ال کلاسیکو به نقل آمار و ارقام

[Omid7]

دیدار شنبه شب ورزشگاه سانتیاگو برنابئو نه تنها رویارویی دو تیم برتر اسپانیایی و یا حتی اروپایی خواهد بود ، بلکه رویارویی دو ترکیب از ستاره های بین المللی دنیای فوتبال نیز خواهد بود. با کمک رنکینگ کاسترول برای شما تعریف می کنیم که مصاف ستارگان به چه ترتیب رقم خواهد خورد.

سایت گل- نیازی به تعریف و توصیف نیست که دیدار حساس شنبه شب، یکی از جذاب ترین و هیجان انگیزترین دیدارهای تاریخ ال کلاسیکو است. قهرمانان متعدد و فراوانی بی صبرانه در انتظار ورود به چمن سانتیاگو برنابئو هستند و همچنین می بایست به اعداد و رتبه های بازیکنانی که گام برروی چمن ورزشگاه برنابئو می گذارند نیز اشاره کرد.

کافی است به این نکته توجه کنیم که شنبه شب می توانیم شاهد مصاف دارندگان توپ طلا و عنوان برترین بازیکن سال فیفا در دو سال اخیر (لیونل مسی و کریستیانو رونالدو) یا رویارویی دو تیمی که سالانه بودجه ای حدود 830 میلیون یورو دارند، باشیم . دو تیمی که روی هم رفته، حدود 50 عنوان قهرمانی در رقابتهای لالیگا را کسب کرده اند و به طور قاطعانه می توان گفت که یکی از این دو، جام قهرمانی فصل 10-2009 را نیز بالای سر خواهد بود.


تفاوت رئال و بارسلونا باتیم سوم جدول (والنسیا ) 21 امتیاز است و هرگز در برهه زمانی مشابهی در رقابتهای لالیگا، چنین اختلاف فاحشی میان تیمهای رده اول و دوم و تیم سوم وجود نداشته است و این اتفاقی بی سابقه است که خبر از میزان آمادگی فراوان دو تیم رئال و بارسا می دهد.

صحبت ما به اینجا ختم نمی شود و می بایست از تک به تک بازیکنان نام ببریم، چرا که هر یک از دو تیم رئال و بارسا، به منزله پارکینگ بزرگی از ستاره های بین المللی می باشند. به عنوان مثال، می توان به آمار رنکینگ کاسترول اشاره کرد که 4 بازیکن از ده بازیکن برتر این لیست، بازیکنان شاغل در این دو تیم هستند، مسی، رتبه شماره یک این رنکینگ، تیری آنری بازیکن شماره 5 رنکینگ کاسترول و جرارد پیکه، ستاره شماره 7 این لیست از یک سو و کریس رونالدو، بازیکن رده دومی رنکینگ کاسترول شنبه شب در ورزشگاه برنابئو به میدان خواهند رفت.

نکته جالبتر ، پس از نگریستن کلی به لیست رنکینگ کاسترول به دست می آید. چرا که 9 بازیکن از دو تیم رئال مادرید و بارسلونا، در جمع 30 بازیکن برتر رنکینگ کاسترول قرار دارند و در لیست صد بازیکن برتر، نام 18 بازیکن از دو تیم به چشم می خورد.

نکته ای که در اینجا به وضوح دیده می شود، برتری محض بارسا نسبت به رئال دررنکینگ کاسترول است. نه تنها به خاطرحضور مسی که در صدر این رنکینگ قرار دارد و در ترکیب تیم کاتالان توپ می زند، بلکه تعداد آبی اناری پوشان در جمع صد بازیکن برتر این رنکنیگ، دو برابر تعداد کهکشانی هاست؛ بدین ترتیب که بارسا 12 نماینده در جمع 100 بازیکن برتر رنکینگ کاسترول دارد و این در حالی است که نام 6 بازیکن رئال درلیست 100 نفره دیده می شود.

به علاوه نام 9 بازیکن بارسلونا در جمع 50 بازیکن برتر این رنکینگ دیده می شود که علاوه بر مسی عبارتند از : ایبراهیموویچ (رتبه یازدهم)، آلوس (15)، پویول (18)، چابی (26)، کیه تا (36) و اینیستا (49) و این در حالس است که رئال تنها 2 بازیکن را در جمع پنجاه بازین برتر می بیند: کریس رونالدو (2) و ایگواین (14) و پس از آن می بایست به رده شصت و ششم رفت تا به نام کاکا رسید. کاسیاس در رده نود و یکم، آربلوا در رده نود و سوم و گرانرو در رده صدم لیست قرار گرفته است.

اگر به نام 200 بازیکن برتر رنکینگ کاسترول توجه کنیم، نام 13 بازیکن بارسلونا و 12 بازیکن رئال به چشم ما می خورد.بدین ترتیب می تواند گفت که نیمی از رختکن هر تیم، جزو ستاره های بین المللی فوتبال دنیا هستند.

[nae]

شايد در هر دهه يك فراز جدي از جدال مادريد و بارسا در تاريخ ثبت شده باشد اما همان نقطه تاريخي براي دميدن در آتش زير خاكستر كاتالونيا و مادريد كافي بوده است.
رقابت ميان دو باشگاه بارسلونا و رئال مادريد در دهه 50 زماني كه باشگاه‌ها بر سر جذب آلفردو دي استفانو با يكديگر درگيري داشتند، بالا گرفت. دي استفانو سرانجام به رئال مادريد پيوست و نقش عمده‌اي در موفقيت‌هاي اين باشگاه ايفا كرد.
دهه 60 شاهد اولين رقابت اين دو در اروپا بوديم. در اين دهه، رئال مادريد و بارسلونا دو بار در ليگ قهرمانان اروپا برابر يكديگر صف آرايي كردند كه رئال مادريد در سال 1960 به پيروزي دست يافت و بارسلونا نيز دوئل سال 1961 را به سود خود به پايان برد.
داستان رقابت دو باشگاه براي جذب بازيكنان بزرگ در دهه 80 پيرامون برند شوستر و در دهه 90 براي مايكل لادروپ تكرار شد.

در سال 2000 جدال ميان بارسا و رئال به دنبال تصميم لوئيس فيگو مبني بر جدايي از بارسلونا و پيوستن به رئال مادريد، اوج گرفت. مردم كاتالونيا به او لقب خائن بزرگ دادند و مردم مادريد وي را با پسوند مرد آزاد شده صدا مي‌زدند.
دو تيم باز هم در ليگ قهرمانان اروپا و اين بار در نيمه نهايي سال 2002 با يكديگر روبرو شدند كه اين بار رئال مادريد با درخشش رائول و زيدان توانست به فينال رقابت ها راه يافته و برابر لوركوزن به عنوان قهرماني دست پيدا كند. در آن سال رئالي‌ها با پيروزي برابر بارسا از سوي رسانه هاي اسپانيا عنوان "بازيگران بازي بزرگ قرن " را بدست آوردند.

ال‌كلاسيكودربي فردا شب در نيوكمپ ساعت 23:30 به وقت تهران به قضاوت ايتورالده گونسالس كليد مي‌خورد و جنگ شماره 161 را رقم مي‌زند.

دو تيم تا كنون 160 بار برابر يكديگر صف‌آرايي كرده‌اند. رئال مادريد 68 پيروزي و بارسلونا 62 پيروزي را به نام خود ثبت كرده‌اند و در كل 30 تساوي بين دو طرف رقم خورده است.
اين دو تيم خارج از لاليگا، 28 بار در جام حذفي برابر يكديگر قرار گرفته‌اند كه طي آن رئال مادريد 9 بار و بارسلونا 14 بار به پيروزي رسيده‌اند.
اگر همه بازي‌هاي تاريخ اين دو باشگاه برابر يكديگر را محاسبه كنيم به طور كلي، اين دو تيم 208 بار برابر يكديگر بازي كرده‌اند و طي آن رئال مادريد به 85 پيروزي و بارسلونا به 81 پيروزي دست يافته است.
42 تساوي نيز در اين ميان رقم خورده است.
حضور مورينيو روي نيمكت رئال مادريد و رويارويي او با پپ گوادريولا از نكات جالب توجه بازي فردا است.

[nae]

جوزپه گوارديولا در جمع خبرنگاران سراسر جهان كه براي پوشش خبري ال‌كلاسكيو دربي راهي شهر بارسلونا و ورزشگاه نيوكمپ شده‌اند تصريح كرد: هواداران بارسلونا از ما انتظار پيروزي دارند اما چون آنها را به خوبي مي‌شناسم مي‌دانم كه پيروزي يك بر صفر يا دو بر يك براي آنها خوب نيست و در اين مورد به آنها حق مي‌دهم. ما محكوم به يك پيروزي قاطعانه هستيم و طوري بايد هر 3 امتياز بازي را تصاحب كنيم كه رئال مادريد هيچ حرفي براي گفتن نداشته باشد.
وي افزود: بازي فردا شب براي ما فرصتي براي تولد دوباره است و مطمئن باشيد پس از تصاحب صدر جدول در بازي فردا ديگر آن را از دست نخواهيم داد.

[nae]

خوزه مورينيو كه با سخنراني‌ها و مصاحبه‌هاي اخير خود به اندازه كافي فضاي اردوگاه بارسلونا را به هم ريخته در جديدترين اظهارنظر خود ضمن پاسخگويي به منتقدين رئال مادريد، تصريح كرد: مشكلي براي شكست دادن بارسلونا نداريم و برايم بسيار بديهي و روشن است كه برابر بارسلونا به پيروزي مي‌رسيم اما تنها چيزي كه گاهي مرا به فكر وادار مي‌كند فضاي نيوكمپ است كه مي‌تواند كتاب ال‌كلاسيكودربي را به سود بارسلونا ورق بزند.
وي گفت: هواداران بارسلونا با هواداران ساير تيم‌ها فرق دارند و اين احتمال وجود دارد كه با توجه به نتايج انتخابات پارلماني فضاي نيوكمپ را به تشنج نزديك كنند.
اظهارات تحريك آميز مورينيو از سوي روزنامه‌هاي كاتالونيايي محكوم و تقبيح شده است.

[nae]

مايكل لادروپ در سال 1989 بعد از دوران ضعيف و كم‌فروغش در يوونتوس توسط كرايف عضو بارسلونا شد و آنجا بود كه دوران اوجش رقم خورد. او نتايج بسيار خوبي همراه با آبي و اناري‌ها كسب كرد.
سال 1994 سالي بسيار پر حاشيه و جنجالي براي اين ستاره بود.
در آن سال بارسلونا روماريوي برزيلي را به خدمت گرفت و طبق قوانين اسپانيا در آن وقت نمي‌توانست همزمان با چند بازيكن خارجي ديگر بازي كند. همين امر نيمكت‌نشيني هاي طولاني مدت لادروپ را در پي داشت. اتفاقي كه باعث شد از تيم جدا شده و راهي رئال مادريد شود.
لادروپ براي انتقام بيشتر از كرايف در ال‌كلاسيكو‌ دربي همان سال خوش درخشيد و در پيروزي 5 بر صفر قوهاي سفيد و شكستن طلسم پيروزي‌هاي سريالي بارسا نقش پررنگي داشت.

[nae]

جايي كه با وجود تبديل جهان به دهكده كوچك جهاني و پاك شدن آخرين ردپاي سيم‌خاردارهاي مرزي در اروپاي سبز، هنوز هم بوي خون‌هاي ريخته شده توسط جوخه جنايت ژنرال فرانكو به مشام مي‌رسد مي‌شود انتظار اوج گرفتن هيجان را در ال‌دربي داشت.
مردم كاتالونيا اصرار دارند هميشه تاريخ صداي رگبار ويران كننده ارتش ديكتاتوري فرانكو را در ورودي نيوكمپ بشنوند و از كودكانشان نيز بخواهند چنين حقايقي را به نسل‌هاي بعد از خود نيز منتقل كنند و فوتبال درست يا غلط، شوخي يا جدي، رسمي يا غير رسمي، بهترين بهانه براي شنيدن اين صداها است.

در اين ميان تلاش روزنامه نگاران قديمي اسپانيا براي چنگ زدن به دامن تاريخ تا حدودي خنده‌دار است چرا كه نمي‌شود در فضاي كنوني، ميان سيمان تازه رنگ شده برنابئو، استاديوم مجهز تحت قرارداد با ناسا، سقف الكترونيكي سانتياگو و سيستم هوشمند بليت فروشي مادريد يا تجهيزات به روز شده نيوكمپ و شهري مدرن و پر از گردشگر اروپايي و آسيايي حرف از خون قربانيان حادثه 1898 زد يا از جدايي كاتالونيا نوشت.

[nae]

ساموئل اتوئو مهاجم و ستاره سابق بارسلونا در پنج سال اخير كه جايگاهش در قلب همه هواداران بارسلونا انكار ناپذير است در باشگاه رئال مادريد بي‌مهري‌هاي زيادي را تحمل كرد و در نهايت نيز راهي رئال مايوركا شد تا در دام بارسلونا بيفتد.
او در سن 16 سالگي در سال 1997 مورد توجه باشگاه رئال قرار گرفت و عضو اين تيم شد ولي در سه سالي كه در مادريد بود فقط يك بازي را بطور ثابت بازي كرد و هميشه به طور قرضي به تيم‌هاي مختلف منتقل مي‌شد تا اينكه در سال 2000 به طور رسمي از اين تيم جدا شد و به مايوركا پيوست و در آنجا دوران اوجش شكل گرفت.

اتوئو در چهار فصلي كه در مايوركا بازي مي‌كرد ستاره بي چون و چراي اين تيم بود و يك جام حذفي به علاوه آقاي گلي لاليگا دست‌آورد.
هواداران رئال مادريد از فلورنتينو پرس خواستند هر طور شده وي را به مادريد بازگرداند اما ديگر دير شده بود. اتوئو چهار سال بعد به خوبي پاسخ بي‌مهري‌هاي مادريد را داد و در لباس بارسلونا درخشيد

[nae]

لوئيس انريكه را با لبخند‌ها و چهره دورانديشش مي‌شناسند و حتي هواداران حرفه‌اي بارسلونا نيز هرگز او را يك خيانتكار نمي‌دانند.
شروع فوتبال اين ستاره با تيم اسپورتينگ خيخون بود كه مقامات رئال مادريد به استعداد او پي بردند و در سال 1991 با او قرارداد امضا كردند ولي در پنج فصل حضورش در مادريد خيلي ناموفق بود و در 157 بازي تنها 15 گل به ثمر رساند. نيمكت نشيني‌هاي طولاني نيز وي را به شدت خسته و دلخور كرده بود.

انريكه پس از اتمام قراردادش به عنوان بازيكن آزاد به صورت رايگان و بدون مذاكره در مورد مبلغ قرارداد به اردوگاه رقيب سرسخت مادريد يعني بارسلونا پيوست و در آنجا اوج درخشش اين ستاره رقم خورد.
هواداران بارسلونا تا نيم فصل اول انريكه را هو مي‌كردند و دوست نداشتند يك مادريدي را تشويق كنند ولي با بازي‌هاي خيلي خوب او اين امر هم مرتفع شد.
وي تا سال 2004 دوران درخشاني را سپري كرد ودر 207 بازي 73 گل براي بارسلونا به ثمر رساند و بالاخره در سال 2004 از فوتبال خداحافظي كرد. هم اكنون انريكه در كادر فني بارسلونا فعاليت مي‌كند

[nae]

ريكاردو سامورا، دروازه‌بان افسانه‌اي اسپانيا را مي‌توان يكي از عوامل اصلي نفرت بين دو غول اسپانيايي دانست.
او در سال 1916 در اسپانيول شروع به فعاليت كرد و بعد از آن براي 3 سال با لباس بارسلونا فوتبال حرفه‌اي را تجربه كرد. وي همراه با بارسلونا جام‌هاي متعددي را به خانه برد كه مهمترينش اولين قهرماني در كوپا دل ري يا همان جام حذفي اسپانيا است.
اوج نمايش او در المپيك سال 1920 بود كه درخشش خيره كننده‌اي براي اسپانيا داشت و همين امر باعث ايجاد اختلاف با خوان گامپر رئيس سياسي و جدايي طلب وقت بارسلونا شد. سامورا از خوان گامپر درخواست بالا بردن مبلغ قراردادش را داشت. در همان سال به اسپانيول برگشت ولي يك سال از بازي محروم شد. در سال 1922 به اسپانيول پيوست (انتقال رسمي) و هشت سال در اين تيم فعاليت كرد.

سامورا در سال 1930 به رئال مادريد رفت و در اين تيم موفق به فتح اولين قهرماني در ليگ در فصل 1931-1932 شد. وي تا سال 1936 در اين تيم بازي كرد و سال‌هاي خيلي موفقي را پشت سر گذاشت. در اين مدت 4 بار توسط افراد ناشناس مورد سوء قصد قرار گرفت و از ترس مردم كاتالونيا خانواده‌اش را تحت حفاظت پليس به مادريد آورد.

اين روزها دروازه‌بانان جوان در لاليگا براي فتح دستكش طلايي سامورا تلاش مي‌كنند و او را افسانه‌اي بي بديل در دروازه‌باني مي‌دانند بي آنكه از خيانتش به مردم كاتالونيا حرفي بزنند.
او يكي از بهترين دروازه‌بان‌هاي تاريخ اسپانيا است و جايزه سامورا را به احترامش هر سال به بهترين دروازه‌بان لاليگا مي‌دهند.

[nae]

هرچند ريشه هر دو طرف در سلطنت نهفته و تاج پادشاهي بر سر هر دو آرم بارسلونا و رئال مادريد در بدو امر خودنمايي مي‌كند اما نماينده كاتالونيا خيلي زود رنگ مردمي گرفت و به سمت سياست و مبارزه با دولت گرايش يافت.
اين امر باعث شد بارسلونا نه تنها فراتر از يك باشگاه بلكه در اكثر مواقع چيزي منهاي يك باشگاه ورزشي باشد و البته اين ويژگي همچنان افتخار هواداران بارسلونا محسوب مي‌شود.

در تمام اين سال‌ها رئال مادريد فقط و فقط يك باشگاه بوده و وقتي در موزه برنابئو قدم مي‌زنيد برخلاف موزه نيوكمپ چيزي كه چشم بيننده را مي‌نوازد فوتبال و فوتبال و فوتبال است و ديگر خبري از شعارهاي سياسي، چهره جان باختگان جنگ سويل، صحنه‌هايي از شورش خياباني مردم و كاريكاتورهايي براي تمسخر دولت نيست كه نيست.

باشگاه بارسلونا براي مردم كاتالونيا چيزي فراتر از يك باشگاه است، چرا كه به نظر مي‌رسد بارسلونا با ايده‌هاي دموكراتيك خود هميشه در خدمت جدايي طلبي مردم نسبت به خاك اسپانيا است.
برخلاف اين مسئله، براي بيشتر اهالي كاتالان همانند بسياري از اسپانيايي‌ها، رئال مادريد به عنوان يك باشگاه دولتي شناخته مي‌شود. به هر حال، در دوران جنگ هاي داخلي اسپانيا، اعضاي هر دو باشگاه همچون جوزپ سانيول و رافائل سانچس خوئرا به وسيله پيروان فرانكو آسيب‌هاي بسياري را متحمل شدند.