(اختلال شيدايي ـ افسردگي)

[رزیتا]

پيشگيري
هيچ داروي خاصي براي پيشگيري از آن وجود ندارد.
عوارض احتمالي
عود بيماري ، به خصوص با قطع دارو
از دست دادن شغل ؛ بروز مشكلات در زندگي مشترك
عدم رو به بهبود گذاشتن اختلال
خودكشي
درمان
اصول كلي
- گرفتن شرح حال و انجام معاينه توسط پزشكان (گاهي روانپزشك)
- روان درماني يا مشاوره همراه با درمان دارويي بهترين نتايج را در بر دارد.
- براي مواردي كه علايم شديد هستند، ممكن است لازم باشد بيمار در بيمارستان يا مركز درماني بستري شود.
- امكان دارد در مورد بيماراني كه به دارو جواب نمي دهند، از شوك (ECT) استفاده شود.
- رژيم دارويي بايد دقيقاً رعايت شود. ضمناً بايد به طور منظم به پزشك معالج مراجعه شود تا اثربخشي درمان و اثرات جانبي احتمالي مورد بررسي قرار گيرند.
- هيچگاه وقتي احساس كرديد حالتان بهتر شده است ، دارو را قطع نكنيد. اين كار ممكن است باعث عود بيماري شود كه شايد به دارو خوب جواب ندهد.
- با كمك مشاوره مي توانيد روشهاي كنار آمدن با اين اختلال را فراگيريد. اعضاي خانواده بايد بتوانند علايم پيش درآمد وقوع حمله را بشناسند و چگونگي كمك به فرد بيمار را فرا بگيرند..

[رزیتا]

شرح بيماري
اختلال دوقطبي (اختلال شيدايي ـ افسردگي ) عبارت است از: اختلالي كه در آن خلق بيمار دچار نوسانات شديدي مي شود و ارتباطي بين خلق بيمار و آنچه كه واقعاًدر زندگي بيمار رخ مي دهد وجود ندارد.
سير بيماري بدين نحو است كه...
به طور يك در ميان ولي نامنظم ، يك مدت فرد دچار سرخوشي و فعاليت زياد بدون توجيه است (شيدايي ) و به دنبال آن دچار افسردگي شديد مي شود و اين سيكل به همين منوال ادامه پيدا مي كند.
در بين شيدايي و افسردگي ، دوره اي از رفتار طبيعي (ممكن است كوتاه باشد يا حتي چند سال طول بكشد) وجود دارد.
علايم شايع :
در شيدايي: افزايش انرژي ؛ سرخوردگي و نئشگي در بيمار. بيمار صبح زودتر از خواب برمي خيزد (در مواردي بيمار ممكن است حتي 4-3 روزنخوابد). حواس بيمار خيلي زود از يك كار پرت مي شود و بسيار بي قرار است (امكان دارد اين مسأله باعث كاهش بازده كاري شود). فرد پروژه هاي جديد را با اشتياق فراوان آغاز مي كند، ولي به ندرت آنها را به پايان مي برد. امكان دارد بيمار شروع به ولخرجي كند. امكان دارد بيمار شريك هاي جنسي متعدد اختيار كند. بيمار اغلب تحريك پذير است و دچار حملات عصبانيت مي شود. صحبت كردن بيمار سريع، خشن ، و غيرمنطقي مي شود. امكان دارد بيمار فكر كند كه توانايي هاي خيلي زيادي دارد( خود بزرگ بيني ). امكان دارد بيمار غذا خوردن را فراموش كند و وزن وي كم و خستگي بر وي عارض شود. امكان دارد بيمار به يك باور نادرست و غيرقابل تغيير از اهميت و بزرگي خود برسد و فكر كند كه مي تواند كارهاي خطرناك انجام دهد.
در افسردگي: امكان دارد بيمار به طور فزاينده اي گوشه نشيني اختيار كند؛ خوابش مختل شود؛ و صبح ها دير از رختخواب بر خيزد. امكان دارد بيمار دراتاقش بماند و از رو به رو شدن با دنياي بيرون واهمه داشته باشد؛ يا در واقع عزت نفس نداشته باشد. غفلت از رسيدگي به خود كاهش ميل جنسي، كاهش سرعت صحبت كردن و كند شدن حركات.
افزايش تصورات در مورد وجود مشكلاتي كه واقعاً وجود ندارند. نگراني بيش از حد در مورد بيماريهايي كه واقعاً وجود ندارند.
علل
ناشناخته است . عوامل زيست شناختي ، رواني ، و ارثي همگي ممكن است نقش داشته باشند. امكان دارد استرس زياد يا مرگ يكي از نزديكان باعث ظهور ناگهاني شيدايي يا افسردگي شود.
عوامل افزايش دهندە خطر
سابقه خانوادگي اين اختلال
عواقب مورد انتظار
ممكن است بتوان اين اختلال را با درمان دراز مدت كه باعث كاهش دفعات و شدت حملات شيدايي و افسردگي مي شود، تا حد زيادي كنترل كرد و سلامت فرد را به حد نزديك به طبيعي رساند. بسياري از مديران ، دانشمندان ، و افراد سرشناس دچار اين اختلال بوده اند.