|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
#1
10-07-2009
|
||||
|
||||
مهدويت در انديشه ها
آيت الله العظمي محمد تقي بهجت قدس سره
- از مجموع اين قضايا، معلوم ميشود كه امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف متوجه و مراقب ما است و نمي‌توان گفت، از احوال ما مطلع نيست و ما هر كار و يا هر چه را خواستيم، مي‌توانيم آزادانه انجام دهيم. - آيا نبايد توجه داشته باشيم كه ما رييسي داريم كه بر احوال ما ناظر است؟! واي بر حال ما اگر در كارهايمان او را ناظر نبينيم و يا او را در همه جا ناظر ندانيم! گناهان شخصي كه در خلوت انجام مي‌گيرد و ربطي به امور اجتماعي ندارد، استحقاق جهنّم را دارد، «الا بِتَوبةٍ مُناسبَةٍ لِلخال؛ مگر اين كه بعد از آن، توبه‌اي مناسب حال انجام گيرد» عواقب گناهان اجتماعي كه موجب تغييرات در جامعه و اختلال نظام و انحلال آن، و يا تحريم حلال وترك واجب و يا مصادرة اموال و هتك حرمت و قتل نفوس زكيّه و ريختن خون مسلمانان و حكم به ناحقّ و ... ميشود، چه گونه خواهد بود؟ - با وجود اعتقاد به داشتن رييسي كه «عين الله الناظره»[1] است، آيا مي‌توانيم از نظر الهي فرار كنيم و يا خود را پنهان كنيم؟ و هر كاري را كه خواستيم انجام دهيم!؟ چه پاسخي خواهيم داد؟! همه ادوات و ابزار را از خود او مي‌گيريم و به نفع دشمنان به كار مي‌گيريم، و آلت دست كفّار و اجانب مي‌شويم و به آنان كمك مي‌كنيم؟! چه قدر سخت است اگر براي ما اين امر ملكه نشود كه در هر كاري كه مي‌خواهيم اقدام كنيم و انجام دهيم، ابتدا، رضايت و عدم رضايت او را در نظر بگيريم و رضايت و خشنودي او را جلب كنيم! البته رضايت و سخط او در هر امري معلوم است و ظاهراً منتهي به واضحات ميشود و در غير واضحات و موارد مشكوك، بايد احتياط كنيم پی نوشت: 1 - بحارالانوار، ج 26، ص 240، توحيد صدوق، ص 167، معاني الاخبار، ص 16. :
__________________
زمستان نیز رفت اما بهارانی نمی بینم بر این تکرارِ در تکرار پایانی نمی بینم به دنبال خودم چون گردبادی خسته می گردم ولی از خویش جز گَردی به دامانی نمی بینم چه بر ما رفته است ای عمر؟ ای یاقوت بی قیمت! که غیر از مرگ، گردن بند ارزانی نمی بینم زمین از دلبران خالی است یا من چشم ودل سیرم؟ که می گردم ولی زلف پریشانی نمی بینم خدایا عشق درمانی به غیر از مرگ می خواهد که من می میرم از این درد و درمانی نمی بینم استاد فاضل نظری ویرایش توسط رزیتا : 10-07-2009 در ساعت 12:41 AM 
|
| جای تبلیغات شما اینجا خالیست با ما تماس بگیرید | |
|
|
|
|
#2
10-07-2009
|
||||
|
||||
|
مهدويت در انديشه ها
استاد محمد رضا حكيمي
و اين است مهـــدي... اين است مهدي – عليه السلام – و اين است حتمييت او، تولد و بقاي او، تاثير او، ظهور او، و شورش و انقلاب او، اصلاح و تصفيه او، و تاسيس حكومت او... كه خواهد شد. بعثت، فرود آمدن نور است در طبيعت. غدير، تداوم حكومت نور است در زمين. عاشورا، ذبح عظيم است براي نجات دادن حكومت نور. و مهدي، انفجار نور است در استغراق ظلمت. هر چه جهان ظلماني تر گردد، و تاريك تر شود، طلب روشنايي لازمتر و محسوستر خواهد شد. هنگامي كه آفاق را ظلمت فرا گيرد، نورشناسان نورطلب به پا مي خيزند، و به بيداري جامعه و آماده سازي ياران مهدي دست مي يازند، تا همه در جستجوي خاور انوار بر آيند، و تا به طلب «طلعت رشيده» و «غره حميده» بشتابند، و تا دست نياز به درگاه خداي بي نياز بردارند، و آن ذخيره الاهي، و منجي نهايي را بطلبند. اين آرزويي است كه از قديم روزگاران، در آن باره، سخنها گفته اند، و پيامبران و حكيمان آن را وعده داده اند. و پيامبر اكرم، آنهمه در آن باره، با صراحت، نويد داده است... آري، انعكاس اين آرزو، در آفاق و اعصار پيچيده است، و بانگ دراي اين كاروان، در معبر بشريت، طنين افكنده است... و روزي، امواج اين واقعه بزرگ، در جام خورشيد خواهد ريخت. و نسيمها از كران تا كران دشتها و آباديها بر فضاي چنان دولتي خواهد وزيد. و درختان در چنان روزگاري جوانه خواهد زد. و گلها در عصمت آن ايام خواهد شكفت. و جويبارها و نهرها و رودها، در آن ايام بركت خيز، جاري خواهد گشت... ... بانگ «اشهد ان لااله الا الله – و - اشهد ان محمداً رسول الله»، در سحرگاهان و نيمروزها و غروبها، از فراز ماذنه ها، و از درون آباديها، در همه جاي جهان، به گوش مردم آن روزگار خواهد رسيد. گلبانگ «حي علي الصلاة»، و «حي علي خيرالعمل»، در همه سوي، در پنج هنگام، طنين انداز خواهد گشت. با شعار «ان الله بامر بالعدل والاحسان»، عدل و احسان، همه جا را خواهد گرفت، و «جامعه اعلون» پديد خواهد آمد. و مشعل جاويد، همچون خورشيد، بر فراز پهنه هاي زيست انساني، فروغ خواهد پاشيد. حماسه جاويد مرزبانان تجسم خواهد يافت. و خون متبلور خورشيد، در راه «تفسير آفتاب»، به آباديها و زندگيها رنگ خواهد زد. آنروز ديوار مساجد كوتاه خواهد گشت. عدل و مساوات همه گير خواهد شد. نابسامانيها از ميان خواهد رفت. ستمها و جهلها از جهان رخت خواهد بست. دلها منور، عقلها كامل، دانشها واقعي، و جانها سرشار خواهد شد. زندگيها پاك، و امتيازهاي پست مادي نابود خواهد گرديد. آن روز، عصمت جاودان زنده خواهد شد، و عينيت ايمان قوام خواهد يافت. آن روز، قطرات نور، از جام لحظه ها، در قالب وجود انسان خواهد ريخت. و انسان فطري، با تزكيه و تعليم، پرورش و آموزش، به سوي جاودانگيها راه خواهد يافت. آن روز، فضاي زمان زايل، به نمونه اي از دهر ثابت بدل خواهد گشت ... آن روز، همه جا و همه چيز نور خواهد بود و نور، و روشنايي خواهد بود و روشنايي، ذات همه چيز نوراني خواهد شد، و روح نور، در همه جا و همه چيز، حلول خواهد كرد... و آن روز، همه جا و همه چيز، نور خواهد بود و نور، و روشنايي خواهد بود و روشنايي... بار خدايا! توفيق همه را، براي ايجاد يك زندگي سعادتمند اخلاقي، و يك محيط نوراني انساني درخواست مي كنيم. و هم از درگاه تو مي خواهيم كه خروج قائم آل محمد«ص» را نزديك گرداني، و او را از نهان جهان در آوري، و دوران غيبت او را به پايان بري، تا بركهن ترين معبد توحيد تكيه زند، و بانگ دلرباي خويش را، به گوش توده هاي ستمديده و سرگردان بشري برساند، و به رسم ستم و ستمگري پايان دهد، و بناي عدل و داد، و دانايي و شايستگي را، پي نهد... اللهم ارنا الطلعة الرشيدة، والغرة الحميدة، اللهم انا نرغب اليك، في دولة كريمة، تعز بها الاسلام، و اهله... منبع: كتاب خورشيد مغرب- ازصفحه 354 الي 356
__________________
زمستان نیز رفت اما بهارانی نمی بینم بر این تکرارِ در تکرار پایانی نمی بینم به دنبال خودم چون گردبادی خسته می گردم ولی از خویش جز گَردی به دامانی نمی بینم چه بر ما رفته است ای عمر؟ ای یاقوت بی قیمت! که غیر از مرگ، گردن بند ارزانی نمی بینم زمین از دلبران خالی است یا من چشم ودل سیرم؟ که می گردم ولی زلف پریشانی نمی بینم خدایا عشق درمانی به غیر از مرگ می خواهد که من می میرم از این درد و درمانی نمی بینم استاد فاضل نظری
|
|
#3
10-07-2009
|
||||
|
||||
|
مهدويت در انديشه ها
شهيد سيد مرتضي آويني
1. خيلي شگفت آور است كه انسان در متن عظيم ترين تغييرات تاريخ جهان و در ميان سردمداران اين تحول زندگي كند و از غفلت هرگز در نيايد كه در كجا و در چه زماني زيست مي كند. اينجاست كه تو به ژرفناي اين روايت عجيب پي مي بري و در مي يابي كه چگونه معرفت امام زمان (عج) شرط خروج از جاهليت است. ببين كه عصر جاهليت ثاني چگونه در هم فرو مي ريزد و ببين كه چه كساني راه تاريخ را به سوي نور مي گشايند. 2. آماده شو برادر! جراحت كربلا هنوز تازه است و تا آن خونخواه مقتول كربلا نيايد، اين جراحت التيام نمي بخشد. 3. سرباز امام زمان(عج)، اهل ولايت و اطاعت است و سر به فرمان دارد و مي داند كه اگر از مرگ نترسد، ديگر شيطان و جنود او را تسلطي نيست و هيچ قدرتي نمي تواند او را از صراط حق باز دارد. 4. چه روزگار شگفتي! تاريخ آينده كره ارض بارور حوادثي بس شگفت است، حوادثي كه مجد و عظمت جهانگير اسلام را در پي خواهد داشت و اين همه را تنها كسي در مي يابد كه منتظر است و بوي يار را از فاصله اي نه چندان دور مي شنود و هر لحظه انتظار مي كشد تا صداي «انا المهدي» از جانب قبله بلند شود و او را به سوي خويش فرا خواند. راهيان كربلا را بنگر كه چگونه به مقتضاي انتظار عمل كرده اند. منبع: گنجينه آسماني
