آبشار "ویسادار" را باید دید نه نوشت

[رزیتا]

آبشار "ویسادار" را باید دید نه نوشت

آبشار ویسادار از زیباترین آبشارهای ایران و سومین آبشار مرتفع استان گیلان است.
این آبشار به معنی "سایه درخت بید" است که در 16 کیلومتری شهر پره سر در شهرستان رضوانشهر واقع شده و همچون نگینی در دل جنگلهای زیبای این منطقه می درخشد.

ابهت این پدیده طبیعی برای هر بیننده جالب و جذاب است به ویژه وقتی از پایین به این آبشارنگریسته می شود با ابهت و زیبایی صد برابر آبشار ویسادار مواجه می شوی، صدای ریزش آب از ارتفاع حدود 20 متری و نیم دایره ای که آب در دل سنگ و صخره برای رسیدن به دریا ایجاد می کند، دیدنی است.
صدای پرندگان و شرشر آب و نور خورشید که از لابه لای شاخ و برگ درختان به زمین می تابد منظره ای فوق العاده به وجود آورده که کم نظیر است.
البته زیبایی های این پدیده طبیعی آنقدر زیاد است که نمی توان وصفش کرد و به قولی آبشار ویسادار را باید دید، نه اینکه راجع به آن نوشت.
پره سر در حد فاصل میان شهرهای رضوانشهر و هشتپرتالش واقع شده است که با رضوانشهر حدود 17 کیلومتر و با هشتپر تالش حدود 30 کیلومتر فاصله دارد و در 100 کیلومتری رشت و آستارا قرار دارد.
این شهر که در بخش پره سر شهرستان رضوانشهر استان گیلان قرار دارد دارای آب و هوای معتدل خزری است و بهترین زمان برای سفر به این منطقه ماه های فروردین، اردیبهشت، خرداد، شهریور و مهر است که رطوبت هوا به نسبت کاهش می یابد.

این بخش دارای فرهنگ باستانی است و ساکنان این منطقه به صورت بومی تالشان هستند که با گذشت زمان گیلکان از شرق به این مکان مهاجرت کرده اند و ترکها نیز از غرب یعنی آذربایجان آمده اند.
کردهای این شهر که دارای جمعیت اندکی هستند نیز در زمان رضاشاه به این منطقه کوچانده شده اند، در نتیجه این شهر دارای فرهنگهای مختلفی است در واقع دارای یک فرهنگ مشترک از همه اقوام ساکن شمال غرب فلات ایران است.
نام این شهر از دو قسمت "پره" یعنی محل ماهیگیری و "سر" یعنی پسوند مکان تشکیل شده است، نام قدیمی این منطقه "تالش دولاب" یکی از قسمتهای خمسه تالش بوده است که با تجمع مردم و کوچ اقوام دیگر به کلی تغییر پیدا کرده و به "پره سر" تبدیل شده است.


منبع: خبرگزاری مهر
تهیه و تنظیم: زهره حضرتی