|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
|||||||
| شعر و ادبیات در این قسمت شعر داستان و سایر موارد ادبی دیگر به بحث و گفت و گو گذاشته میشود |
 |
|
|
ابزارهای موضوع | نحوه نمایش |
|
#1
08-07-2009
|
||||
|
||||
اشعار فريدون مشيري
اشعار زیبای فریدون مشیری ...
 ...
__________________
Chera Donya Mano Mikhay Tak o Tanha?!..Mano Dadi Be Dastaye Shabaye Sarde Tanahaii..CHera Rahmi To Ghalbet Nist Akhe Donya! Che Donyayiii..Chera Hishki Nemidoone Che Boghzi Tooye Shabhame..CHe Zakhmaii Azat Donya Rafighe Ghalbe Tanhame
ویرایش توسط ساقي : 03-10-2013 در ساعت 09:11 PM 
|
| جای تبلیغات شما اینجا خالیست با ما تماس بگیرید | |
|
|
|
|
#2
08-07-2009
|
||||
|
||||
|
اي عشق اي عشق، شكسته ايم،مشكن ما را
اينگونه به خاك ره ميفكن ما را ما در تو به چشم دوستي مي بينيم اي دوست مبين به چشم دشمن ما را
__________________
Chera Donya Mano Mikhay Tak o Tanha?!..Mano Dadi Be Dastaye Shabaye Sarde Tanahaii..CHera Rahmi To Ghalbet Nist Akhe Donya! Che Donyayiii..Chera Hishki Nemidoone Che Boghzi Tooye Shabhame..CHe Zakhmaii Azat Donya Rafighe Ghalbe Tanhame
ویرایش توسط Nur3 : 08-07-2009 در ساعت 08:00 AM
|
|
#3
08-07-2009
|
||||
|
||||
|
ايثار سر از دريا برون آورد خورشيد
چو گل، بر سينه دريا، درخشيد شراري داشت، بر شعرمن آويخت فروغي داشت، بر روي تو بخشيد
__________________
Chera Donya Mano Mikhay Tak o Tanha?!..Mano Dadi Be Dastaye Shabaye Sarde Tanahaii..CHera Rahmi To Ghalbet Nist Akhe Donya! Che Donyayiii..Chera Hishki Nemidoone Che Boghzi Tooye Shabhame..CHe Zakhmaii Azat Donya Rafighe Ghalbe Tanhame
|
|
#4
08-07-2009
|
||||
|
||||
|
پاسخ
ساحل در انتظار كسي بود تا پاسخي بگويد،فرياد آب را با ناله گره شده،دلتنگ، خشمگين، سر زير پر كشيدم ورفتم جواب را
__________________
Chera Donya Mano Mikhay Tak o Tanha?!..Mano Dadi Be Dastaye Shabaye Sarde Tanahaii..CHera Rahmi To Ghalbet Nist Akhe Donya! Che Donyayiii..Chera Hishki Nemidoone Che Boghzi Tooye Shabhame..CHe Zakhmaii Azat Donya Rafighe Ghalbe Tanhame
|
|
#5
08-07-2009
|
||||
|
||||
|
چشم به راه لب دريا، سحر گاهان و باران،
هوا، رنگ غم چشم انتظاران، نمي پيچد صداي گرم خورشيد، نمي تابد چراغ چشم ياران .
__________________
Chera Donya Mano Mikhay Tak o Tanha?!..Mano Dadi Be Dastaye Shabaye Sarde Tanahaii..CHera Rahmi To Ghalbet Nist Akhe Donya! Che Donyayiii..Chera Hishki Nemidoone Che Boghzi Tooye Shabhame..CHe Zakhmaii Azat Donya Rafighe Ghalbe Tanhame
|
|
#6
08-08-2009
|
||||
|
||||
|
احساس
نشسته ماه بر گردونهعاج به گردون مي رودفرياد امواج چراغي داشتم، كردندخاموش خروشي داشتم، كردند تاراج
__________________
Chera Donya Mano Mikhay Tak o Tanha?!..Mano Dadi Be Dastaye Shabaye Sarde Tanahaii..CHera Rahmi To Ghalbet Nist Akhe Donya! Che Donyayiii..Chera Hishki Nemidoone Che Boghzi Tooye Shabhame..CHe Zakhmaii Azat Donya Rafighe Ghalbe Tanhame
ویرایش توسط Nur3 : 08-08-2009 در ساعت 01:17 AM
|
|
#7
08-08-2009
|
||||
|
||||
|
بيكرانه نه آن دريا، كه شعرش جاودانه است نه آن دريا، كه لبريز از تــرانه ست به چشمانت بگو بسپارما را به آن دريا كه نا پيدا كرانه ست
__________________
Chera Donya Mano Mikhay Tak o Tanha?!..Mano Dadi Be Dastaye Shabaye Sarde Tanahaii..CHera Rahmi To Ghalbet Nist Akhe Donya! Che Donyayiii..Chera Hishki Nemidoone Che Boghzi Tooye Shabhame..CHe Zakhmaii Azat Donya Rafighe Ghalbe Tanhame
ویرایش توسط Nur3 : 08-08-2009 در ساعت 08:59 AM
|
|
#8
08-10-2009
|
||||
|
||||
|
نيلوفرستان آوايش از دور، بانگ خوش آمد بود - شايد - پوينده در پهناي آن دشت زمرد، بالنده تا بالاي آن باغ زبرجد، مثل هميشه، گرم، پر شور ... نزديك تر، نزديك تر، از لابه لاي شاخه ها، از پشت نيزار، گهگاه مي شد آفتابي ! نيلوفرستاني، سمن زاري، كه چون عشق، تا چشم مي پيمود، آبي ! نزديك تر، نزديك تر، او بود، او بود . آن همدل همصحبت آئينه رو بود . آن همزبان روشن پاكيزه خو بود . آن عاشق از خود برون، آن عارف در خود فرو بود . آن سينه، آن جان، آن تپش، آن جوشش، آن نور ... دريا، همان دنياي راز بيكرانه، دريا، همان آغوش باز مادرانه، دريا، شگفتا، هر دو، هم گهواره ... هم گور ... ! نزديك تر، نزديك تر، او هم مرا ديد . آواي او بانگ خوش آمد بود، بي هيچ ترديد . آن سان كه بيند آشنائي آشنا را، چيزي در ين عالم به هم پيوند مي داد جان هاي بي آرام ما را . خاموش و غمگين، هر دو ساعت ها نشستيم ! خاموش و غمگين هر دو بر هم ديده بستيم . ناگاه، ناگاه، آن بغض پنهان را، كه گفتي، مي كشت مان چون جور و بيداد زمانه؛ با هاي هاي بي امان در هم شكستيم ؟ ... از دل، به هم افتاده، مالامال اندوه، بر شانه هاي خسته، بار درد، چون كوه، مي گفتيم و مي گفتيم و مي گفت و مي گفت، تا آفتاب زرد، در اعماق جنگل فرو خفت ! دريا و من، شب تا سحر بيدار مانديم . شعري سروديم . اشكي فشانديم . شب تا سحر، آشفته حالي بود با آشفته گوئي، انده ياران بود و اين آشفته پوئي، بر اين پريشان روزگاري، چاره جوئي . دريا به من بخشيد آن شب، بس گنج از گنجينه خويش . از آن گهرهاي دلاويزي كه مي ساخت ؛ در كارگاه سينه خويش : جوشش، تپش، كوشش، تكاپو، بي قراري ! ساكن نماندن همچو مرداب، چون صخره - اما - پيش توفان استواري ! هم بر خروشيدن به هنگام، هم بردباري ! در جاده صبح با دامن پر، باز مي گشتم - سبكبال - سرشار از اميدواري ! مي رفتم و ديدمش باز، در صبحگاه آفتابي : نيلوفرستاني، سمن زاري، كه چون عشق، تا چشم مي پيمود، آبي ! از لابه لاي شاخه ها از پشت نيزار از دور، از دور ... او همچنان تا جاودان سر مست، مغرور
