محققین موفق به کشف رده جدیدی از RNAهای کوچک شدند که در بافت بیضه موش ها از نظرها پنهان مانده بود!
کشف اخیر، درهای جدیدی را در راستای مطالعه RNAها، به روی علم ژنتیک گشود. بیش از یک دهه از کشف RNAهای کوچک و دریافت وظیفه تنظیمی آنها بر روی فرآیندهای انسانی میگذرد.
کشف جدید در مورد RNAها بسیار جالب به نظر می رسد، زیرا دریافت آن مصادف بود با درک این حقیقت که RNAها نیز می توانند مانند DNA، انتقال دهنده صفات بین نسل ها باشند.
دکتر Hannon می گوید: "اینک برای RNAها فصل جدیدی در علم بازشده است. زیرا اکنون ما تمام RNAهای کوچک و پروتئین های وابسته به آنها را جهت رسم نقشه ژنتیکی در اختیار داریم."
Tuschl” و “Hannon توانستند با لیست کردن تمام RNAهای موجود در بافت بیضه موش، به این کشف بزرگ نائل شوند. در این بین آنها توانستند میزان قابل ملاحظه ای از یک نوع RNAی مخصوص را بیابند که تا کنون از آنها نامی برده نشده بود. این دسته از RNAها کمی بزرگتر از انواع RNAهای کوچکی که شناسایی شده اند (مانند mRNA وsiRNA) بودند.
محققین مصمم شدند تا این RNAهای جدید را آزمایش کرده و ارتباط آنها را با پروتئین های اسرار آمیز PiWi که داستانشان هنوز به صورت یک راز هنوز نهفته است، پیدا کنند. پروتئین های PiWi در بیضه بیان می شوند و در غیاب آنها موش ها نمی توانند اسپرم های سالم تولید کنند. این پروتئین ها عملکرد نسبتاً مشابه ای با سایرپروتئین های وابسته به RNAهای کوچک دارند. اما هنوز نتوانسته بودند تا یک RNAی خاص را به طور مشخص به آنها ربط دهند.
محققین پروتئین PiWi را به صورت اختصاصی از بافت بیضه موش استخراج کردند. پس از انجام آزمایشات ویژه، مشاهده شد که به همراه این پروتئین ها، رشته های RNAی جدیدی نیز وجود دارد. که آنها را به اختصار piRNAs نامیدند.
اما آنچه اکنون مهم است، تلاش جهت درک کامل آنچه piRNAsها انجام ی دهند، نیست. محققین تنها چیزهای اندکی درباره آنها میدانند. این تیم تحقیقی، ترتیب نوکلئوتیدهای تشکیل دهنده این RNAهای طویل را شناسایی کردند و متوجه تفاوت های زیادشان با سایر RNAها شدند. اما یک چیز که بین همه مشترک بود، وجود "یوریدین" در سر رشته به عنوان نوکلئوتیئ آغازین بود.
Tuschl” و “Hannon دریافتند که این RNAها از منطقه ویژه ای از کروموزوم رونویسی می شوند. و همچنین توانستند وجود چنین RNAهایی را در بافت بیضه موجودات دیگری مانند ماهی گورخری، مگس ها و انسان نیز ثابت کنند.
نتیجه بدست آمده اینکه موش ها برای تولید اسپرم به پروتئین PiWi و piRNA احتیاج دارند. طبق نظریه ای، وجود این پروتئین ها جهت ایجاد تحرک در اسپرم و توانایی تقسیم میوزی مواد وراثتی آن ضروری است و تغییر در آنها موجب ایجاد تغییرات عظیمی در اسپرم می شود.
منبع:
http://www.nature.com/index.html
4 June 2006
ترجمه: سعیده کی ارسلان