آب درماني ، فوايد و مضرات آن

[رزیتا]

آب درماني ، فوايد و مضرات آن

"هيدروتراپي" به معناي آب درماني در گذشته توسط ايراني ها، مصري ها، يوناني ها و ژاپني ها، با توجه به خواص درماني آب، به فراواني مورد استفاده قرار مي گرفت.

شايد آسان ترين، راحت ترين و ارزان ترين وسيله اي که ورزشکاران و مردم براي رفع خستگي، کسالت و به دست آوردن آرامش و راحتي از آن استفاده مي کنند، آب باشد. گرفتن دوش آب گرم پس از ورزش و مسابقه، يا پس از انجام کارهاي سنگين روزانه، تقريبا يک امر طبيعي و عادي است که تمام بازيکنان و افراد، آگاهانه يا بدون آگاهي از آن استفاده مي کنند. به گزارش ايرنا، آب درماني، يک روش عامه پسند است و به خلاف اکثر روشهاي ديگر، رفع خستگي عضلاني با رضايت و خوشنودي ورزشکاران توام مي شود. با تمام مزايا در مورد آب درماني، بايد گفت: "با شناخت و آگاهي از تاثيرات فيزيولوژيکي و درماني آب، به آساني و راحتي مي توان از آن استفاده کرد." "هيدروتراپي" به معناي آب درماني در گذشته توسط ايراني ها، مصري ها، يوناني ها و ژاپني ها، با توجه به خواص درماني آب، به فراواني مورد استفاده قرار مي گرفت. هيدروتراپي يا آب درماني به شکل امروزي آن را شايد بتوان مديون دکتر "جان فلوير" انگليسي دانست. شايد استفاده از آب در موارد درماني و رفع خستگي در ورزشکاران وبه دست آوردن آرامش جسمي و روحي، قدمتي معادل قدمت زندگي بشر داشته باشد. مزايا و خصوصيات استفاده از آب درماني براي تسکين دردها وآفرينش آرامش، يعني در موارد درماني و رفع خستگي در ورزشکاران وبه دست آوردن آرامش جسماني - روحي، متعدد است. در دسترس بودن آن براي همه، ارزان بودن نسبت به روش هاي ديگر، اندازه گيري درجه حرارت آب به آساني، سبک شدن وزن بدن در آب و عامه پسند بودن آن براي همه، از جمله مزاياي آب درماني است.
آب و رفع خستگي
آب درماني چگونه باعث رفع خستگي ورزشکاران مي شود؟ براي شناخت و آگاهي از چگونگي عمل و علل رفع خستگي ورزشکاران، متعاقب استفاده از هيدروتراپي بايد تاثيرات فيزيولوژيکي آب درماني را نيز بررسي کرد. به طور کلي، در هنگام قرار گرفتن در آب، تغييرات زير در بافت ها و اندام هاي بدن رخ مي دهد.
- افزايش درجه حرارت بدن: بر حسب ميزان و مقدار گرماي آب، درجه حرارت بدن هم تغيير مي کند. در اغلب موارد که درجه حرارت آب استخر بين 34 تا 37 درجه سانتيگراد باشد، دماي بافت ها و عضلات ورزشکار نيز مقداري افزايش مي يابد.
- افزايش سوخت و ساز بافت ها: در اثر افزايش حرارت بافت هاي مختلف بدن، ميزان سوخت وساز يا متابوليسم عمومي بافت ها نيز زياد مي شود.
- اتساع عروق: بالا بودن حرارت آب منجر به بالا رفتن حرارت بدن و متعاقب آن، متسع شدن عروق و مويرگ ها مي شود. در ضمن، اتساع عروقي مي تواند ناشي از افزايش سوخت و ساز سلول ها باشد که نياز به اکسيژن اضافي و دفع بيشتر مواد حاصل از سوخت و ساز دارند.
- افزايش جريان خون: افزايش درجه حرارت بدن موجب زيادتر شدن سوخت و ساز سلول ها مي شود که براي جبران کردن اين امر، بدن به افزايش جريان خون بافت ها روي مي آورد. بنابر اين، ميزان جريان خون نيز متعاقب قرار گرفتن در آب گرم افزايش مي يابد.
- افزايش ميزان فعاليت قلب: به دنبال اتساع عروق خوني و زياد شدن ميزان جريان خون، ميزان خون وارده به قلب نيز زيادتر مي شود و طبق قانون فرانگ استارلينگ (هرچه خون وارده به قلب زيادتر شود، خون خارج شده از آن نيز زيادتر مي شود) ميزان برون ده قلبي نيز افزايش مي يابد و فعاليت قلبي هم بيشتر مي شود.
