Emily Dickinson - گزیده اشعار امیلی دیکنسون

[مهرگان]

especially for her

of God we ask one favor

that we may be forgiven

for that, he is presumed to know

the crime, from us, is hidden,

immured the whole of life

within a magic prison

we reprimand the happiness

that too competes with heaven.



از خدا خواهشی داریم:

که برای خطاهای پنهانمان

که او میداند، ما را ببخشد.

آنچه که تمام عمر ما را

در زندان جادویی، محصور میکند. . .

و لذت هایی را که با بهشت رقابت میکنند، توبیخ میکنیم....

[مهرگان]

شعار امیلی دیکنسون - Emily Dickinson

I am nobody! who are you?

are you nobody, too?

then there's a pair of us, don't tell?

they'd banish us, you know.


من کسی نیستم! تو کیستی؟

آیا تو هم کسی نیستی؟

پس ما جفت یکدیگریم !

به کسی چیزی نگو !

شاید برملایمان کنند، می فهمی که ..... ؟



How dreary to be somebody !

how public, like a frog

to tell your name, the livelong day

to an admiring bog !


کسی بودن چقدر ترسناک است!

چه تکرار بی شرمانه ایست،

که همچون قورباغه ای در تمام روز

نام خود را به لجن زاری که تو را میستاید، بگویی!

[مهرگان]

اشعار امیلی دیکنسون - Emily Dickinson

he fumbles at your spirit

as players at the keys

before they drop full music on

he stuns you by degrees


او بر روح تو دست میکشد

چنان نوازندگانی پیش از نواختن

قظعه کامل موسیقی بر کلیدهای پیانو

با صداهای زیر و بم تو را گیج میکند



prepares your brittle substance

for the ethereal blow

by fainter hammers, further heard,

then nearer, then so slow


و روح نحیفت را برای پرواز اثیری آماده میسازد

با ضرباتی فروتر که فراتر شنیده میشوند

و سپس نزدیکتر و پس از آن به آهستگی،



your breath has time to straighten

your brain to bubble cool

deals one imperial thunderbolt

that scalps your nak ed soul


نفست فرصتی می یابد، تا آرام گیرد

و ذهنت،

تا به خنکای خروش برسد،

رعد و برقی عظیم اتفاق می افتد

تا روح بی پیرایه تو را عاری سازد.



when winds take forests in their paws

the universe, is still

آنگاه که بادها جنگ ها را به چنگ می آورند

دنیا هنوز آرام است . . .

[مهرگان]

[مهرگان]

اشعار امیلی دیکنسون - اشعار زیبا و کلمات قصار - Emily Dickinson

[مهرگان]

اشعار امیلی دیکنسون - اشعار زیبای امیلی دیکنسون - Emily Dickinson

i had no time to hate, because

the grave would hinder me

and life was not so ample i

could finish enmity


زمانی برای تنفر نداشتم

چر که مردن مرا از آن باز میداشت

و فرصت زندگی آنقدر کافی نیست که

بتوان دشمنی را تمام کرد



nor had i time to love, but since

some industry must be,

the little toil of love, i thought

was large enough for me


فرصتی نیز برای عشق ورزیدن نداشتم

اما از آنجا که باید هنری پیشه کرد، گمان کردم

به دوش کشیدن بار عشقی کوچک

به اندازه کافی، بزرگ هست . . .

[مهرگان]

اشعار امیلی دیکنسون - اشعار زیبای امیلی دیکنسون - Emily Dickinson

Hope
is the thing with feathers
that perches in the soul
and sings the tune without the words
and never stops at all

.
[/CENTER]