مديتيشن

[دانه کولانه]

مديتيشن
مديتيشن راهی برای زدودن دردهاي روحی - جسمی

تمرين مراقبه (مديتيشن) در زندگي

مراقبه (مديتيشنmeditation) در اصل روشي است كه سراسر زندگي فرد را تحت‌الشعاع قرار مي‌ دهد و موجب مي‌ شود تا زندگاني فرد از موهبت بي‌همتاي آن سرشار و مملو گردد. استفاده مداوم از مراقبه، پويايي خاصي در فرد ايجاد مي‌ كند و به وي اين امكان را مي‌ دهد تا از تمامي نيروهاي دروني و بيروني خود استفاده نمايد و به يك فرد خلاق و سازنده، با ظرفيت هاي پايان ناپذير و داراي انرژي جسمي و رواني خاص تبديل گردد كه باعث مي ‌شود تا سلامتي و تندرستي در وجودش لبريز شود. از انفاس خوش آن، ديگران هم بهره مي‌ گيرند.
آشنايي با مراقبه و به كارگيري روش هاي آن براي هر شخصي مي‌ تواند نقطه عطف و سكوي پرتابي باشد، به سوي كمال و وصل به ذات احديت و سرچشمه نامحدود هستي. چرا كه به فرد كمك مي ‌كند تا به فردي سرشار از اميد و پابندگي تبديل شود و در اوج سلامت جسمي و روحي قرار گرفته و پيروزي و كاميابي را در آغوش گيرد.

آثار زيستي مراقبه

تحقيقات گسترده‌اي در رابطه با اثرات زيستي و فيزيولوژيك مراقبه در بدن انجام گرفته است و مدارك روشني وجود دارد كه نشان مي ‌دهد، رابطه مشخصي بين مراقبه و پاسخ هاي فيزيولوژيك بدني وجود دارد.
مهم ‌ترين تأثير مراقبه، آرام شدن نسبي متابوليسم بدن، كم شدن نسبي مصرف اكسيژن و كم شدن توليد دي ‌اكسيد كربن است. اين كاهش ها به دليل آرام شدن نسبي متابوليسم است، نه تنفس آرام تر يا كم‌عمق‌تر شدن آن.
در حالت مراقبه ضربان قلب هم كاهش مي‌ يابد و به طور متوسطه به سه ضربه در دقيقه مي‌ رسد.
همچنين با توجه به كاهش نسبت و ميزان تنفس در مدت مراقبه، غلظت اسيد لاكتيك خون نيز سريعا كاهش نشان مي ‌دهد. سطح اسيد لاكتيك خون بستگي به نگراني و تنفس دارد و سطح پايين آن در موردهاي تحت آزمايش در طول مدت مراقبه، به احتمال قوي به حالت آرامش فرد مراقبه كننده بستگي دارد.
نتايج تحقيقات نشان داده كه مقاومت پوست در طول مدت مراقبه افزايش مي ‌يابد. در حالي كه در حالت تنش و نگراني، مقاومت پوست بسيار پايين مي ‌آيد.
الگوي امواج مغزي در طول مدت مراقبه تغييراتي را نشان مي ‌دهد، به طوري كه طول موج آلفا (Alpha) معمولا افزايش مي‌ يابد. امواج آلفا، امواج بسيار مهمي هستند با دامنه فركانس 8 تا 12(هرتز) كه با نوعي هوشياري و خودآگاهي، به درون معطوف مي شوند و تغييرات فيزيولوژيكي مهمي در بدن ايجاد مي كنند مانند: آرامش ملايم، آموزش برتر، تفكرات مثبت، هيپنوتيزم، مديتيشن تمركز و يادگيري و... .
علت و چگونگي بروز اين تغييرات هنوز در دست مطالعه و تحقيق است.

آثار روان شناختي مراقبه

نتايج تحقيقات در اين زمينه نشان مي ‌دهد افرادي كه تكنيك هاي مراقبه را تمرين مي ‌كنند، سلامت رواني بيشتري دارند، مقاومت بيشتري در برابر استرس ها نشان مي ‌دهند، سطح اضطراب در آنها عمدتاً پايين است و در شرايط بحراني، نگراني و ناراحتي متناسبي نشان مي‌ دهند. انواع بيماري هاي رواني و به ويژه اختلالات روان تني شيوع كمتري در آنها دارد و در مواردي نيز با شروع تمرينات مراقبه، علائم بهبودي در اين اختلالات ديده مي شود.
اين افراد كم كم عزت نفس و اعتماد به نفس بيشتري نسبت به گذشته پيدا مي ‌كنند. توان پيگيري بيشتري در اهداف خود نشان مي‌دهند. پرانرژي‌ تر هستند و احساس رضايت و خرسندي بيشتر و عميق‌تري نسبت به گذشته دارند.
به طور كلي يافته‌هاي پژوهشي نشان مي‌ دهد كه تمرين منظم مراقبه، ظاهرا بر رشد روان شناختي فرد اثر مثبت دارد.
تقويت اراده، قدرت، حافظه و كاهش تنش ها و استرس ها از نتايج اساسي اين تمرينات است.

مراقبه و روان درماني

با توجه به تغييرات فيزيولوژيك و روان شناختي ناشي از تمرينات مراقبه ، به عنوان يك وسيله درمان براي بيماران مبتلا به مشكلات روحي مي ‌توان از آن سود جست. از آنجا كه اكثر اختلالات روان نژندي neurosis ( اختلال رواني) مثل اضطراب، حاصل عدم آرامش فرد و ناتواني او در كنترل شرايط زندگي و در نتيجه شرايط روحي و فكري خود است، اين تمرينات با تاثيري كه روي حس كنترل و تسلط ورزي افراد مي ‌گذارند، درمان او را تسريع مي‌ كنند.
با انجام اين تمرينات كه نتيجه اساسي آن افزايش آگاهي فرد است، فرد درك كامل تري از خود و پيرامون خود به دست مي ‌آورد. اين شناخت او را در شناخت بهتر مشكلات خود و حل آنها ياري مي‌ دهد و فرد بصيرت و بينش لازم را به دست مي ‌آورد.
از اين رو نتايج پژوهش هايي كه بر كاربرد اين روش در درمان ناراحتي هاي روحي متمركز بوده‌اند، حداقل در مورد اختلالاتي چون انواع اضطراب ، يأس ها و نااميدي‌ها و اختلالات روان تني اميدبخش بوده‌اند.

[دانه کولانه]

اضطراب و مدیتیشن

اغلب ما متوجه نمی شویم که اضطراب تمام وجود ما را در بر گرفته و ممکن است بدون اینکه بدانیم اخمی روی پیشانی مان نقش بسته یا در حالی که به آرواره هایمان فشار می آوریم وارد محل کار می شویم. باید لحظه ای بایستیم ، نگاهی به سراپای خود بیاندازیم، قدری فکر کنیم و اضطراب را از بدن خود بیرون کنیم بهتر است در طول روز چند بار این کار را انجام دهیم.


• مدیتیشن روشی است که به ذهن آموزش می دهد تا بتواند روی یک شی ء ساده تمرکز کند. با این کار برای مدتی به ذهن خود استراحت داده تا بدین وسیله از فکر کردن در مورد مشکلات و نگرانی ها رها شود. در این رابطه می توانید به روی یک شیء یا یک رنگ ساده، گل یا نحوه تنفس خود تمرکز کنید.

• هنگامیکه در یک فروشگاه یا در صف بانک، در پشت ترافیک چراغ قرمز و یا منتظر آسانسور هستید، مثلا به جای شکایت کردن از سنگینی ترافیک و افزایش اضطراب خود با تمرکز بر روی تنفس و دم و بازدم خود به ذهنتان استراحت دهید و نگرانی ها را از خود دور کنید.

• یک صحنه دلنشین که می تواند موضوع مدیتیشنی خوبی باشد همانند نیلوفر آبی، رنگین کمان و یا آبشار را تصورکرده و بر روی آن تمرکز کنید.