به دنبال ايجاد تاثيرات فيزيولوژيکي فوق در بافت ها و اندام هاي بدن، يک سلسله تاثيرات درماني در فرد مشاهده مي شود، از جمله در اثر افزايش جريان خون و بهبود وضع تغذيه در اندام ها و دفع سريع مواد زايد، گرفتگي و اسپاسم عضلات فرد، بر اثر وقوع تغييرات مذکور، اين درد و ناراحتي ورزشکار از بين مي رود. به طور خلاصه مي توان گفت که تاثيرات درماني آب به واسطه اثري است که آب روي پوست بدن دارد. در آب درماني، پوست بدن به عنوان يک عضو مهم و اساسي است، زيرا بر اثر برخورد جريان آب، گيرنده هاي عصبي پوست تحريک مي شوند. تحريکات ايجاد شده از طريق اعصاب، بر سيستم عصبي مرکزي تاثير مي گذارند و اين تاثيرات سيستم عصبي مرکزي است که باعث به وجود آمدن اثرات درماني آب مي شود. استفاده از آب درماني روي جريان خون، سوخت و ساز بدن، سيستم عصبي، ترکيب خون و ميزان ترشح غدد نيز تاثير مي گذارد و در نهايت، تجمع اين تاثيرات روي روان فرد منعکس مي شود.
موارد کاربرد آب درماني در ورزش
از هيدروتراپي به غير از رفع خستگي و آرامش در ورزشکاران، در موارد ديگري نيز مي توان استفاده کرد. مهم ترين کاربردهاي آب درماني شامل موارد زير است:
1- به عنوان قسمتي از درمان فوري ضايعه ورزشي که بايد از آب سرد با درجه حرارت حدود 12/8 درجه سانتيگراد استفاده کرد. براي مثال، قرار دادن مچ پا يا دست ضايعه ديده در ظرف آب سرد، باعث جلوگيري از ايجاد تورم و التهاب در موضع صدمه ديده مي شود و درد را کاهش مي دهد.
2- در درمان ضايعات ورزشي مزمن مثل کوفتگي، رگ به رگ شدن و پيچ خوردن مفاصل، التهاب و تورم تاندون يا زرد پي مي توان از آب درماني استفاده کرد. برخي از متخصصان عقيده دارند که در هر مرحله از ضايعات سيستم عضلاني - استخواني مي توان از آب درماني استفاده کرد. البته توصيه مي شود که در اوايل وجود ضايعه حاد و شديد، از آب گرم نيز استفاده کرد.
3- بعد از عمل جراحي در صدمات ورزشي، براي به دست آوردن دامنه حرکتي مفاصل مي توان از آب درماني استفاده کرد. از موارد مهم ديگر، کاربرد آب درماني در ورزش براي تحرک و انعطاف پذيري در عضلات و مفاصل است. در اين حالت نيز عضو مورد نظر را در يک وان يا ظرف مناسب قرار مي دهيم. در صورت امکان مي توان از استخر آب گرم استفاده کرد. گرماي آب باعث نرم شدن بافت ها و عضلات و مفاصل مي شود و اين امر کيفيت انجام حرکات در عضو صدمه ديده را بهبود مي بخشد.
4- به عنوان قسمتي از برنامه آمادگي ورزشکاران هم مي توان از آب درماني استفاده کرد. منظور اين است که براي گرم کردن عضلات بدن، افزايش جريان خون در بافت ها، بهبود وضع تغذيه سلول ها، قبل از شروع تمرينات و حرکات جهت تقويت و آماده کردن بدن، مي توان از آب درماني استفاده کرد.
5- از جمله موارد ديگري که هيدروتراپي در ورزش کاربرد دارد، تميز و برطرف کردن مواد خارجي از روي زخم ها، خراشيدگي ها، تاول ها و ديگر صدمات ورزشي است که در پوست بدن به وجود مي آيد.
ممنوعيت استفاده از آب درماني
اگرچه استفاده از آب درماني يک روش بدون خطر و بي عارضه است و مي توان آن را براي اکثر ورزشکاران تجويز کرد، بهتر است در هنگام استفاده از آن به نکاتي چند توجه داشت:
1- در هنگام وجود اختلال حسي در ورزشکاران، بايد در درجه حرارت آب دقت زيادي به عمل آورد، زيرا امکان ايجاد ضايعه، پس از استفاده از آب گرم در ورزشکاراني که دچار اختلالات حسي هستند، وجود دارد.
2- همچنين ورزشکاراني که اختلالات گردش خون، عفونت حاد، زخم باز و وسيع، نارسايي قلبي يا نارسايي تنفسي و اختلالات غدد دارند، نبايد از هيدروتراپي استفاده کنند. در صورت به کار بردن آن نيز بايد دقت بسيار زيادي به عمل آورد. در هنگام استفاده از آب گرم، چون فشار خون پايين مي آيد، بنابراين در ورزشکاراني که نارسايي قلبي دارند، استفاده از آب درماني ممنوع است.
3 -همچنين در آن دسته از ورزشکاران زن که دوران قاعدگي را مي گذرانند، نبايد از هيدروتراپي استفاده کرد.

