه نگرانی خانم ها در مورد جراحی سینه با ابداع پروتزهای جایگزین تا حدود زیادی از نظر زیبایی رفع شده است.

[deltang]

بهبود كيفيت زندگي در زنان يائسه
مریم لواسانی

به گزارش سلامت نیوز به نقل از زنان ، يائسگي يا منوپوز پديده‌اي طبيعي است و به معناي توقف عادات ماهيانه و پايان يافتن قدرت باروري. يائسگي با تغييرات فيزيولوژيكي، رواني و اجتماعي و علائمي نظير گرگرفتگي، تغيير الگوي خواب، خستگي، تپش قلب، افسردگي و تغييرات خلق‌وخوي، اضافه وزن، دردهاي استخواني و پوكي استخوان همراه است. با توجه به اينكه يك‌سوم زندگي زنان در دوران يائسگي سپري مي‌شود، مي‌توانند، با تغيير شيوة زندگي، تغذية مناسب، ورزش و استعمال نكردن دخانيات در دوران باروري بر حفظ سلامت و ارتقاي كيفيت زندگي‌شان در زمان يائسگي بيفزايند. به همين منظور اولين سمينار «بهبود كيفيت زندگي در زنان يائسه» در تالار امام خميني دانشكدة پزشكي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي برگزار شد.»
دكتر محمد اسماعيل مطلق، مديركل سلامت و جمعيت خانوادة وزارت بهداشت، با اعلام اينكه يائسگي دهمين علت بار بيماري‌ها در كشور است گفت: «يائسگي واقعه‌اي فيزيولوژيك است كه در گروه سني 45 تا 60 سال تظاهر مي‌كند و واقعيت مهمي در سلامت زنان محسوب مي‌شود.»
وي اضافه كرد: «عمدة خدمات ارائه‌شده در نظام سلامت، طي ساليان گذشته، مربوط به مادران باردار و برنامه‌هاي تنظيم خانواده و در ردة سني 25 تا 60 سال بوده است. ليكن تغيير سيماي اپيدميولوژي بيماري‌ها از واگيردار به غيرواگير ما را بر آن داشت كه نگرش جديدي در خصوص وضعيت زنان، به‌ويژه زنان 25 تا 60 سال و جمعيت زنان يائسة 44 تا 60 سال، داشته باشيم.»
وي تصريح كرد: «زنان در تمام گروه‌هاي سني، در مقايسه با مردان، جمعيت بيشتري دارند و عمر متوسط زنان بيش از مردان است. با وجود اينكه زنان بيش از مردان براي دريافت خدمات سلامت مراجعه مي‌كنند، معلوليت و ناتواني در زنان بيشتر و كيفيت زندگي‌شان پايين‌تر است. زنان از منابع مالي و حمايتي كمتري نسبت به مردان برخوردارند.»
وي اهم مشكلات و مسائل زنان را از روز تولد تا مرگ شامل بهداشت و بلوغ دختران، تغذية دختران، آنمي در دختران، خدمات مشاوره‌اي پيش از ازدواج، خدمات تنظيم خانواده، حمايت از زنان براي كمك به سلامت آنان، فرزنددار شدن با فاصله‌گذاري مناسب، سن مناسب بارداري، مشاورة پيش از بارداري، آنمي در زنان جوان باردار، تغذية زنان باردار، مسائل رواني زنان باردار و خشونت عليه زنان دانست.
مديركل سلامت و جمعيت خانوادة وزارت بهداشت، با بيان اين مطلب كه كاهش استروژن و يائسگي در زنان مشكلات مضاعفي را بر آنان تحميل مي‌كند، گفت: «بسياري از كشورها از اين موقعيت سني استفاده كرده و مراكز مشاورة يائسگي راه‌اندازي كرده‌اند. چرا كه، با توجه به وسعت و گستردگي مسائل سلامت اين گروه سني، همكاري صحيح كادر پزشكي و پيراپزشكي الزامي است.»
دكتر عصمت باروتي، مشاور وزير بهداشت در امور زنان، گفت: «افزايش اميد به زندگي سبب شده كه يك‌سوم زندگي زنان پس از يائسگي سپري مي‌شود و اغلب با شكاياتي نظير گرگرفتگي، پوكي استخوان و درد اندام‌ها همراه است. بنابراين بايد شرايطي فراهم شود كه زنان پس از يائسگي زندگي با كيفيت مطلوب، بدون درد و بيماري و اختلالات حركتي و ناتواني داشته باشند.»
وي اضافه كرد: «اگر زنان در سنين باروري تغذية مناسب، تحرك كافي و اجتناب از عوامل مخاطره‌آميزي همچون چاقي، كم‌تحركي، و سيگار داشته باشند و در معرض نور آفتاب قرار گيرند، داراي استخوان‌بندي مناسب مي‌شوند و در دوران يائسگي و سالخوردگي كمتر دچار عوارض مي‌شوند.»