• در وقت استراحت ناهار در کنار جای خواندن روزنامه و یا به هنگام بیکار نشستن، 15 دقیقه مدیتیشن کنید.

• اجازه ندهید استرس ها هر روز بیشتر انباشته شوند و از روزی به روز بعد انتقال یابند. در پایان هر روز و یا آغاز روز بعد، زمانی را برای مدیتیشن اختصاص دهید تا اضطرابی را که در طول روز با آن مواجه بودید از میان برود.

• بهتر است به صورت گروهی مدیتیشن کنید زیرا مدیتیشن گروهی ساده تر است و در این حالت کمتر عوامل خارجی مزاحم شما می شود (مانند زنگ تلفن خانه).

• یکی از مزایای مدیتیشن افزایش آگاهی از آن چیزی است که در درون شما می گذرد. می توانید افکار منفی که در سر دارید و یا نگرانی ها و شک و تردیدی که ساخته ذهن خودتان است را شناخته و به وسیله مدیتیشن می آموزید که آنها را باور نکرده و از خود دور کنید.

• فراگیری نحوه مدیتیش کردن زمان می برد و اگر این کار به نظرتان خسته کننده و سخت بود از آن منصرف نشوید. اغلب مردم بعد از دوره کوتاهی از عدم توانایی خود برای ادامه مدیتیشن صحبت می کنند ولی آیا شما می توانید با یک جلسه تمرین سونات بتهوون را با پیانو بنوازید؟

• در خانه محل مشخصی را برای این کار انتخاب کنید و به افراد خانواده متذکر شوید تا به هنگام مدیتیشن در این محل مزاحم شما نشوند.

[دانه کولانه]

انواع روش های مديتيشن (meditation methods)

امروزه در جهان روش هاي متعددي براي انجام مديتيشن وجود دارد. هر چند در روش و شيوه‌هايي كه استفاده مي ‌شود، تفاوت هايي بين انواع مديتيشن ديده مي ‌شود، ولي در واقع هدف نهايي آنها مشترك است. از اين رو توجه به تفاوت آنها در روش اجرا، چندان اهميتي ندارد و آنچه مي بايست مورد توجه قرار گيرد، وحدت باطني آنهاست.
فرد يكي از روش ها را انتخاب مي‌ كند و با مهارت پيدا كردن در يكي از اين روش ها به راحتي مي ‌تواند شيوه‌هاي ديگر را نيز بكار گيرد و از آنها استفاده كند.
اينكه فرد كدام روش را برگزيند و از كدام نوع مديتيشن كار خود را شروع كند، هيچ قانون قطعي ندارد. هر روشي كه خود فرد شخصاً با آن احساس راحتي مي ‌كند، همان بهترين نقطه شروع است. بعد از مدتي كه به طور جدي در آن راهكار وارد شد، مي‌ تواند روش هاي ديگر را نيز امتحان كند. پس مهم نيست كدام روش را برمي ‌گزيند، همه آنها در نهايت به يك جا مي‌ رسند.
يكي از استادان اين كار مي ‌نويسد: "خداوند يكي را با فرياد برمي ‌گزيند، ديگري را با آواز و سومي را با زمزمه. "
اما يك راه ساده وجود دارد كه مطمئن شويد روش انتخابي، براي شما مناسب هست يا نه؟ براي اين كار به احساسات و حالات خود بعد از انجام تمرين توجه كنيد (تأثيرات مديتيشن).
به طور طبيعي بعد از اتمام تمرين، بايد احساس سر حالي و نشاط كنيد. بعد از تمرين از خودتان بپرسيد كه حالا نسبت به قبل از انجام مديتيشن چطوريد؟ اگر كاري كه مي ‌كنيد، درست باشد و شيوه انتخابي، مناسب شخص شما باشد، باعث سرحالي و نشاط شما مي شود. در غير اين صورت بهتر است، روش هاي ديگر را نيز امتحان كنيد.