[رزیتا]

آب درماني چيست؟

نکاتی درباره آب درمانی
آب درماني(هيدروپاتي) يعني درمان امراض به وسيله آب. از زماني که به ياد مي آيد، هم قبايل بدوي و هم ملل متمدن آب را براي درمان به کار مي گرفتند. حتي حيوانات وحشي و اهلي دريافته اند، زماني که بيمار مي شوند، بايد آب بياشامند.

مصرف صحيح آب نه تنها تندرستي ما را حفظ مي کند، بلکه در صورت از دست رفتن تندرستي يا بروز اختلال در آن از طريق پاکسازي مواد زايد از بدن، آن را باز مي گرداند.

* طبقه بندي آب از نظر درجه حرارت:
1) آب خنك تر از دماي بدن (37 درجه)، اثر برانگيزنده، خنک کننده و محرک دارد.

2) آب گرم تر از بدن، تقويت کننده، نيرو بخش و قدرت آفرين است.

3) آبي که داغ است آرامش به وجود مي آورد و دردها را مرتفع مي سازد، ولي ايجاد خستگي مفرط مي نمايد.

4) آبي که اندکي از درجه حرارت بدن پايين تر است، يعني آب ولرم (27 تا 32 درجه) يا آب نه سرد و نه گرم (32 تا 35 درجه) هميشه سودمند است و براي مصارف عمومي مناسب است.

* چار چوب نظري آب درماني
نظريه اساسي و اصول هيدروپاتي را مي توان به قرار زير تشريح کرد:

ناخالصي هاي بدن، علت تمام بيماري هاست.

درد، آواي طبيعت است که به مغز هشدار مي دهد که پناهگاه عضو، مورد تهاجم دشمن قرار گرفته است و براي دفع ميهمان ناخوانده ياري مي طلبد.

داروهاي شيميايي زهرآگين در چنين مواردي صرفا بيماري را کنترل مي کنند، ولي نمي توانند علت را مرتفع سازند. اين داروها متعاقبا صدمات شديد تري عارض مي کنند.

طبيعت درمان دهنده بزرگي است. بنابراين تمهيدات ما در گرو همکاري با طبيعت، در پاکسازي زوايد از طريق مصرف داخلي و خارجي آب است که سالم ترين، مطمئن ترين و بي آزارترين پاک کننده است.

بدن انسان سالم بيش از 60 درصد آب دارد که درجه حرارت آن 37 درجه سانتي گراد است. بدن روزانه مقداري آب از طريق پوست، شش ها، کليه ها و روده ها دفع مي کند و براي اينکه در تندرستي باقي بماند، بايد مقداري آب خالص را از راه غذا و آشاميدني به بدن برسانيم.

براي آنکه تندرستي را حفظ کنيم، هميشه بايد غريزه طبيعي را به منزله راهنما قرار دهيم.

علت اوليه تمام بيماري ها، باقي ماندن مواد مرضي در سيستم بدني است. باکتري ها ازاين مواد زايد تغذيه مي کنند. هيچ گونه باکتري در خون خالص اکسيژن دار و در مکاني که اين مواد زايد يافت نمي شوند، نمي تواند رشد کند.

بيماري هاي مزمن در اثر تجمع اين مواد مرضي در بعضي از مناطق بدن که بنا به دلايلي ضعيف تر از بقيه اعضا در دفع مواد زايد است، مانند ريه، کبد يا کليه به وجود مي آيند که اين مواد زايد سبب تضعيف و تخريب عضو گرفتار مي شوند.

تمهيدات ما در علاج بيماري حاد يا مزمن بايد کمک به طبيعت در خروج اين مواد زايد از بدن باشد که عملکرد اعضا را مختل مي کند و اين کار نبايد با سموم يا تزريق مواد بيگانه در سيستم باشد که حالت بيماري را مشکل تر مي سازد، پس آنگاه طبيعت با ناخالصي ها مي ستيزد و موادي که براي بدن لازم نيست از بدن دفع مي کند.

* ما به وسيله ي آب مي توانيم ...
1) هضم غذا را در بدن خود بهبود بخشيم.

2) اجابت مزاج خود را فعال سازيم.

3) جريان ادرار را منظم کنيم.

4) پوست را پاک کنيم و منافذ را براي تعريق باز نگه داريم.

5) تعريق را کم کنيم، وقتي که بيشتر از حد باشد.

6) خواب طبيعي و سالم داشته باشيم.

7) درجه حرارت را به هنگام تب کم کنيم.

8) درجه حرارت را در شرايط لرز زياد کنيم.

9) جريان خون را تسريع نماييم.

10) التهاب و احتقان را در هر جاي بدن کاهش دهيم.

11) از چرکي شدن هر قسمت ملتهب جلوگيري کنيم.

12) در هنگام بيماري تشنگي را مرتفع سازيم.

13) تمام ضايعات از قبيل زخم، بريدگي، سقوط، شکستگي ها، سوختگي ها و ... را ترميم کنيم.

14) درد را به شيوه اي طبيعي، بدون داشتن اثرات ناگوار شايع داروهاي سمي آرام کنيم.

15) به طبيعت در ريشه کن ساختن ناخالصي ها، سموم و ... از بدن کمک برسانيم.

16) آسيب هاي کبد، يرقان، سنگ صفرا، يبوست، قولنج، کهير، چاقي و بيماري هاي تحليل برنده را شفا بخشيم.

17) اختلال در آشاميدن، تپش قلب، روماتيسم، نقرس، ضعف جنسي و ... را بهبود نماييم.

18) بيماري هايي از قبيل گال، کورک و دمل، کيست سرطان، زخم هاي خورنده، خنازير، لوپوس، سل، جذام و ... را التيام دهيم.

19) از افراد ضعيف و خسته مراقبت کنيم و آنها را با طراوت و سرپا نگه داريم.

* موارد احتياط

آب هاي خنک تر را براي مدت زمان كوتاه تري بايد به کار برد.
وقتي که بدن خشک مي شود، نبايد آب سرد را به مصرف داخلي رساند.
در کم خوني ها، درجه حرارت پايين، سيانوز و در خلال عادات ماهانه در افراد حساس، آب درماني توصيه نمي شود.
آب گرم را نبايد در افراد ناتوان که احساس کوفتگي مي کنند، يا مستعد غش و ضعف هستند، يا آنهايي که مستعد گرمازدگي مي باشند و يا در سکته به مصارف داخلي و خارجي بدن رساند.
آب ولرم، نه سرد و نه گرم، در درمان اغلب بيماري ها موثر است، به شرط آنکه توسط پزشکي مجرب در زمينه ي آب درماني تجويز شده باشد.
آب داراي مواد معدني اوليه و ناخالصي يا آغشته به راديوم و ... را نبايد براي مصارف آشاميدني به کار برد.