__________________
Chera Donya Mano Mikhay Tak o Tanha?!..Mano Dadi Be Dastaye Shabaye Sarde Tanahaii..CHera Rahmi To Ghalbet Nist Akhe Donya! Che Donyayiii..Chera Hishki Nemidoone Che Boghzi Tooye Shabhame..CHe Zakhmaii Azat Donya Rafighe Ghalbe Tanhame
|
|
#9
08-10-2009
|
||||
|
||||
|
سبكباران ساحل ها لب دريا، نسيم و آب و آهنگ، شكسته ناله هاي موج بر سنگ. مگر دريا دلي داند كه ما را، چه توفان ها ست در اين سينه تنگ ! تب و تابي ست در موسيقي آب كجا پنهان شده ست اين روح بي تاب فرازش، شوق هستي، شور پرواز، فرودش : غم؛ سكوتش : مرگ ومرداب ! سپردم سينه را بر سينه كوه غريق بهت جنگل هاي انبوه غروب بيشه زارانم در افكند به جنگل هاي بي پايان اندوه ! لب دريا، گل خورشيد پرپر ! به هر موجي، پري خونين شناور ! به كام خويش پيچاندند و بردند، مرا گرداب هاي سرد باور ! بخوان، اي مرغ مست بيشه دور، كه ريزد از صدايت شادي و نور، قفس تنگ است و دل تنگ است، ورنه هزاران نغمه دارم چون تو پر شور ! لب دريا، غريو موج و كولاك، فرو پيچده شب در باد نمناك، نگاه ماه، در آن ابر تاريك؛ نگاه ماهي افتاده بر خاك ! پريشان است امشب خاطر آب، چه راهي مي زند آن روح بي تاب ! « سبكباران ساحل ها » چه دانند، «شب تاريك و بيم موج و گرداب » ! لب دريا، شب از هنگامه لبريز، خروش موج ها: پرهيز ... پرهيز ... ، در آن توفان كه صد فرياد گم شد؛ چه بر مي آيد از واي شباويز ؟! چراغي دور، در ساحل شكفته من و دريا، دو همراز نخفته ! همه شب، گفت دريا قصه با ماه دريغا حرف من، حرف نگفته
__________________
Chera Donya Mano Mikhay Tak o Tanha?!..Mano Dadi Be Dastaye Shabaye Sarde Tanahaii..CHera Rahmi To Ghalbet Nist Akhe Donya! Che Donyayiii..Chera Hishki Nemidoone Che Boghzi Tooye Shabhame..CHe Zakhmaii Azat Donya Rafighe Ghalbe Tanhame
|
|
#10
08-10-2009
|
||||
|
||||
|
خواب ، بيدار گر چه با يادش، همه شب، تا سحر گاهان نيلي فام، بيدارم؛ گاهگاهي نيز، وقتي چشم بر هم مي گذارم، خواب هاي روشني دارم، عين هشياري ! آنچنان روشن كه من در خواب، دم به دم با خويش مي گويم كه : بيداري ست ، بيداري ست، بيداري ! اينك، اما در سحر گاهي، چنين از روشني سرشار، پيش چشم اين همه بيدار، آيا خواب مي بينم ؟ اين منم، همراه او ؟ بازو به بازو، مست مست از عشق، از اميد ؟ روي راهي تار و پودش نور، از اين سوي دريا، رفته تا دروازه خورشيد ؟ اي زمان، اي آسمان، اي كوه، اي دريا ! خواب يا بيدار، جاوداني باد اين رؤياي رنگينم !
__________________
Chera Donya Mano Mikhay Tak o Tanha?!..Mano Dadi Be Dastaye Shabaye Sarde Tanahaii..CHera Rahmi To Ghalbet Nist Akhe Donya! Che Donyayiii..Chera Hishki Nemidoone Che Boghzi Tooye Shabhame..CHe Zakhmaii Azat Donya Rafighe Ghalbe Tanhame
|
|
| کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان) | |
حالت خطی
|
|
اکنون ساعت 11:46 AM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد.