دوقلویی یا چند قلو زایی چه قدر شایع است؟

[فرانک]

ميزان شيوع اين موارد در حال افزايش است و تعداد دو يا چندقلوها در دو دهه اخير افزايش قابل توجهي داشته است. عمدتا به اين دليل كه زنان بيشتري از داروهاي درمان ناباروري يا روشهاي كمكي بارداري (art) استفاده مي كنند تا بتوانند آبستن شوند. اين درمانها، تا حد زيادي احتمال دو يا چندقلو حامله شدن زنان را افزايش مي دهند. هرچند ممكن است شما فقط اخبار مربوط به چهارقلو، پنج قلو يا هفت قلوها را در راس تيترهاي خبري بينيد، اما هنوز هم نزديك به 95% از كل بارداريهاي چند قلويي، دوقلوها هستند.
امروزه، از هر 32 زايمان، يكي از آنها دوقلو است. اين آمار 65% بيشتر از آمار سال 1980 است؛ بعلاوه آمار دوقلو حامله شدن در زناني كه از درمانها يا كمكهاي پزشكي براي حامله شدن استفاده نمي كنند هم دو برابر شده است (به يك مورد دوقلو در 89 مورد زايمان رسيده است).
ميزان افزايش سه قلو و چهارقلوها، حتي از اين هم بيشتر است. بين سالهاي 1980 تا 1998، تعداد سه قلوها (و بيشتر)، 400% افزايش يافت؛ اما با دقيق تر شدن روشهاي درمان ناباروري، اين ميزان در چند سال گذشته مجددا كاهش يافته است. در سال 2003، از هر 535 مورد زايمان، يكي از آنها سه قلو، چهارقلو يا بيشتر بوده است.
حدودا يك سوم از دوقلوها، همسان يا مونوزيگوت هستند (يك تخمك بارور، به دوقسمت تقسيم شده است). دو سوم از دوقلوها نيز غير همسان يا دي زيگوت هستند (دو تخمك توسط دو اسپرم متفاوت، بارور مي شوند). احتمال اينكه يك زن صاحب دوقلوهاي همسان شود، 1 در 250 تا 300 است. اين مقدار در طول چند دهه اخير ثابت مانده و به طور قابل ملاحظه اي در سرتاسر جهان نيز ثابت است.احتمال اينكه دوقلوهاي غير همسان داشته باشيد، به ميزان شايع بودن اين مورد در فاميل شما بستگي دارد.
در صورتي كه از روشهاي درمان ناباروري استفاده كنم، احتمال اينكه دو يا چند قلو حامله شوم چقدر است؟

هرچند اين امر قطعي نيست، اما بهتر است خودتان را براي احتمال آن آماده كنيد. داروهاي ناباروري، تخمدانها را تحريك مي كنند؛ در نتيجه احتمال اينكه شما چندين تخمك را به صورت همزمان آزاد كنيد، بيشتر مي شود. به طور متوسط، 20% از خانمهايي كه از گنادوتروپين استفاده مي كنند، به بيشتر از يك جنين حامله مي شوند. خانمهايي كه در حين استفاده از داروي كلوميفن حامله مي شوند، 5 تا 12 درصد احتمال دارد كه صاحب دوقلو شوند.
اگر شما تحت درمان به روش ivf (لقاح مصنوعي يا باروري آزمايشگاهي) قرار گيريد، احتمال اينكه به بيشتر از يك فرزند حامله شويد، 20% تا 40% است، كه بستگي به تعداد جنينهايي دارد كه در رحم شما قرار داده مي شوند. روشهاي ديگر درمان ناباروري مانند gift (انتقال اسپرم به لوله هاي رحمي) و zift (انتقال تخم لقاح يافته به لوله هاي رحمي) و همچنين روشهاي جديدتر مانند icsi (تزريق اسپرم در داخل سيتوپلاسم تخمك) هم احتمالا منجر به حاملگي به دوقلو يا چندقلوها مي شوند.
روش iui (تزريق اسپرم داخل رحم)، كه در آن اسپرم توسط سرنگ به داخل رحم تزريق مي شود، تنها روش درمان ناباروري است كه احتمال بروز حاملگي به دوقلو يا چندقلوها را افزايش نمي دهد. اما اكثر خانمهايي كه از روش iui استفاده مي كنند، همزمان از داروهاي درمان ناباروري نيز استفاده مي كنند.
داروهاي درمان ناباروري و ساير روشهاي درماني، اساسا احتمال حامله شدن به دوقلوهاي غير همسان را افزايش مي دهند كه در آن دو تخمك توسط دو اسپرم متفاوت بارور مي شوند. اما اكنون شواهدي نيز وجود دارند كه نشان مي دهند در زناني كه از برخي روشهاي درماني خاص استفاده مي كنند، احتمال حامله شدن به دوقلوهاي همسان نيز بيشتر است.
چه عوامل ديگري بر احتمال بارداري دو يا چندقلويي تاثير مي گذارند؟

هرچند احتمال به وجود آمدن دوقلوهاي همسان ثابت است، عوامل متعددي وجود دارند كه بر احتمال به وجود آمدن دوقلوهاي غير همسان اثر مي گذارند:

• عوامل موروثي: وراثت نيز يك عامل مهم است. احتمال حامله شدن به دوقلوهاي غير همسان به طور موروثي در خانواده منتقل مي شود، اگر شما خودتان دوقلو بوده ايد، يا اگر به دنيا آمدن دوقلوها در خانواده شما رايج است، احتمال اينكه شما هم خودتان صاحب دوقلو شويد اندكي بيشتر از ديگران است. اين موضوع خصوصا در خانواده مادري اهميت بيشتري دارد، اگرچه يك قانون كلي نيست؛ در صورتي كه تولد دوقلوها در خانواده مادري شما شايع باشد، احتمال اينكه شما هم صاحب دوقلو شويد بيشتر است. زناني كه خودشان يكي از دوقلوهاي غير همسان بوده اند، با احتمال 1 در 60 صاحب دوقلو مي شوند. اما حاملگي به دوقلوهاي همسان در خانواده ها به صورت موروثي منتقل نمي شود.
• سن: هر چه سن شما بيشتر باشد، احتمال اينكه صاحب دوقلو يا چندقلوهاي غير همسان شويد، بيشتر مي شود. يك مطالعه در سال 2006 نشان داد كه زناني كه سن آنها از 35 سال بيشتر است (در مقايسه با زنان جوانتر)، مقدار بيشتري fsh (هورمون تحريك كننده فوليكول) را توليد مي كنند. جالب اين است كه افزايش سطح اين هورمون، نشانه از كار افتادن تدريجي تخمكها و كاهش ميزان باروري است. اما اين هورمون، همان هورموني است كه موجب رسيده شدن يك تخمك جهت آماده شدن براي تخمك گذاري در هر ماه مي شود. زناني كه ميزان هورمون fsh در آنها بيشتر است، ممكن است در هر دوره از سيكل قاعدگي خود (بين دو دوره خونريزي پريود) بيشتر از يك تخمك رها كنند. در نتيجه هرچند احتمال حامله شدن زنان مسن كمتر مي شود، اما اگر حامله شوند، احتمال اينكه صاحب دوقلو شوند بيشتر است.
• تعداد حاملگيها: هرچه تعداد حاملگيهاي قبلي شما بيشتر باشد، احتمال اينكه صاحب دوقلو شويد بيشتر است.
• سابقه دوقلوها: اگر يكبار صاحب دوقلوهاي غير همسان شويد، احتمال اينكه در حاملگيهاي بعدي خود مجددا صاحب دوقلو شويد، دو برابر بيشتر از ديگران است.
• نوع بدن: حاملگي دوقلوها در زناني كه از لحاظ بدني بزرگ يا قد بلند هستند، بيشتر از زنان كوچك است.

دوقلوهای همسان، نیمه‌همسان و غیرهمسان

به‌طوركلی، در هر زایمان، احتمال دوقلوزایی یك درصد است و دو درصد از كل نوزادان هر جمعیت دوقلو هستند.هر ماه، در چرخة طبیعی جنسی زنانه، تنها یك تخمك از تخمدان زن آزاد می‌شود. یعنی معمولا ً در هر بارداری یك جنین وجود دارد. اما گاه به علت نامعلومی در یك ماه دو تخمك از تخمدان زن آزاد می‌شود كه هر یك به‌طور مستقل با یك اسپرم جداگانه بارور می‌شود. گاه نیز سلول تخم حاصل از تركیب سلول جنسی زن (تخمك) و سلول جنسی مرد (اسپرم)، در مراحل ابتدایی تشكیل، به دو سلول تخم تبدیل می‌شود كه هركدام از این سلول‌ها یك جنین مستقل را به‌وجود می‌آورد. در حالت اول، دوقلو را دوتخمی ـ دی‌زیگوت ـ یا غیرهمسان می‌نامیم. بنابراین، دوقلوهای دوتخمی حاصل لقاح ۲ تخمك و ۲ اسپرم هستند. این دوقلوها ممكن است همجنس یا غیرهمجنس باشند. آنها شباهت دو خواهر یا برادر معمولی را دارند، با این تفاوت كه در یك زمان به دنیا می‌آیند. در حالت دوم كه یك تخمك با یك اسپرم بارور می‌شود، دوقلوی حاصل از این لقاح را یك‌تخمی ـ مونوزیگوت ـ یا همسان می‌نامیم. این نوع دوقلوها همیشه همجنس‌اند، اما ممكن است براساس زمان تقسیم، رشد متفاوتی داشته باشند.دوقلوهای تك‌تخمی خصوصیات جسمی یكسان و ویژگی‌های ژنتیكی همانند دارند. رنگ پوست، مو، چشم و ساختار بدن آنها مشابه است و گروه‌های خونی یكسانی دارند. آنها اغلب تصاویر آینه‌ای یكدیگرند. مثلا ً یكی چپ‌دست و دیگری راست‌دست است، اما اثر انگشتشان متفاوت است. در جمعیت عمومی، تعداد دوقلوهای دوتخمی بیشتر از دوقلوهای تك‌تخمی است. در حدود ۳۳ درصد از دوقلوهای جهان تك‌تخمی و حدود ۶۷ درصد دوتخمی‌اند.اما حالت سومی هم وجود دارد. اگر تخمك مادر قبل از لقاح دونیم شود و هر نیمه با یك اسپرم مستقل بارور شود، دوقلوی حاصل را نیمه‌همسان می‌نامیم.

احتمال دوقلوزایی در زنان

وقوع دوقلویی تك‌تخمی تصادفی است و چندان تحت تأثیر عوامل مختلف قرار نمی‌گیرد. این اتفاق تقریباً در ۳ تا ۴ مورد از هر ۱۰۰۰ تولد در سراسر جهان رخ می‌دهد. اما میزان شیوع تولد دوقلوهای دوتخمی در سراسر جهان متفاوت است و عوامل متعددی در وقوع آن مؤثرند. وراثت یك عامل مهم است. اگر بستگان درجة اول مادر دوقلو داشته باشند، احتمال بارداری دوقلویی در او افزایش پیدا می‌كند. احتمال دوقلوزایی در بارداری بعدی مادری كه قبلا ً دوقلوی دوتخمی به دنیا آورده، دو برابر است. اما سابقة فامیلی پدر هیچ اثر ارثی در دوقلوزایی ندارد یا احتمال تأثیرگذاری آن مختصر است.نژاد مادر عامل دیگری است كه در احتمال دوقلوزایی تأثیر می‌گذارد. شیوع تولد دوقلوهای تك‌تخمی متأثر از نژاد نیست؛ ولی ۷ تا ۱۰ مورد از هر ۴ هزار تولد در سفیدپوستان، ۱۰ تا ۴۰ مورد از هر هزار تولد در افریقایی‌ها، و ۳ مورد از هر هزار تولد در آسیایی‌ها دوقلوی دوتخمی‌اند. ایالات متحدة امریكا از جملة كشورهایی است كه بالاترین میزان تولد چندقلویی را دارد، یعنی یك مورد در هر ۹۰ بارداری، و ژاپن كمترین میزان را با احتمال یك مورد در هر ۱۵۵ تولد.زنان سیاه‌پوست قوم یاروبا (Yoruba) در غرب كشور نیجریه، با احتمال یك مورد در هر ۲۰ تولد، ركورددار دوقلو و چندقلوزایی در جهان هستند.سن مادر و قد و وزن او هم در میزان دوقلوزایی تأثیر دارد. بیشترین میزان تولد دوقلوهای دوتخمی در زنان بالای ۳۵ سال و زنان چاق و قدبلند رخ می‌دهد.استفاده از برخی داروها در مرحلة پیش از تخمك‌گذاری در چرخة ماهیانة زن هم شیوع تولد دوقلوهای دوتخمی را افزایش می‌دهد. این داروها شامل مخدرها و داروهای القا‌كنندة تخمك‌گذاری، كه برای درمان نازایی زنان تجویز می‌شوند، هستند. همچنین در زنانِ با گروه‌های خونی A و O، به‌دلایل نامشخصی، شیوع دوقلوزایی نسبت به جمعیت عمومی بیشتر استجالب آنكه در زنانی كه در اواخر دورة تخمك‌گذاری باردار می‌شوند، احتمال بارداری چندقلو بیشتر است كه شاید به علت رسیده بودن بیش از حد تخمك‌ها باشد. تحقیقات اخیر نشان داده‌اند كه نطفة اكثر دوقلوهای دوتخمی در ماه ژوئیه (تیر و مرداد) تشكیل می‌شود، و ماه ژانویه (دی و بهمن) كمترین باروری‌های دوقلویی را دارد. دانشمندان معتقدند كه طولانی‌تر بودن روز در ماه ژوئیه ممكن است عامل ترشح بیشتر هورمون تحریك‌كنندة فولیكول (FSH) و در نتیجه بالا رفتن احتمال دوقلوزایی در زنان باشد. اما عامل اصلی افزایش احتمال بارداری دوقلویی و چندقلویی استفاده از روش‌های درمان ناباروری است. روش‌های كمك به باروری (ART)، مانند لقاح آزمایشگاهی، باعث افزایش میزان تولد چندقلوها می‌شوند. در لقاح آزمایشگاهی، هرچه تعداد جنین‌های انتقال‌داده‌شده به رحم افزایش یابد، احتمال بارداری چندقلویی هم افزایش می‌یابد.بارداری دوقلویی بارداری دوقلویی را می‌توان با روش‌های بالینی، بیوشیمیایی و بیوفیزیكی تشخیص داد. در معاینه، ارتفاع جسم رحم از میزان مورد انتظار برای بارداری تك‌قلویی در همان سن بیشتر است؛ در نتیجه، شكم بزرگ‌تر از حد معمول آن سن جنینی می‌شود. در ادامة بارداری، ممكن است دو جنین قابل لمس باشند و دو سرعت ضربان قلب مختلف شنیده شود. اگر تنها به روش‌های بالینی فوق اكتفا شود، تقریباً یك‌سوم بارداری‌های دوقلویی تشخیص داده نمی‌شود و در زمان زایمان كشف می‌شود. بنابراین، از آزمون‌های بیوفیزیكی و بیوشیمیایی كمك گرفته می‌شود. سونوگرافی قادر به نشان دادن بارداری دوقلویی، وضعیت جفت و پرده‌های جنینی و نیز تعیین جنسیت جنین‌هاست. اما خطاهای تشخیصی در این روش، در مواردی كه بیش از دو جنین وجود داشته باشد، بسیار شایع است.تغییرات فیزیولوژیكی در زنانِ با بارداری دوقلویی شكل تشدیدشدة تغییرات بارداری‌های تك‌قلویی است. میزان متوسط افزایش وزن در زنِ با اندازة بدنی طبیعی كه دوقلو باردار است ۹/۱۵ تا ۴/۲۰ كیلوگرم است.

به‌طوركلی، در زنانِ با بارداری دوقلویی، هشت مشكل طبی شیوع بیشتری دارد:

» زایمان زودرس: مدت زمان بارداری تك‌قلویی ۳۷ تا ۴۲ هفته از زمان شروع آخرین دورة قاعدگی است. تحقیقات نشان داده‌اند كه بروز زایمان زودرس در بارداری‌های دوقلویی سه تا هفت برابر بارداری‌های تك‌قلویی است. متوسط طول مدت بارداری برای دوقلو ۳۵ هفته، برای سه‌قلو ۳۳ هفته و برای چهارقلو ۲۹ هفته است. زایمان زودرس احتمال مرگ‌ومیر جنین یا نوزاد را قبل، حین و بعد تولد افزایش می‌دهد.

» پرفشاری خون: احتمال ابتلا به پرفشاری خون در بارداری دوقلویی دو تا چهار برابر افزایش می‌یابد.

» جداشدگی جفت: جفت به دیوارة رحم متصل می‌شود و جنین از طریق بند ناف با آن ارتباط دارد. جفت خون، اكسیژن و غذا برای جنین تهیه می‌كند. ممكن است در بارداری چندقلویی، عملكرد جفت غیرطبیعی باشد یا عملكردش را زودتر از موقع از دست بدهد. اگر جفت نتواند اكسیژن یا غذای كافی برای جنین فراهم كند، جنین رشد مناسبی نخواهد داشت. میزان متوسط وزنِ هنگام تولد برای تك‌قلوها ۳۳۰۰ گرم، برای دوقلوها ۲۵۰۰ گرم، برای سه‌قلوها ۱۸۰۰ گرم و برای چهارقلوها ۱۴۰۰ گرم است.

» كم‌خونی: لزوم افزایش حجم خون مادر، همراه با افزایش نیاز جنین به آهن، باعث بالا رفتن احتمال بروز كم‌خونی در بارداری دوقلویی می‌شود. این مادران، برای پیشگیری از كم‌خونی، باید در طول بارداری مكمل‌های آهن و اسید فولیك مصرف كنند.

» افزایش مایع آمنیوتیك: این عارضه در ۲ تا ۵ درصد از بارداری‌های دوقلویی اتفاق می‌افتد.

» عفونت ادراری: خطر ابتلا به عفونت‌های دستگاه ادراری در زنان با بارداری چندقلویی چهار برابر افزایش می‌یابد.

» خونریزی پس از زایمان: حدود ۱۰ درصد از زنانی كه دوقلو به دنیا می‌آورند، در دورة پس از زایمان، دچار نارسایی انقباضی رحم می‌شوند. از آنجا كه خونریزی پس از زایمان با انقباضات عضلات رحم مهار می‌شود، این نارسایی موجب خونریزی شدید پس از زایمان می‌شود.


» سزارین: زایمان طبیعی دوقلوها ممكن است و در بعضی موارد نیز به‌راحتی انجام می‌شود. اما از آنجا كه در بارداری‌های دوقلویی و چندقلویی، احتمال قرار گرفتن جنین‌ها در وضعیت‌های غیرطبیعی زیاد است، نیاز به عمل جراحی سزارین برای به دنیا آوردن این نوزادان بیشتر است. اكثر سه‌قلوها با عمل سزارین متولد می‌شوند.
عوارض جنینی و نوزادی در بارداری دوقلویی
در بارداری دوقلویی، احتمال وقوع برخی از عوارض نوزادی افزایش می‌یابد. همة این عوارض باعث افزایش خطر مرگ‌ومیر نوزادان می‌شوند:

» نارس بودن نوزاد: در حدود ۵۰ درصد از دوقلوها نارس متولد می‌شوند. زایمان زودرس مهم‌ترین عامل افزایش مرگ‌ومیر نوزادان دوقلوست.

» ناهنجاری‌های مادرزادی: بروز ناهنجاری‌های مادرزادی در دوقلوها دو تا سه برابر تك‌قلوهاست.

ناهماهنگی رشد: ناهماهنگی رشد در دوقلوها به‌ صورت اختلاف قابل ملاحظة وزن دو نوزاد تعریف می‌شود و در حدود ۲۰ تا ۲۵ درصد موارد دوقلوزایی را شامل می‌شود. ناهماهنگی رشد جنین‌ها ممكن است به علت اختلاف سطح جفتی مختص هریك از دو قل باشد. در نتیجه، بچة دارای جفت كوچك‌تر دچار عقب‌ماندگی رشد می‌شود. علت دیگر، انتقال خون از جنین به جنین است.

قل فناشده: این عارضه به مشاهدة دو قل در سونوگرافی اوایل بارداری (معمولا ً سه‌ماهة اول) و تولد تنها یك قل گفته می‌شود. تقریباً نیمی از كل بارداری‌های دوقلویی دارای قل فناشده هستند. در این عارضه، خطر واضحی مادر یا قل باقی‌مانده را تهدید نمی‌كند.
تأخیر در زایمان قل دوم: فاصلة طولانی بین زایمان دو نوزاد در برخی از موارد دوقلوزایی گزارش شده است. ممكن است زایمان اول زودتر از زمانی كه نوزاد قابلیت حیات را پیدا كرده باشد رخ دهد. تأخیر در حد ۲۱ تا ۱۳۶ روز نیز گزارش شده كه گاه بیشتر از زمانی است كه برای رسیدن قل دوم به‌حد قابلیت حیات لازم است.
دوقلوهای قفل‌شده، بارداری مركب، مول (بچه‌خوره) و بارداری دوقلویی تك‌آمنیونی از دیگر عوارض احتمالی بارداری دوقلویی هستند كه جان نوزادان و گاه مادر را تهدید می‌كنند.

دوقلوهای به‌هم‌چسبیده

دوقلوهای به‌هم‌چسبیده همسان‌اند، یعنی از یك تخمك لقاح‌یافته با یك اسپرم به‌وجود آمده‌اند و همیشه همجنس هستند. شیوع این وضعیت در دخترها به نسبت ۳ به ۱ بیشتر از پسرهاست و به میزان یك مورد در هر ۴۰ هزار تولد اتفاق می‌افتد. اما فقط یك مورد در هر ۲۰۰ هزار تولد زنده دوقلوهای به‌هم‌چسبیده هستند. دوقلوهای به‌هم‌چسبیده را براساس محل اتصال آنها به ‌هم طبقه‌بندی می‌كنند. شایع‌ترین اتصال دوقلوهای به‌هم‌چسبیده از ناحیة قفسة سینه است.