__________________
زمستان نیز رفت اما بهارانی نمی بینم بر این تکرارِ در تکرار پایانی نمی بینم به دنبال خودم چون گردبادی خسته می گردم ولی از خویش جز گَردی به دامانی نمی بینم چه بر ما رفته است ای عمر؟ ای یاقوت بی قیمت! که غیر از مرگ، گردن بند ارزانی نمی بینم زمین از دلبران خالی است یا من چشم ودل سیرم؟ که می گردم ولی زلف پریشانی نمی بینم خدایا عشق درمانی به غیر از مرگ می خواهد که من می میرم از این درد و درمانی نمی بینم استاد فاضل نظری
|
|
#4
10-07-2009
|
||||
|
||||
|
مهدويت در انديشه ها
آيت الله شهيد مرتضي مطهري
انتظار ويرانگر برداشت قشري از مردم از مهدويت و قيام و انقلاب مهدي موعود اينست كه صرفاً ماهيت انفجاري دارد، فقط و فقط از گسترش و اشاعه و رواج ظلمها و تبعيضها و اختناقها و حق كشيها و تباهيها ناشي مي شود، نوعي سامان يافتن است كه معلول پريشان شدن است. آن گاه كه صلاح به نقطه صفر برسد، حق و حقيقت هيچ طرفداري نداشته باشد، باطل، يكه تازميدان گردد، جز نيروي باطل نيروئي حكومت نكند، فرد صالحي در جهان يافت نشود، اين انفجار رخ مي دهد و دست غيب براي نجات حقيقت – نه اهل حقيقت زيرا حقيقت طرفداري ندارد- از آستين بيرون مي آيد عليهذا هر اصلاحي محكوم است، زيرا هر اصلاح يك نقطه روشن است. تا در صحنه اجتماع نقطه روشني هست دست غيب ظاهر نمي شود؛ برعكس، هر گناه و هر فساد و هر ظلم و هر تبعيض و هر حق كشي، هر پليدي يي به حكم اين كه مقدمه صلاح كلي است و انفجار را قريب الوقوع مي كند روا ست زيرا «الغايات تبررالمبادي» هدف ها وسيله هاي نامشروع را مشروع مي كنند. پس بهترين كمك به تسريع در ظهور و بهترين شكل انتظار، ترويج و اشاعه فساد است. اين جا است كه گناه هم فال است و هم تماشا، هم لذت و كامجوئي است و هم كمك به انقلاب مقدس نهائي. اين جا است كه اين شعر مصداق واقعي خود را مي يابد: در دل دوست به هر حيله رهي بايد كرد - طاعت از دست نيايد گنهي بايد كرد اين گروه طبعاً به مصلحان و مجاهدان و آمران به معروف و ناهيان از منكر با نوعي بغض و عدوات مي نگرند، زيرا آنان را از تاخير اندازان ظهور و قيام مهدي موعود عجل الله تعالي فرجه مي شمارند. بر عكس، اگر خود هم اهل گناه نباشند در عمق ضمير و انديشه با نوعي رضايت به گناهكاران و عاملان فساد مي نگرند زيرا اينان مقدمات ظهور را فراهم مي نمايند. شبه ديالكتيكي اين نوع از برداشت از آن جهت كه با اصلاحات مخالف است و فسادها و تباهي ها را به عنوان مقدمه يك انفجار مقدس، موجه و مطلوب مي شمارد بايد«شبه ديالكتيكي» خوانده شود. با اين تفاوت كه در تفكر ديالكتيكي، با اصلاحات از آن جهت مخالفت مي شود و تشديد نابساماني ها از آن جهت اجازه داده مي شود كه شكاف وسيع تر شود و مبارزه پيگيرتر و داغ تر گردد، ولي اين تفكر عاميانه فاقد اين مزيت است، فقط به فساد و تباهي فتوا مي دهد كه خودبخود منجر به نتيجه مطلوب بشود. اين نوع برداشت از ظهور و قيام مهدي موعود و اين نوع انتظار فرج كه منجر به نوعي تعطيل در حدود و مقررات اسلامي مي شود و نوعي «اباحيگري» بايد شمرده شود به هيچ وجه با موازين اسلامي و قرآني وفق نمي دهد. انتظارسازنده: آن عده از آيات قرآن كريم – كه همچنانكه گفتيم ريشه اين انديشه است و در روايات اسلامي بدان ها استناد شده است- در جهت عكس برداشت بالا است. از اين آيات استفاده مي شود كه ظهور مهدي موعود حلقه اي است از حلقات مبارزه اهل حق و اهل باطل كه به پيروزي نهائي اهل حق منتهي ميشود، سهيم بودن يك فرد در اين سعادت موقوف به اينست كه آن فرد عملا در گروه اهل حق باشد. آياتي كه بدانها در روايات استناد شده است نشان مي دهد كه مهدي موعود(عج) مظهر نويدي است كه به اهل ايمان و عمل صالح داده شده است، مظهر پيروزي نهائي اهل ايمان است: «وء رالله الذين آمنوا و عملوالصالحات ليستخلفنهم في الارض و ليمكنن لهم دينهم الذي ارتضي لهم و ليبد لنهم من بعد خوفهم امنا يعبدونني لا يشركون بي شيئا...» خداوند به مومنان و شايسته كاران وعده داده است كه آنان را جانشينان زمين قرار دهد، ديني كه براي آنها آنرا پسنديده است مستقر سازد، دوران خوف آنانرا