|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
|||||||
| شعر و ادبیات در این قسمت شعر داستان و سایر موارد ادبی دیگر به بحث و گفت و گو گذاشته میشود |
|
|
ابزارهای موضوع | نحوه نمایش |
|
#1
10-13-2009
|
||||
|
||||
فرزانه شیدا کیست ؟
فرزانه شیدا کیست ؟
 زندگینامه فرزانه شیدا : فرزانه شیدا ، شاعر و سرآینده معاصر ایران بیش از سی سال است که شعر می سراید او متولد سال ۱۳۴۰ می باشد بیست سال است که در کشور سرد نروژ زندگی می کند آب و هوای بد نروژ برای سلامتی او مشکلاتی آفریده اما او در وادی اندیشه نخبگان و شعر بسیار پر تلاش است . چهار سال است که بر روی نوشته های حکمت آموز ارد بزرگ اندیشمند برجسته کشورمان در حال بررسی و پژوهش است او در آغاز با گردآوری کتاب سخنان ماندگار ارد بزرگ (آذر ماه ۱۳۸۴ ) و پس از آن کتابهای ذرات طلایی توجه بسیاری از علاقمندان به سخنان پندآموز و نصایح مشاهیر را به خود جلب نمود اما شاه بیت آثار او کتاب بعد سوم آرمان نامه ارد بزرگ است و تا این تاریخ تنها بخشهای از آن کتاب منتشر شده است و او همچنان در حال تحقیق و انتشار بخش های دیگر آن کتاب وزین است . اشعار فرازنه شیدا بسیار روان ، ساده و دلنشین هستند . توانایی او در علوم انسانی اعم از روانشناسی ، جامعه شناسی و فلسفه ، محتوای اشعارش را بسیار غنی نموده است . برای این شاعر گرانمایه و همسر و دو فرزندش آرزوی کامیابی و بهروزی می کنیم . و چند شعر از او : میروم میروم با گریه ها دریا بسازم در قمار عشق تو جانم ببازم میروم سیر ازهمه عمر وجوانی بی تو باید تا ابد در غم گدُازم میروم ویران کنم این سرنوشتم تا دگر با بی وفائی ها نسازم !!! میروم در هجر تو… تنهای تنها من چگونه با غم هجرت بسازم؟ میروم تنها بمیرم در غم ء دل اینچنین پنهان کنم درد و نیازم میروم آواز خوانان د دل ء شب تا که در صحرا نوای غم نوازم میروم با عشق تو صحرا به صحرا با خد ا گویم فقط از درد و رازم میروم سوی خدا زیرا که منهم بندهء غمگین آن بند ه نوازم میروم شاید بگیر د دست ما را ا و فقط آگه بّود از سوز وسازم میروم ویران کنم این زندگی را تا امیدم را به نومیدی نبازم میروم رنجیده از نیش رفیقان من وفای این رفیقان را بنازم** !! ** میروم یا جان دهم در راه عشقت یا بدیدارت رسم ای دلنوازم !!! میروم اما وفادارم به عشقت در جهان تنها توئی محبوب نازم سروده : فرزانه شیدا سی ویک فروردین ماه ۱۳۶۱ آزادی در خیالی به بلندای امید حیله ای بود و فریب رفتن و جستن آن نام سپید که به چشم منو تو یک کبوتر شد و بر بام پرید شرح آزادی انسان افسوس در همه شهر و دیار از سر بستن پرهائی بود که ز قلب منو تو می ر وئید دل ما زندانی ست بر دل عاشق ما بالی نیست دست ویران گر این عصر جدید بندها بر دل عشاق کشید روح آزادهء ما رفت بباد آدمی بی دل و بی عشق دریغ همه آن رشتهء پیوند برید قرن آزادی انسان افسوس عشق را از همه دلها دزدید ما به بیگانه شدن خو کردیم روح ما در خود و در خویش خزید و جدا بودن ما تا به بیگانگی مادر و فرزند رسید و کنون آزادیم آه آری آزاد تا در این قرن تمدن همگی یکه باشیم و غریب و هر آن دل که پری باز نمود یا که در عشق طپید قفسی بیش ندید بی خبر زآنکه رهائی به دلی ست که غم خویش نداشت غرقه در خویش نبود از من خویش رهید و به آن گلشن پیوند ز عشق همچو خورشید دمید سبزی عاطفه را رنگی داد به سحرگاه محبت تابید تا به همراه دل عاشق ما به همان گرمی دیروز رسید به همان شعله ی عشق و به آن پیوندی ، که به آئین وجود معنی بودن داد و دگر باره به عشق گرمی و لذت هستی بخشید فرزانه شیدا ۱۳۸۳ سوم تیرماه ؛به شیدائی: کسی ؛؛فرزانه ات ؛؛نیست؛ دل شکستن هنر نمی باشد تا توانی دلی بدست آور برودیگر مرا حرفی بلب نیست دلم میمیرد اما بر تو تب نیست! برو کین ساحل ما موج غمهاست مرا طوفان غم در سینه برپاست برو… حتی نمیگویم که بازآ نمیجویم ترا …دیگر بفردا… برو دیگر نمیگیرم نشانت زخاطر میبرم آن دیدگانت مرا از اوج عشق وشور وشادی فرو بردی به قعرنامرادی مرا از آن بلندای محبت رساندی تا سیاهی های محنت کنون همچون غریقی کنج ساحل فتادم از غمت غمگین وبیدل مرا این عاشقی تا غم کشانده ولی حرفی دگر بر لب نمانده! اگر این تک نفس هم بی تو سرشد بدان عشق توهم از سر بدر شد کنون دیگر برو حرفی مرا نیست! خدای ما …زقلب ما جدا نیست خود او درمان کند اندوه دل را اگرچه مانده ام غمگین وتنها! چو نومیدی بدیدم از تو هم نیز دگر صبرم شده از غصه لبریز برو دیگر نمیخواهم بمانی ولی باید فقط اینرا بدانی: کسی هرگز چو من دیوانه ات نیست به ؛ شیدائی؛ کسی ؛فرزانه ات ؛ نیست! برو با قلب ما هم بی وفا باش توهم چون دیگران جور وجفا باش برو این زندگی را جستجو کن تمام زندگی را زیر ورو کن برو از کف بده این قلب ما را نمی یابی چومن دیگر بدنیا کنون با قلب ویران همنشینم دگر با هجر تو "خلوت نشینم " ترا از سوز قلبم با خبر نیست ولی دل را شکستن هم هنر نیست! بروکس همچومن دیوانه ات نیست؛ به شیدائی: کسی ؛؛فرزانه ات ؛؛نیست؛ ۱۳ فروردین ۱۳۸۷/۱۹ آپریل۲۰۰۸ سروده فـــرزانه شـــیدا
__________________
زمستان نیز رفت اما بهارانی نمی بینم بر این تکرارِ در تکرار پایانی نمی بینم به دنبال خودم چون گردبادی خسته می گردم ولی از خویش جز گَردی به دامانی نمی بینم چه بر ما رفته است ای عمر؟ ای یاقوت بی قیمت! که غیر از مرگ، گردن بند ارزانی نمی بینم زمین از دلبران خالی است یا من چشم ودل سیرم؟ که می گردم ولی زلف پریشانی نمی بینم خدایا عشق درمانی به غیر از مرگ می خواهد که من می میرم از این درد و درمانی نمی بینم استاد فاضل نظری 
|
| کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان) | |
حالت رشته ای
|
|
اکنون ساعت 05:48 AM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد.