وودی آلن ، کنده یی که هنوز دود میکند …. !
امتیاز نهایی –match point
***
نامزد ۴ جایزه در جشنواره گلدن گلوب ۲۰۰۵ - بهترین فیلم - کارگردان - هنرپیشه نقش مکمل زن - فیلم نامه
نامزد فیلمنامه در اسکار ۲۰۰۵
تقدیر شده در جشنواره کن ۲۰۰۵
فیلمنامه و کارگردان : وودی آلن
اون مردی که میگفت من ترجیح میدم خوش شانس باشم تا خوب
عمق زندگی رادیده بود .
افراد از اینکه با شرایطی مواجه بشن که شانس تاثیر زیادی داشته باشه واهمه دارن
در یک مسابقه لحظاتی هست که توپ به تور برخورد میکنه و در یک لحظه
ممکنه که عقب بره یا جلو ، با یک مقدار شانس میره جلو و برنده میشی
و شاید نره و بازنده بشی …
فیلم با این جملات و توپی که از تور تنیس مدام به چپ و راست میرود شروع مشود و توپ به تور برخورد میکند و می ایستد
و جملات بسیار زیبا ی بالا روی تصویر .
در واقع داستان فیلم تشریح همین چند خط بالاست …
در فیلم هیچ بازی خاصی دیده نمیشود که برجسته باشد اما فیلم نامه ی بسیار قوی و فوق العاده یکدست وودی آلن شما را در پایان خشنود میکند .
وودی آلن مانند همیشه یک مسئله ی فلسفی را بیان کرده و به تشریح دیدگاهش میپردازد و انصافا چه خوب از این کار برآمده بنظر من این فیلم کاملا بر پایه ی قوت فیلمنامه میچرخد ..
فیلم نامه یی که روابط افراد ، مکانها و سیر اتفاقات در آن بطور مستحکمی بهم پیچیده و جای خالی نمیگذارند .
در فیلم یک صحنه ی بسیار جالب دارد زمانی که پسر حلقه را بسمت رودخانه پرتاب میکند و حلقه با برخورد به نرده بیرون میافت که مارا بیاد صحنه ی آغازین فیلم می اندازد و بدین ترتیب آلن پایداری خود را بر مطالب ارایه شده ی در ابتدا نشان میدهد و ضمن اینکه در خشکی افتادن حلقه موجب تصور یکسری حوادث بعدی در ذهن ما میشود که بطور جالبی حدس ما اشتباه از آب در میاید چرا که رد نشدن حلقه و بیرون افتادنش در پایان بنفع مرد جوان تمام میشود .
صحنه یی که ارواح پسر را باز خواست میکنند و او به توجیه کار خود میپردازد نیز قابل تامل است .
در این فیلم روی مسئله ی شانس و بد شانسی بسیار تاکید شده و نشان میدهد که شانس حتی میتواند آدم بد را از معرکه بدر ببرد ، قضاوت را بعد از تماشای فیلم به شما واگذار میکنم .