تبديل به دوران امنيت نمايد (دشمنان آنانرا نابود سازد) بدون ترس و واهمه خداي خويش را بپرستند و اطاعت غير خدا را گردن ننهند و چيزي را در عبادت يا طاعت شريك حق نسازند. ظهور مهدي موعود منتي است بر مستضعفان و خوار شمردگان، و وسيله اي است براي پيشوا و مقتدا شدن آنان، و مقدمه اي است براي وراثت آنها خلافت الهي را در روي زمين«و نريد ان نمن علي الذين استضعفوا في الارض و نجعلهم ائمة و نجعلهم الوارثين.» ظهور مهدي موعود، تحقق بخش وعده اي است كه خداوند متعال از قديمترين زمانها در كتب آسماني به صالحان و متقيان داده است كه زمين از آن آنان است و پايان، تنها به متقيان تعلق دارد: «ولقد كتبنا في الزبور من بعد الذكران الارض يرثها عبادي الصالحون» - «ان الارض لله يورثها من يشاء من عباده والعاقبة للمتقين». حديث معروف كه مي فرمايد: «يملاء الله به الارض قسطاً و عدلاً بعد ما ملئت ظلماً و جوراً» نيز شاهد مدعاي ما است نه بر مدعاي آن گروه، در اين حديث نيز تكيه بر روي ظلم شده است و سخن از گروه ظالم است كه مستلزم وجود گروه مظلوم است و مي رساند كه قيام مهدي براي حمايت مظلوماني است كه استحقاق حمايت دارند- بديهي است كه اگر گفته شده بود يملاء الله به الارض ايمانا و توحيدا و صلاحا بعد ما ملئت كفرا و شركا و فسادا مستلزم اين نبود كه لزوما گروهي مستحق حمايت وجود داشته باشد. در آن صورت استنباط مي شد كه قيام مهدي موعود براي نجات حق از دست رفته و به صفر رسيده است نه براي گروه اهل حق- ولو به صورت يك اقليت. شيخ صدوق روايتي از امام صادق عليه السلام نقل مي كند مبني براينكه اين امر تحقق نمي پذيرد مگر اينكه هر يك از شقي و سعيد به نهايت كار خود برسد. پس سخن در اينست كه گروه سعداء و گروه اشقياء هر كدام به نهايت كارخود برسند، سخن در اين نيست كه سعيدي در كار نباشد و فقط اشقياء به منتهي درجه شقاوت برسند. در روايات اسلامي سخن از گروهي زبده است، كه به محض ظهور امام به آن حضرت ملحق مي شوند. بديهي است كه اين گروه ابتدا به ساكن خلق نمي شوند و بقول معروف از پاي بوته هيزم سبز نمي شوند. معلوم مي شود در عين اشاعه و رواج ظلم و فساد، زمينه هايي عالي وجود دارد كه چنين گروه زبده را پرورش مي دهد. اين خود مي رساند كه نه تنها حق و حقيقت به صفر نرسيده است، بلكه فرضاً اگر اهل حق از نظر كميت قابل توجه نباشند از نظر كيفيت ارزنده ترين اهل ايمانند و در رديف ياران سيد الشهداء. از نظر روايات اسلامي در مقدمه قيام و ظهور امام يك سلسله قيامهاي ديگر از طرف اهل حق صورت مي گيرد، آنچه به نام قيام يماني قبل از ظهور بيان شده است نمونه اي از اين سلسله قيامها است. اين جريانها نيز ابتدا به ساكن و بدون زمينه قبلي رخ نمي دهد. در برخي روايات اسلامي سخن از دولتي است از اهل حق كه تا قيام مهدي عجل الله تعالي فرجه ادامه پيدا مي كند و چنانكه مي دانيم بعضي از «علماي شيعه» كه به برخي از «دولتهاي شيعي» معاصر خود حسن ظن داشته اند، احتمال داده اند كه دولت حقي كه تا قيام مهدي موعود ادامه خواهد يافت همان سلسله دولتي باشد. اين احتمال هر چند ناشي از ضعف اطلاعات اجتماعي و عدم بينش صحيح آنان نسبت به اوضاع سياسي زمان خود بوده اما حكايتگر اينست كه استباط اين شخصيتها از مجموع آيات و اخبار و احاديث مهدي، اين نبوده كه جناح حق و عدل و ايمان بايد يكسره در هم بشكند و نابود شود و اثري از صالحان و متقيان باقي نماند تا دولت مهدي ظاهرشود، بلكه آنرا به صورت پيروزي جناح صلاح و عدل و تقوا بر جناح فساد و ظلم و بي بند و باري تلقي مي كرده اند. از مجموع آيات و روايات استنباط مي شود كه قيام مهدي موعود(عج) آخرين حلقه از مجموع حلقات مبارزات حق و باطل است كه از آغاز جهان بر پا بوده است. «مهدي موعود تحقق بخش ايده آل همه انبياء و اولياء و مردان مبارز راه حق است». منبع: كتاب قيام و انقلاب مهدي (عج) از ديدگاه فلسفه تاريخ – از صفحه 61ا الي 68