روش قلبي در مديتيشن

در اين روش بر نقش عشق و احساس تأكيد مي‌ شود. مريدان اين روش معتقدند هر چه انسان آزادتر، بي ‌دردسرتر و كامل‌تر باشد، بيشتر مي ‌تواند بر موانع رشدش كه در اثر تعليم و تربيت غلط و تجربيات اوليه‌اش به وجود آمده، غلبه كند و بيشتر مي ‌تواند به طور طبيعي دوست بدارد و بهتر مي تواند با ديگران رابطه برقرار كند.
در برخي روش هايي كه به عنوان روش قلبي طبقه بندي مي‌ شوند، روي عشق به ديگران تأكيد مي ‌شود و در برخي روي عشق به خود و در برخي ديگر روي عشق به خداوند. در نهايت همه به يك جا مي ‌رسند كه عشق به هر سه است.

روش بدني در مديتيشن

در اين روش شخص مي ‌آموزد تا نسبت به بدنش و حركات آن آگاهي يابد و با تمرين، درجه ي اين آگاهي را بالا ببرد تا آنجا كه در زمان مديتيشن، اين آگاهي تمام صحنه ذهن را پر مي ‌كند. شناخته شده‌ ترين روش هاي بدني عبارتند از:
هاتا يوگا، تاي چي و سماع دراويش. روش هاي گيندلر و الكساندر روش هايي هستند كه در غرب براي آگاهي هاي حسي به وجود آمده‌اند. در اين روش عوامل مختلف بدني با يكديگر و مخصوصاً با شخصيت هم آهنگي مي‌ يابد.

روش عملي در مديتيشن

در اين روش فرد مي‌ آموزد كه چگونه در طول انجام يك كار يا فعاليت، دنيا را درك و با آن ارتباط پيدا كند. از اين راه در شرق استفاده بيشتري شده است و براي مهارت هايي مثل تيراندازي، تزئين گل، گليم بافي، كاراته استفاده گرديده است.
شخص مي ‌آموزد كه چگونه به صورت عارف در جريان زندگي حضور داشته باشد و فعاليت هاي خود را انجام دهد و توجه خود را تنها معطوف به آن نگه دارد و متوجه هيچ محرك ديگري نباشد. منظور از اين روش، مهارت پيدا كردن در آن عمل خاص نيست، بلكه هدف اصلي، رشد و توسعه شخصيت انساني است.

[دانه کولانه]