دكتر مصطفي حمديه، روانپزشك، در خصوص مشكلات عصبي دوران يائسگي مي‌گويد: «بانوان در سنين يائسگي تصور مي‌كنند كه مشكلات جدي عصبي پيدا مي‌كنند، درحالي‌كه اين تصور غلط است و بيشتر بانواني با مشكلات عصبي مواجه مي‌شوند كه در دوران قاعدگي، زايمان و پس از زايمان مشكلات عصبي جدي داشته‌اند. خانم‌ها به‌طور طبيعي در اين دوره واكنش‌هاي عصبي از خود بروز مي‌دهند كه در حد بيماري نيست.»
وي اضافه كرد: «با توجه به اينكه 10 تا 15 درصد زنان در طول زندگي ممكن است دچار افسردگي شوند، فقط در زناني كه سابقة شخصي و خانوادگي بيماري افسردگي را داشته باشند، بيماري عود مي‌كند و به درمان‌هاي دارويي نياز است. اگر هورمون‌درماني و داروهاي ضدافسردگي توأماً استفاده شود، مشكلات عصبي اين دوره تحت كنترل قرار مي‌گيرد. از سوي ديگر، همراهي همسر و فرزندان در كنترل افسردگي زن بسيار مؤثر است و اگر زن يائسه را درك كنند و او را همراهي كنند، مي‌تواند به‌خوبي اين دوره را طي كند.»
دكتر فرح فرزانه، متخصص زنان و فلوشيب انكولوژي زنان، در خصوص شايع‌ترين سرطان‌هاي زنان در يائسگي، گفت: «سرطان‌هاي تخمدان، سرويكس (دهانة رحم) و آندومتر (رحم) شايع‌ترين سرطان‌هاي زنان‌اند. به‌طوري‌كه سرطان تخمدان هشتمين، سرطان آندومتر يازدهمين، و سرطان سرويكس سيزدهمين سرطان شايع زنان در ايران در سال 2004 ميلادي گزارش شده است.
عوامل خطر سرطان‌ها به يائسگي ربطي ندارد و، با افزايش سن، احتمال ايجاد برخي سرطان‌ها، به‌ويژه سرطان‌هاي مذكور كه در حدود 50 تا 60 سالگي (حوالي سنين يائسگي) رخ مي‌دهد، افزايش مي‌يابد.
ژنتيك، يائسگي ديررس، بلوغ زودرس و استفاده از موادي نظير پودر تالك در ايجاد سرطان تخمدان مؤثر است، ناباروري هم ممكن است در ايجاد سرطان تخمدان نقش داشته باشد. از آنجايي كه تخمك‌گذاري در تخمدان‌هاي پلي‌كيستيك وجود ندارد و يكي از تئوري‌هاي ايجاد سرطان تخمدان، تخمك‌گذاري‌هاي ماهانه است، تخمدان پلي‌كيستيك عامل خطر ايجاد سرطان تخمدان نيست ولي عامل خطري براي ايجاد سرطان رحم است. افزايش هورمون استروژن در سندروم تخمدان‌هاي پلي‌كيستيك، مهم‌ترين عامل خطر براي سرطان رحم است.»
در يك سيكل منظم قاعدگي، از ابتداي سيكل، هورمون استروژن و، از اواسط سيكل، پروژسترون افزايش مي‌يابد و قطع همزمان اين دو هورمون باعث ريزش ديوارة رحم مي‌شود. به علل مختلف، در بعضي از خانم‌ها، ميزان استروژن بدون توليد پروژسترون افزايش مي‌يابد. از آنجايي كه استروژن زياد باعث افزايش تكثير سلولي مي‌شود، سلول‌هاي داخل رحم و خطر سرطان رحم را افزايش مي‌دهد. بنابراين در زناني كه قرص‌هاي پيشگيري از بارداري استروژني استفاده مي‌كنند يا زنان يائسه‌اي كه با استروژن تنها هورمون‌درماني مي‌شوند يا زناني كه تومورهاي توليدكنندة استروژن دارند، در مبتلايان به سيروز كبدي كه استروژن در بدنشان از بين نمي‌رود و دفع نمي‌شود، يا در زناني كه به هر علت ميزان استروژن در بدنشان بالاست و پروژسترون وجود ندارد، احتمال ايجاد سرطان رحم افزايش مي‌يابد.