__________________
زمستان نیز رفت اما بهارانی نمی بینم بر این تکرارِ در تکرار پایانی نمی بینم به دنبال خودم چون گردبادی خسته می گردم ولی از خویش جز گَردی به دامانی نمی بینم چه بر ما رفته است ای عمر؟ ای یاقوت بی قیمت! که غیر از مرگ، گردن بند ارزانی نمی بینم زمین از دلبران خالی است یا من چشم ودل سیرم؟ که می گردم ولی زلف پریشانی نمی بینم خدایا عشق درمانی به غیر از مرگ می خواهد که من می میرم از این درد و درمانی نمی بینم استاد فاضل نظری
|
|
#5
10-07-2009
|
||||
|
||||
|
مهدويت در انديشه ها
آيت الله امام سيد موسي صدر
امام دوازدهم ، همانگونه كه مي دانيد امام منتظر است. ما در انتظار ظهور آن حضرت هستيم تا جهان را پس از آنكه ظلم و جور فرا گرفت، آكنده از عدل و قسط كند. انديشه ظهور مهدي (عج) به شيعيان اختصاص ندارد. اين عقيده در كتب حديثي همه مذاهب اسلامي يافت مي شود، صدها و هزارها روايت دلالت دارند و ثابت مي كنند كه پيامبر اكرم فرمودند: «اگرحتي يك روز ازجهان باقي مانده باشد، خداوند آن روز را آنقدر طولاني مي كند تا مردي از اهل بيت من كه نام او نام من و كنيه او كنيه من است ظهور كند و زمين پر از ظلم و بيداد را ازعدل و قسط پر نمايد.» اين حديث در همه مذاهب اسلامي يك حديث متواتر است. پس اين انديشه به يك مذهب خاص در اسلام اختصاص ندارد، اين نظريه يك نظريه فراگير و عمومي است، انتظار منجي، انتظار روح حق و انتظار يك حادثه عظيم در همه مذاهب و اديان وجود دارد و همه دينمداران به اين نظريه اعتقاد دارند. ... آينده بهتر و آرماني همان چيزي است كه از دوره افلاطون يك رويا بوده است و آن را مدينه فاضله مي گفتند. اين آينده و اين جامعه آرماني كه همه توان ها و همه فرزندان بشر در ساختن آن مشاركت دارند، آرزوي همه انسانها است. عقيده شيعه به امام مهدي (عج) در حقيقت انتظار برانگيزاننده و بشارت دهنده به اين آينده است. آينده اي كه آرزوي همه و آينده همه است. منبع: سايت امام صدر
__________________
زمستان نیز رفت اما بهارانی نمی بینم بر این تکرارِ در تکرار پایانی نمی بینم به دنبال خودم چون گردبادی خسته می گردم ولی از خویش جز گَردی به دامانی نمی بینم چه بر ما رفته است ای عمر؟ ای یاقوت بی قیمت! که غیر از مرگ، گردن بند ارزانی نمی بینم زمین از دلبران خالی است یا من چشم ودل سیرم؟ که می گردم ولی زلف پریشانی نمی بینم خدایا عشق درمانی به غیر از مرگ می خواهد که من می میرم از این درد و درمانی نمی بینم استاد فاضل نظری
|
|
#6
10-07-2009
|
||||
|
||||
|
مهدويت در انديشه ها
شهيد آيت الله سيد محمد حسيني بهشتي
مهدويت در انديشه ها - مهدويت در انديشه ها اميدوارم رهرواني در خور امامت امام زمان(عج)، اين سلاله پاك از دودمان پيغمبر و آن الگوي اسلام باشيم. او كه نائب الامامهاي هر زمان با معيار مكارم، فضايل و ارزشهاي عاليه او سنجيده مي شوند تا بتوانند نايب او باشند، و چه خوش زمان كه ما مي توانيم به نيت آن مكرمتها كه درآن امام نهان جستجو مي كنيم و آرزو داريم با درصدي بالا برنايب آشكارش متجلي ببينيم. منبع: روزنامه رسالت – ش5039 - 5/4/82- ص 5
__________________
زمستان نیز رفت اما بهارانی نمی بینم بر این تکرارِ در تکرار پایانی نمی بینم به دنبال خودم چون گردبادی خسته می گردم ولی از خویش جز گَردی به دامانی نمی بینم چه بر ما رفته است ای عمر؟ ای یاقوت بی قیمت! که غیر از مرگ، گردن بند ارزانی نمی بینم زمین از دلبران خالی است یا من چشم ودل سیرم؟ که می گردم ولی زلف پریشانی نمی بینم خدایا عشق درمانی به غیر از مرگ می خواهد که من می میرم از این درد و درمانی نمی بینم استاد فاضل نظری ویرایش توسط رزیتا : 10-07-2009 در ساعت 12:55 AM
|
|
#7
10-07-2009
|
||||
|
||||
|
مهدويت در انديشه ها
آيت الله علي كريمي جهرمي
مهدويت در انديشه ها - مهدويت در انديشه ها ارتباط بسيار قوي و شديد ميان حضرت سيدالشهدا عليه السلام و حضرت ولي عصر مهدي موعود ارواحنا فداه از مطالبي است كه در قرآن كريم آمده و خداوند آنرا در كتاب آسماني و جاويد خود تذكر داده و يادآوري فرموده است چنانكه مي فرمايد: و من قتل مظلوماً فقد جعلنا لوليه سلطاناً فلا يسرف في القتل انه كان منصوراً و آن كسي كه مظلوم كشته شد براي وليش سلطه و حق قصاص قرار داديم پس در قتل اسراف نكند چرا كه او مورد حمايت است. بدون ترديد مصداق بارز و نمونه كامل«من قتل مظلوماً» (يعني مقتولي كه مظلومانه به شهادت رسيد و ستمگران از خدا بي خبر او را از روي ظلم و جور و تعدي به قتل رسانيدند) ريحانه و گل خوشبوي پيامبر، حضرت حسين بن علي عليه الصلاة والسلام است چنانكه در موارد متعدد، از آن بزرگوار با همين عنوان ياد شده است. و مصداق بارز ولي(دم) و مطالبه كننده خون مبارك حضرت حسين بن علي عليه السلام، فرزند آن حضرت يعني حضرت بقية الله في الارضين امام زمان عليه السلام است. بنا بر اين سلطه و سلطنتي را خداوند بزرگ براي او قرار داده و اين حق را براي او مقرر فرموده كه در وقت ظهور، به داد خواهي برخيزد و از ولايت خود نسبت به خون پاك جد بزرگوارش استفاده فرموده و كشنده يا كشندگان آن امام معصوم و آن ولي بزرگ پروردگار را در برابر آن جنايت بزرگ يعني كشتن بهترين خلق خدا، بكشد و به قتل برساند. مويد اين معني و توجيه، آن است كه در اين آيه كريمه از حضرت مهدي موعود، تعبير به (منصور) شده يعني كسي كه مورد نصرت، ياري و حمايت است. و در دعاي ندبه مي خوانيم: «اين المنصور علي من اعتدي عليه و افتري» كجاست آن آقائي كه عليه ظالمان ومفتريانش مورد نصرت وحمايت است. وروشن است كه مقصود از اين منصور، حضرت ولي عصر امام زمان ارواحنا له الفداء مي باشد. خوشبختانه اين معني و تطبيق آيه كريمه بر دو پيشواي بزرگ جهاني، حضرت حسين بن علي عليه السلام و حضرت حجة بن الحسن عجل الله تعالي فرجه الشريف در روايات متعدد وارد شده است. جابر از حضرت ابي جعفر امام باقرعليه الشلام نقل كرده كه فرمود: اين آيه: «و من قتل مظلوماً فقد جعلنا لوليه سلطاناً فلا يسرف في القتل انه كان منصوراً» در باره امام حسين عليه السلام نازل شده و نهي از اسراف در قتل مربوط به قاتل حسين است و منصور و ياري شده، حسين عليه السلام مي باشد. سلام بن مستنير گويد: حضرت ابي جعفر عليه السلام راجع به آيه «و من قتل مظلوماً» فرمود: او حسين بن علي عليه السلام است كه مظلوم كشته شد و ما اولياء اوييم، و قائم ما چون قيام كند، در طلب انتقام خون حسين بر آيد، پس مي كشد تا جايي كه گفته مي شود اسراف در قتل كرده است. فرمود: مقتول، حسين عليه السلام و ولي او قائم است و اسراف در قتل اين است كه غير قاتل او كشته شود و او منصور است زيرا از دنيا نمي گذرد تا اينكه ياري شود به مردي از خاندان پيامبر خدا صلي الله عليه و آله كه زمين را پر از قسط و عدل كند همچنانكه پر از جور و ظلم شده باشد. بلكه در روايتي صدر همين آيه را نيز بر امام حسين عليه السلام تطبيق فرموده اند و صدر آيه اين است: «و لا تقتلوا النفس التي حرم الله الا بالحق» يعني نكشيد آن جاني را كه خداوند آن را حرام كرده و محترم شمرده مگر به حق. معلي بن خنيس گويد: شنيدم از امام صادق عليه السلام كه فرمود: از قتل نفسي كه خداوند آن را حرام فرموده، قتل حسين در ميان اهل بيت اوست. اين گونه اخبار نه تنها از طريق شيعه وارد شده كه از طريق اهل سنت نيز نقل شده است چنانكه قندوزي مصري مي گويد: از امام علي الرضا فرزند موسي الكاظم (رضي الله عنهما) رسيده كه آن حضرت فرمود: آيه و من قتل مظلوماً نزل في الحسين والمهدي. يعني اين آيه در باره حسين و مهدي (صلوات الله عليهما) نازل شده است. در اينجا دو مطلب مهم و قابل توجه است كه اذهان اهل دقت و صاحب نظران را بدان جلب مي كنيم: 1- هر چند در مواردي از آيه كريمه، اختلاف و دوگانگي در تفسير هست مثلاً در فاعل «لا يسرف» اختلاف است كه آيا مقصود، اين است كه قاتل اسراف نكند يا اينكه ولي كه منتقم است اسراف نكند كه البته هر يك از دو احتمال هم توجيه دارد. و نيز در جمله «انه كان منصوراً» دو وجه است يكي اينكه يعني امام حسين عليه السلام مورد حمايت و نصرت الهي قرار گرفته است و ديگر اينكه ولي و منتقم، مورد حمايت و نصرت است و اين دو برداشت نيز هركدام در جاي خود توجيه صحيح دارد و در نتيجه به اعتبار همين دو رشته اختلاف، آيه را مي توان به چهارگونه معني كرد. ولي آنچه كه مسلم است و بكلي ترديد در آن راه نيافته، انطباق «مقتول ظالماً» با حضرت حسين عليه السلام و انطباق ولي او، بر حضرت ولي عصر مهدي آل محمد عليه السلام است. 2- ما مكرر تعبير