با مديتيشن استرس را از خود دور كنيد

هفته نامه سلامت :‌دكتر آرش عسگريان نهاوندي
استرس مقوله‌اي است كه همه ما بارها و بارها آن را تجربه كرده‌ايم. روش‌هاي متفاوتي براي مقابله با اين پديده ارائه شده و مي‌شوندكه يكي از آسان‌ترين و كاربردي‌ترين آنها مراقبه يا همان مديتيشن است.
اگر بخواهيم مراقبه يا مديتيشن را تعريف كنيم، مي‌شود: <به‌طور ساده نشستن در حال ريلا‌كسيشن (تن‌آرامي) و به چيزي فكر نكردن و يا آگاهي ناب بدون تفكر.> روش‌هاي مراقبه بسيار زياد هستند ولي در مجموع مي‌توان آنها را به هشت گروه اصلي تقسيم كرد. در تمامي اين گروه‌ها يك نكته مشترك وجود دارد و آن هم اينكه موضوع مراقبه چيزي است كه توجه فرد را با ملايمت و بي‌تفاوتي، معطوف خود كند. مهم‌ترين روش مديتيشن به شرح زير است:
روش‌هاي تنفس آگاهانه. اصول اين روش كه شايد معروف‌ترين روش‌هاي مراقبه باشد، به اين صورت است:
)1 در محلي كه عوامل مزاحم مانند سر و صدا و رفت و آمد در حد قابل تحملي باشد بايد به مراقبه بپردازيد.
)2 بي‌حركت، آرام و راحت بنشينيد. نشستن بايد راحت و محكم و با پشت راست و كشيده باشد. براي افرادي كه مي‌توانند، نشستن نيلوفري، دو زانو، و چهارزانو ارجح است.
)3 به آرامي، بي‌صدا، ملايم و منظم از راه بيني تنفس كنيد. تنفس بايد شكمي باشد.
)4 توجه خود را به تنفستان معطوف‌ كنيد. توجه خود را به نوك بيني، داخل بيني كه هوا از آن مي‌گذرد و يا كمي پايين‌تر از ناف متمركز كنيد.
) 5 شروع به شمارش نفس‌ها كنيد. شمارش را با بازدم انجام دهيد و از يك تا 10 بازدم را بشماريد و دوباره از يك شروع كنيد. شمارش نفس‌ها را تا پايان مدت مراقبه به همين ترتيب ادامه دهيد.
)6 نسبت به افكار مزاحم و تجمسات و تخيلات ذهني خود بي‌تفاوت باشيد، با آنها جنگ نكنيد و لي هرگاه متوجه شديد افكار و خيا‌ل‌پردازي ذهن شما را از موضوع مراقبه (در اينجا شمارش نفس‌ها) منحرف كرده، به آرامي به موضوع مراقبه برگرديد و شمارش نفس‌ها را از يك الي ده از سر بگيريد.در روزهاي اول تمرين، پرت شدن حواس كاملا طبيعي است.
در ساير روش‌ها نيز همين اصول بايد رعايت بشوند و تنها قسمت چهارم و پنجم دچار تغيير مي‌شود. مثلا‌ در روش پيگيري تنفس يا دم‌زدن آگاهانه، تنفس‌ها را نمي‌شمارند بلكه به جريان آنها توجه مي‌كنند. براي دستيابي به نتيجه مطلوب، همه اين روش‌ها عموما روزي 2 بار به ويژه در هنگام طلوع و غروب آفتاب و حداقل 2 ساعت بعد از غذا براي مبتديان تجويز مي‌شود. حداقل فواصل تمرينات نيز بايد 6 ساعت باشد.

[دانه کولانه]

مراقبه با کریستال

در سراسر جهان مردم برای افزایش آرامش ذهن و جسم مراقبه می کنند. استفاده از کریستال هنگام مراقبه نیروی بیشتری به شما می دهد. در واقع، کریستال ها به شما کمک می کنند به وضعیت عمیق تری از آرامش و سکون دست یابید. آن ها بهترین ابزار برای دستیابی به عمق وجود هzستند و فرد را دریافتن خود واقعی یاری می دهند، به طوری که با پایان مراقبه، به بصیرتی تازه و راه حل های جدیدی برای مشکلات خود دست می یابید. از اعضای خانواده کوارتز، به خصوص کوارتز شفاف، آمیتیس، کوارتز صورتی و کوارتز دودی، برای مراقبه استفاده می شود.

پیش از مبادرت به سفر درونی خود، فواید مراقبه را در نظر بگیرید:
کاهش اضطراب و تنش
کاهش فشار خون
آرامش درونی
جوان کردن بدن و ذهن
ایجاد بصیرت
تسریع رشد معنوی
پاک سازی ذهن و بهبود قوه تمرکز
افزایش نیروی شفا بخشی
بروز خلاقیت
افزایش سلامتی

چگونه مراقبه کنیم
به ندرت اتفاق که کسی در اولین مراقبه موفق شود. پس اگر مراقبه را کار مشکلی می بینید، کمی صبور باشید، راه هایی برای پیشرفت هست:
الف) زمانی را انتخاب کنید که درگیر کاری نباشید. تلفن را قطع کنید تا کسی مزاحمتان نشود.
ب) لباس راحت بپوشید و دور خود تعدادی بالش بگذارید.
پ) پتویی روی خود بیندازید، زیرا هنگام مراقبه سردتان می شود.
ت) آرام و صاف روی زمین یا صندلی بنشینید. بهترین حالت چهار زانو است. سعس کنید با زمین اتصال برقرار کنید تا انرژی ها مستقیما وارد بدنتان شوند.
ث) می توانید کریستال را رو به روی خود روی میز یا زمین بگذارید یا آن را در دست بگیرید.
ج) بر کریستال تمرکز کنید. به زیبایی، شکل، فرم و رنگش توجه کنید. اگر آن را در دست دارید، وزن و گرمای انرژی آن را حس کنید.
چ) چشم هایتان را ببندید و بر تنفس خود تمرکز کنید. چند نفس عمیق از شکم بکشید. هنگام دم تا چهار بشمرید، بعد دو ثانیه صبر کنید و هنگام بازدم هم تا چهار بشمرید. این کار را آن قدر ادامه دهید که ذهنتان از چیزهای مزاحم رها شود. هرچه در سر دارید از خود دور کنید.
ح) هنگام دم، خود را چنان سبک احساس کنید که گویی انرژی های شفابخش کریستال شما را به پرواز در آورده اند. هنگام بازدم، تنش ها را بیرون بریزید.
خ) بگذارید مراقبه عمیق و عمیق تر شود. احساس کنید انرژی شما گسترش یافته و با زیبایی و انرژی کریستالی پر شده است.
د) تصور کنید خودتان بخشی از کریستال شده اید. انرژیتان را به صورتی در آورید که انگار با کریستالتان یکی هستید.
ذ) می توانید حتی درون کریستالتان بروید و قدرت اعجاب انگیز آن را افزایش دهید. از کریستال سوال کنید. اولین فکر یا احساس، جوابتان خواهد بود.
ر) تا هر وقت که دلتان می خواهد در این وضعیت باقی بمانید. وقتی آماده بازگشت می شوید، از بدن و تماس خود با زمین آگاه باشید. انگشتان دست و پای خود را به آرامی تکان دهید و به اطراف خود توجه کنید.
ز) به آرامی چشم هایتان را باز کنید. اگر نمی توانید تعادل خود را حفظ کنید، قطعه ای کوارتز دودی، تورمالین سیاه یا بوژیت در دست بگیرید.
ژ) تجربه خود را فورا بنویسید. هرگز چیزهای کوچکی را که در این حالت به ذهنتان می آیند دست کم نگیرید.

اهمیت اتصال به زمین
پس از مراقبه حتما خود را در مرکز، روی زمین خاکی حس کنید. برای برخی این کار بسیار راحت است. اگر خود را در فضا حس می کنید، پس درست به زمین متصل نشده اید و حس جدایی از عالم واقع و سر درگمی دارید. اگر هر یک از این حالات را تجربه کردید، کریستالی در دست بگیرید، یا در هر دست یک کریستال ( کوارتز دودی یا تورمالین سیاه ) داشته باشید تا به تعادل برسید. اگر باز هم به آگاهی کامل نرسیدید، یک لیوان آب بنوشید. برای این که خود را کاملا به زمین متصل کنید، از خانه بیرون بروید و کمی قدم بزنید. اگر حوصله نداشتید، انجام دادن بعضی از کارهای خانه مثل شستن ظرفها و جارو کردن بهترین روش برای بازگشت به واقعیت است

[donya elahi]

بر طبق گفته هاى دکتر جان – کابات زين ، مدير گروه کنترل استرس در دانشگاه پزشکى ماساچوست ، يک راه عملى براى بوجود آوردن هوشيارى در زندگى روزمره انجام اعمال مديتيشن در هنگام پياده روى است .

انجام اين ورزش با تمرکز در هر بارى که پا زمين را لمس مى کند شروع مى شود و با تمرکز خيره شدن چشمها در نقطه اى مقابل چشمها ادامه مى يابد .

اين روش بايد همراه با بيرون ريختن افکار به محيط در هنگام قدم زدن در هر بارى که پا زمين را احساس کرد انجام گيرد.

در اين روش شخص مديتيت کننده بايد به چيزى فکر نکند و همواره سعى کند که افکار خود را همراه با هر قدم زدن به بيرون تخليه نمايد . اين اعمال مى تواند دو بار در روز هر بار به مدت ٢٠ دقيقه اجرا گردد .