ویژگی‌های دوقلوها

رابطة دوقلوها با رابطة برادرها و خواهرهای تك‌قلو بسیار متفاوت است. دوقلوها دوران جنینی را در كنار یكدیگر به‌سر برده‌اند، اغلب با هم و در شرایط یكسان متولد شده‌اند و در یك محیط بزرگ می‌شوند. بنابراین، در مقایسه با سایر خواهرها و برادرها، به‌ هم وابسته‌ترند و احساس نزدیكی بیشتری می‌كنند. گاه این احساس وابستگی میان دوقلوها تا پایان عمر ادامه می‌یابد.ضریب هوشی دوقلوی همسان به‌ندرت بیشتر از ۵ واحد با هم تفاوت دارد، درحالی‌كه هوش دوقلوی غیرهمسان می‌تواند مانند هر خواهر و برادر دیگری با هم متفاوت باشد. در نتیجه، دوقلوهای همسان درك و برخورد تقریباً مشابهی نسبت به مسائل اطراف خود دارند. آنها مفهوم همكاری و سهیم شدن را زودتر از خواهرها و برادرهای تك‌ قل یاد می‌گیرند و در فعالیت‌های گروهی موفق‌ترند. هرچند ممكن است در غیاب قل دیگر، بسیار خجالتی و ناموفق در روابط اجتماعی عمل كنند.

بانك اطلاعاتی دوقلوها

با گسترش علم ژنتیك و پزشكی مولكولی، اهمیت مطالعة دوقلوها روز‌به‌روز بیشتر احساس می‌شود. همان‌طور كه می‌دانیم، در بروز هر صفت فردی یا ابتلا به هر بیماری، دو عامل ژنتیك و محیط مؤثر قلمداد می‌شوند. برای بررسی اثر عوامل محیطی در بروز صفت یا بیماری، دوقلوها، بخصوص دوقلوهای تك‌تخمی، مناسب هستند زیرا از نظر ژنتیكی ویژگی‌های كاملا ً یكسانی دارند.همچنین با تكمیل شدن طرح تهیة ژنوم انسانی در سال ۲۰۰۰، تحقیق و تفحص در مورد ۳۰ الی ۵۰ هزار ژن انسان و زمان و نحوة بروز هركدام از آنها جدی‌تر شد. برای رسیدن به این هدف، دوقلوها و چندقلوها در دنیا مورد توجه محققان قرار گرفتند.از حدود ۵۰ سال قبل، بانك‌های اطلاعاتی دوقلوها با اهداف تحقیقاتی در سراسر جهان تشكیل شدند. كشورهای پیشرفته در این زمینه پیشرو هستند. بانك اطلاعاتی دوقلوهای كشور سوئد در حدود ۷۰ هزار دوقلو را زیر پوشش دارد و مطالعات مستمر و گسترده‌ای در مورد دوقلوها انجام می‌دهد. بانك اطلاعاتی دوقلوهای كشور استرالیا نیز در حدود ۳۰ هزار عضو دارد و با بررسی مداوم دوقلوها و انجام طرح‌های تحقیقاتی، اطلاعات ارزنده‌ای به‌دست آورده است. كشورهای در حال توسعه هم با تأخیر نه‌چندان زیاد شروع به تشكیل بانك‌های اطلاعاتی دوقلوها كرده‌اند. كشور در حال توسعة بنگلادش درحال‌حاضر دارای چنین بانكی است و تحقیقات خود را در مورد این عجایب خلقت آغاز كرده است.اما تشكیل بانك اطلاعاتی دوقلوهای ایرانی به‌تازگی مورد توجه مراكز علمی و پژوهشی كشور واقع شده است.نخستین بار در كشور، به همت پژوهشكدة ابن‌سینای جهاد دانشگاهی و با كمك سازمان بهداشت جهانی، اولین بانك اطلاعاتی دوقلوها و چندقلوهای ایران طراحی و راه‌اندازی شده است. این پژوهشكده از محققان و پژوهشگران دعوت كرده است كه طبق ضوابط، برای شركت در این پژوهش اقدام كنند.ذكر این نكته لازم است كه اطلاعات افراد ثبت‌نام‌شده در این بانك اطلاعاتی در اختیار سایر اشخاص قرار نخواهد گرفت و ارائة این اطلاعات منوط به كسب رضایت آگاهانه از افراد است