به تطبيق و انطباق كرديم ولي در برخي از اين روايات و از جمله در روايت جابر و نيز روايت قندوزي تعبير به «نزل» شده كه ظاهر اين تعبير آن است كه آيه رسماً در اين رابطه نازل شده است نه اينكه جريان مورد بحث، يكي از مصاديق باشد، بلكه با عنايت به خصوص همين موضوع، آيه از طرف خدا آمده نهايت اينكه بشود موارد ديگر را با آن منطبق ساخت و آيه را با آن موارد تطبيق كرد. بالاخره با ملاحظه مجموع رواياتي كه در اين باب وارد است اين آيه كريمه يا به طور خصوصي و ويژه براي امام حسين و حضرت مهدي موعود نازل شده و چشم انداز از آيه، آن دو بزرگوار مي باشند، و يا اينكه اولين و بزرگترين مصداق آن، امام حسين و حضرت مهدي مي باشند هر چند مصاديق ديگر نيز پيدا كند و بر ساير موارد نيز منطبق گردد. در پرتو اين بيان، روشن مي گردد كه رابطه ميان آن دو حجت بالغه الهي از نوع روابط ديگر ممتاز بوده و پيوند معنوي و آسماني ميان آن دو، پيوندي الهي است كه خلل و شبهه اي در آن، راه ندارد. خلل پذير بود هر بنا كه مي بيني مگر بناي محبت كه خالي از خلل است و سند محكم اين ترابط و اين شدت اتصال و يگانگي، قرآن كريم است. منبع: بررسي مقايسه اي بين امام حسين و امام مهدي (ع)
__________________
زمستان نیز رفت اما بهارانی نمی بینم بر این تکرارِ در تکرار پایانی نمی بینم به دنبال خودم چون گردبادی خسته می گردم ولی از خویش جز گَردی به دامانی نمی بینم چه بر ما رفته است ای عمر؟ ای یاقوت بی قیمت! که غیر از مرگ، گردن بند ارزانی نمی بینم زمین از دلبران خالی است یا من چشم ودل سیرم؟ که می گردم ولی زلف پریشانی نمی بینم خدایا عشق درمانی به غیر از مرگ می خواهد که من می میرم از این درد و درمانی نمی بینم استاد فاضل نظری ویرایش توسط رزیتا : 10-07-2009 در ساعت 12:56 AM
|
|
#8
10-07-2009
|
||||
|
||||
|
مهدويت در انديشه ها
آيت الله سيد ابوالحسن مولانا
مهدويت در انديشه ها - مهدويت در انديشه ها در روايات آمده است كه حضرت وليعصر(ع) مي فرمايد ما شما را مهمل نگذاشته ايم و از نظر دور نداشته ايم. اگر ما مراقب خودمان باشيم و كارهاي ما خداپسند شد و از گناه پرهيز كرديم و در نظر گرفتيم عمل ما بندگان را خدا شاهد و ناظر است و هر هفته اعمال ما به حجت خدا امام زمان عرضه مي شود، اگر آنچه حضرت مشاهده فرمايد كه كارهاي ما خوب است قطعا ما را دعا مي كند و دعايش مستجاب مي شود. وقتي كه متوجه هستيم كه هر هفته دو بار اعمال ما را به امام عليه السلام عرضه مي كنند و امام اعمال ما را مي بيند وقتي كه مشاهده مي فرمايد كارهاي ما خوب است البته حضرت از ما راضي و خشنود مي شود. ما بايد هميشه مراقب اعمال خود باشيم و فرايض و واجبات را بجا آوريم و از گناهان و معاصي پرهيز كنيم و با كارهاي خوب و صفات نيكو خودمان را آرايش نماييم تا خدا و رسول(ص) و ائمه (ع) همه ازما راضي شوند. منبع: كتاب نشان راه
__________________
زمستان نیز رفت اما بهارانی نمی بینم بر این تکرارِ در تکرار پایانی نمی بینم به دنبال خودم چون گردبادی خسته می گردم ولی از خویش جز گَردی به دامانی نمی بینم چه بر ما رفته است ای عمر؟ ای یاقوت بی قیمت! که غیر از مرگ، گردن بند ارزانی نمی بینم زمین از دلبران خالی است یا من چشم ودل سیرم؟ که می گردم ولی زلف پریشانی نمی بینم خدایا عشق درمانی به غیر از مرگ می خواهد که من می میرم از این درد و درمانی نمی بینم استاد فاضل نظری
|
|
#9
10-07-2009
|
||||
|
||||
|
مهدويت در انديشه ها
آيت الله محمد واعظ زاده خراساني
مهدويت در انديشه ها - مهدويت در انديشه ها روايات مهدويت نزد اهل سنت در مورد روايات، روايات مهدي (عج) را صحاح ست همه شان ذكر كرده اند و بابي دارند، غير از بخاري. بخاري مي گويد مسيح كه نزول مي كند با امامشان بيعت مي كند. اسم نمي برد. بالاخره اين مساله آن جا هم هست؛ اما بقيه صحاح ست بعضي شان باب دارند و بعضي در همان باب فضائل اهل بيت عليه السلام مي گويند. منتها با همين اشتباه كاري ها كه «...