دكتر فرزانه علت اصلي ايجاد سرطان سرويكس را ويروس پاپيلوماي انساني (Human Papilloma Virus) دانست كه، در 7/99 درصد موارد ابتلا، ويروس وجود داشته است. خوشبختانه واكسن عليه ويروس كشف شده و تأثيرش صددرصد است. انجام تست پاپ‌اسمير (تست سرطان) از شروع ازدواج تا 65 سالگي هر 3 تا 5 سال نيز در تشخيص سرطان سرويكس مؤثر است. بنابراين پيشگيري اوليه و ثانويه براي اين نوع سرطان وجود دارد.
وي ادامه داد: «از آنجايي كه سبك زندگي، تعداد حاملگي، تعداد فرزندان، سن بلوغ، يائسگي و وضعيت اقتصادي‌ـ‌اجتماعي زنان در بروز سرطان‌ها بررسي مي‌شود، مشخص شده كه سرطان رحم در قشر مرفه و طبقات اقتصادي‌ـ‌اجتماعي بالا و سرطان سرويكس در افراد فقير با سطح اقتصادي‌ـ‌اجتماعي پايين بروز مي‌كند، افرادي كه ممكن است از نظر مالي هم فقير نباشند ولي از نظر فرهنگي فقير باشند و خود را به يك رابطة جنسي محدود نكنند و يا از وسايل پيشگيري و محافظتي نظير كاندوم استفاده نكنند.»
وي چاقي دوران بارداري و يائسگي را براي ايجاد سرطان تخمدان متفاوت دانست و گفت: «چاقي دوران باروري اگر مانع تخمك‌گذاري شود، احتمال خطر را كاهش مي‌دهد، ليكن چاقي و سن بالا، به‌دليل اينكه استروژن در بافت چربي است نه در بافت تخمدان، احتمال خطر ابتلا به سرطان تخمدان را افزايش مي‌دهد. استفادة درازمدت از قرص‌هاي پيشگيري از بارداري 50 تا 80 درصد احتمال ابتلا به سرطان تخمدان را كاهش مي‌دهد.»
دكتر فرزانه توصيه كرد زنان يائسه‌اي كه لكه‌بيني يا، بعد از نزديكي، خونريزي دارند به متخصص زنان مراجعه كنند تا، در صورت بروز مشكل، خيلي زود تشخيص داده شود. چرا كه سرطان تخمدان علائم زودرس ندارد، ليكن در تاريخچة اكثر بيماران نفخ شكم ديده مي‌شود و بيمار اغلب عنوان مي‌كند كه 5 تا 10 سال است كه به‌دليل نفخ شكم به متخصص گوارش مراجعه مي‌كند. البته هر نفخ شكمي علامت سرطان نيست، ولي خانم‌هاي با سن بالا و يائسه، در صورت نفخ شكم، احساس فشار روي مثانه، بروز علائم گوارشي نظير بيرون‌روي زودرس يا يبوست، بهتر است علاوه بر مراجعه به متخصص گوارش به متخصص زنان هم مراجعه كنند و مورد بررسي قرار گيرند.
دكتر شهرزاد زاده مدرس، متخصص زنان و فوق‌تخصص ناباروري، در خصوص يائسگي و مشكلات ناشي از خشكي واژن گفت: «كاهش ميل جنسي يكي از مشكلات شايع دوران يائسگي است و بررسي‌ها نشان داده كه علت عمدة آن خشكي واژن است كه قابل درمان است. ضمن اينكه بيماري‌هاي قلبي‌ـ‌عروقي، ديابت، بيماري‌هاي استخواني، عضلاني، آرتروزها، شكستگي‌هاي اندام‌ها و ناتواني‌هاي جسمي و افسردگي در روابط جنسي اثر دارد.»
وي اضافه كرد: «قبل از ورود به يائسگي بايد آمادگي در زنان ايجاد شود. همان‌گونه كه براي بلوغ، دختران جوان را آموزش مي‌دهيم، بايد علائم يائسگي را هم آموزش دهيم، مسائل اجتماعي و مشكلات جسمي و روحي ناشي از يائسگي را در نظر گيريم و در جهت حل آنها برآييم. اگر زنان را قبل از ورود به 50 سالگي آماده كنيم، پس از ورود به مرحلة يائسگي از زندگي لذت مي‌برند و زندگي باكيفيتي خواهند داشت.

[deltang]

افزايش خواب پس از زايمان موجب کاهش اضافه وزن دوران بارداري مي‌شود
نتايج حاصل از تحقيقي که بر روي مادران بارداري که به تازگي فارغ شدند انجام شد، نشان مي‌دهد که خواب زياد باعث کاهش اضافه وزن ناشي از دوران بارداري اين افراد مي‌شود.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا، اين تحقيقات نشان مي‌دهد؛ مادراني که 5 ساعت يا کمتر از آن مقدار مي‌خوابند در زمان 6 ماهگي کودکان خود حدود 4 برابر بيشتر از مادراني که ساعت خواب و استراحت آنها کامل است تمايل به حفظ اضافه وزن خود دارند؛ به طوري که اين اضافه وزن تا يک سال بعد از زايمان ادامه دارد.
دکتر « گاندرسون » از دانشگاه کاليفرنيا گفت: ما مي دانستيم که کم خوابي با چاقي و افزايش وزن در ارتباط است ولي مطالعات اخير نشان مي‌دهد؛ در مادراني که به تازگي فارغ شده‌اند، خوابيدن به اندازه کافي (حتي 2 ساعت بيشتر) به اندازه بهره‌مندي از يک رژيم غذايي مناسب و نيز انجام تمرينات ورزشي مي‌تواند مفيد واقع شود.
دکتر گاندرسون در اين مطالعه، 940 مادري که تازه فارغ شده‌اند را مورد بررسي قرار داد و به اين نتيجه رسيد که مادراني که 5 ساعت يا کمتر مي خوابند به نظر مي‌رسد، 5 کيلوگرم بيشتر از سايرين کمتر وزن از دست مي دهند. همچنين مادراني که 7 ساعت يا بيشتر مي‌خوابند ، تمايل بيشتري براي کاهش وزن دارند.
نتايج اين مطالعه بيانگر آن است که مادراني که تازه فارغ شده‌اند بايد به فکر راهي براي افزايش ساعات خواب براي خودشان و فرزندشان باشند.

[deltang]

تغيير بافت‌ پوششي‌ گردن‌ رحم‌

اطلاعات‌ اوليه‌
توضيح‌ كلي‌

تغيير بافت‌ پوششي‌ گردن‌ رحم‌ عبارت‌ است‌ از تغيير بافت‌ پوششي‌ گردن‌ رحم‌ به‌ نحوي‌ كه‌ بافت‌ پوششي‌ رحم‌ گسترش‌ يافته‌ و سر گردن‌ رحم‌ را مي‌پوشاند. اين‌ بافت‌ پوششي‌ كه‌ به‌ طور غيرطبيعي‌ در اين‌ ناحيه‌ قرار گرفته‌ به‌ احتمال‌ بيشتري‌ دچار التهاب‌ يا عفونت‌ مي‌شود. اين‌ يك‌ تغيير سرطاني‌ نيست‌.

علايم‌ شايع‌

معمولاً بدون‌ علامت‌

گاهي‌ افزايش‌ ترشح‌ مخاطي‌ از راه‌ مهبل‌

گاهي‌ خونريزي‌ بدون‌ توجيه‌ از راه‌ مهبل‌

علل‌

معمولاً ناشناخته‌ است‌، اما ممكن‌ است‌ همراه‌ با حاملگي‌، زايمان‌، يا مصرف‌ قرص‌هاي‌ ضدحاملگي‌ رخ‌ دهد.

بعضي‌ از خانم‌ها اصلاً از اول‌ تولد اين‌ حالت‌ را داشته‌اند بدون‌ اين‌ كه‌ علامتي‌ داشته‌ باشند.

عوامل‌ افزايش‌ دهنده‌ خطر

استرس‌

عفونت‌ مكرر در مهبل‌

چاقي‌

پيشگيري‌

در حال‌ حاضر نمي‌توان‌ از آن‌ پيشگيري‌ به‌ عمل‌ آورد.

عوارض‌ احتمالي‌

انتظار بروز عارضه‌ خاصي‌ نمي‌رود.

درمان‌

اصول‌ كلي‌

انجام‌ يك‌ عمل‌ جراحي‌ كوچك‌ براي‌ سوزاندن‌ يا يخ‌زدن‌ گردن‌ رحم‌ (اگر پاپ‌ اسمير طبيعي‌ باشد). جراجي‌ غالباً در مطب‌ پزشك‌ يا مركز جراحي‌ سرپايي‌ بدون‌ نياز به‌ بستري‌ نياز به‌ي‌حسي‌ انجام‌ مي‌گيرد ب.

اگر پاپ‌ اسمير طبيعي‌ نباشد، قسمتي‌ از بافت‌ گردن‌ رحم‌ به‌ شكل‌ مخروطي‌ برداشته‌ مي‌شود يا اصولاً كل‌ رحم‌ برداشته‌ مي‌شود.
از دوش‌ مهبل‌ استفاده‌ نكنيد مگر با تجويز پزشك‌
درمان‌ لازم‌ براي‌ هرگونه‌ عفونت‌ مهبل‌ را به‌ موقع‌ دريافت‌ كنيد.

در زمان‌ خونريزي‌ قاعدگي‌، به‌ جاي‌ تامپون‌ از بالشتك‌ مخصوص‌ استفاده‌ كنيد.

داروها

امكان‌ دارد آنتي‌بيوتيك‌هاي‌ خوراكي‌ يا موضعي‌ (براي‌ استفاده‌ در گردن‌ رحم‌) تجويز شوند.



فعاليت‌



پس‌ از درمان‌ مي‌توان‌ فعاليت‌ طبيعي‌ و روابط‌ جنسي‌ را بلافاصله‌ از سر گرفت‌ (مگر اين‌ كه‌ هيستركتومي‌ ] برداشتن‌ رحم‌ [ انجام‌ شده‌ باشد).


رژيم‌ غذايي‌

رژيم‌ خاصي‌ توصيه‌ نمي‌شود



در اين‌ شرايط‌ به‌ پزشك‌ خود مراجعه‌ نماييد


اگر شما علايم‌ تغيير بافت‌ پوششي‌ گردن‌ رحم‌ را داريد.


اگر هر كدام‌ از موارد زير پس‌ از درمان‌ رخ‌ دهد:


ـ زياد شدن‌ ترشح‌

ـ درد به‌ هنگام‌ نزديكي‌

ـ خونريزي‌ از راه‌ مهبل‌ در بين‌ دوره‌هاي‌ خونريزي‌ قاعدگي‌

- اگر دچار علايم‌ جديد و غيرقابل كنترل شده ايد‌. داروهاي‌ مورد استفاده‌ در درمان‌ ممكن‌ است‌ عوارض‌ جانبي‌ به‌ همراه‌ داشته‌ باشند