اسمه اسمي و اسم ابيه اسم ابي...»1. كشتار و خونريزي؟! يكي اين كه در بسياري از روايات مساله كشتار و خونريزي آمده و ذكر شده كه جوي هاي خون و آسياهاي خون راه مي افتد. اين ها در يك دوران هايي نقل شده كه اصلاً روح حاكم بر دنيا همين چيزها بوده است. در آن دوران، به هر كس بيش تر خونريزي مي كرد نشان مي دادند كه شجاعت اش بيش تر است. عقيده من اين است كه در اين ها بايد تحقيق بشود كه چه مقدار اصل و سنديت دارد. در حديثي كه مورد اتفاق فريقين است مي گويد: "...يملاء الارض قسطاً وعدلاً كما ملئت ظلماً وجوراً."1 حضرت مهدي (عج) براي برقراري عدل و قسط مي آيد. در بعضي از جاها كساني هستند كه مقاومت بكنند و حضرت بايد با آن ها بجنگد؛ اما نمي شود گفت، اصلاً شعار حضرت آدم كشي و خونريزي است. متاسفانه منبري ها و مداح ها اين مسائل را خيلي دنبال مي كنند و در ذهن مردم هم همين چيزها است. بايد از حضرت به عنوان يك مرد عادل و طرفدارعدل ياد شود. بايد او را دادگستر جهان معرفي بكنيم. حضرت (عج) نه به طور اعجاز بلكه به طور طبيعي رهبري جهان را به عهده مي گيرد. اين هم خودش يك نكته است كه آيا كارهاي حضرت همه اش معجزه و اعجاز است يا جرياني است كه طبع بشر به سمتي پيش مي رود كه بالاخره از همه شعارها، حكومت ها و از همه فرماندهان مايوس مي شود و با اظطرار طالب عدل مي گردد. بعد ندايي بلند مي شود كه با وسايل روز به گوش همه مي رسد. آن وقت مردم مطالعه مي كنند. مبلغين تبليغ كرده، فلسفه قيام و ظهورش را بيان مي كنند و در نتيجه مردم به آن حضرت مي گروند. رهبري جهان نكته ديگر، مساله رهبري در جهان است نه سلطنت و حكومت بر جهان. اين را هم بايد در باره اش مطالعه كرد و مساله خيلي مهمي است. بالاخره جهان به طرف يك قطبي شدن پيش مي رود اما نه قطبي كه فقط يك كشور و يا يك حكومت باشد. اين اصلاً عملي نيست و چيزي نيست كه روي آن تكيه كنيم با اختلاف ملت ها و اقوام و مليت ها و...؛ ولي رهبري مي شود واحد باشد. ما بايد بگوييم كه او رهبر واحد جهان است. بالاخره مردم دنيا مي بينند او سخن حق مي گويد. البته طبعاً او يك نوع وراثتي هم نسبت به زمين، به عنوان رهبر حتماً خواهد داشت. منبع: گفتمان مهدويت – ج1و2
__________________
زمستان نیز رفت اما بهارانی نمی بینم بر این تکرارِ در تکرار پایانی نمی بینم به دنبال خودم چون گردبادی خسته می گردم ولی از خویش جز گَردی به دامانی نمی بینم چه بر ما رفته است ای عمر؟ ای یاقوت بی قیمت! که غیر از مرگ، گردن بند ارزانی نمی بینم زمین از دلبران خالی است یا من چشم ودل سیرم؟ که می گردم ولی زلف پریشانی نمی بینم خدایا عشق درمانی به غیر از مرگ می خواهد که من می میرم از این درد و درمانی نمی بینم استاد فاضل نظری
|
|
#10
10-07-2009
|
||||
|
||||
|
مهدويت در انديشه ها
آيت الله عبدالله جوادي آملي
مهدويت در انديشه ها - مهدويت در انديشه ها فيها و لولا ذلك لم يعبد اللهً از خود امام عصر (عليه السلام) نيز رسيده است كه: من مايه ي امنيت اهل زمين هستم چنان كه ستارگان مايه ي امنيت براي اهل آسمان هستند: اني لامان لاهل الارض كما ان النجوم امان لاهل السماءً(2). بنا بر اين در تمام اعصار- از جمله اين عصر- حجت الهي در ميان بندگان او حضور دارد، از اين رو شيعه معتقد است كه مهدي موعود متولد شده و زنده و حجت عصر است. اين كه گاهي تعبير به «مهدي موعود» مي كنيم، سرش همين است و گرنه اصل موعود بودن مهدي مورد قبول بسياري از فرق است. آنچه كه شيعه ي اثنا عشري را از ديگران ممتاز مي كند اعتقاد به موجود بودن مهدي موعود است. منبع: سايت آيت الله جوادي آملي
__________________
زمستان نیز رفت اما بهارانی نمی بینم بر این تکرارِ در تکرار پایانی نمی بینم به دنبال خودم چون گردبادی خسته می گردم ولی از خویش جز گَردی به دامانی نمی بینم چه بر ما رفته است ای عمر؟ ای یاقوت بی قیمت! که غیر از مرگ، گردن بند ارزانی نمی بینم زمین از دلبران خالی است یا من چشم ودل سیرم؟ که می گردم ولی زلف پریشانی نمی بینم خدایا عشق درمانی به غیر از مرگ می خواهد که من می میرم از این درد و درمانی نمی بینم استاد فاضل نظری
|
 |
| کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان) | |
حالت خطی
|
|
اکنون ساعت 05:21 PM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد.