جوانی و پیری در ترانه های شور انگیز

[amir ahmadi]

شدم پیرو ندیدم روی دلدار
به ناچاری نهادم پا به گلزار
به بزم گلرخان فایز مخوانید
تهی دستم ندارم میل بازار

[amir ahmadi]

مو از این زندگی دلگیر گشتم
وزاین دنیای فانی سیر گشتم
جوون می بینم اشخاص کهنسال
خودم برعکس مردم،پیر گشتم

[amir ahmadi]

جهان رفت و جوانی و چمن رفت
گل نسرین و یاس و نسترن رفت
پس از من دوستان گویند هم اواز
که اخر فایز شیرین سخن رفت

[amir ahmadi]

ندارم راحتی جز رنج و زحمت
بجز خواری و دشواری و محنت
دل فایز به پیری کرده پرواز
به باغ گلرخان چون اشتر مست

[amir ahmadi]

خروش عرش دیشب التجا کرد
برای عاشق پیری دعا کرد
الهی خیر از عمرش نبیند
هر انکس یار از فایز جدا کرد

[amir ahmadi]

وفای بی وفایی کرده پیرم
برم یار وفاداری بگیرم
اگر یار وفاداری نباشد
سر خاک وفادارن بمیرم

[amir ahmadi]

چه سازم که جوانی نیست دایم
به بختم چرخ می گردد ملایم
ندونستم جوانی پنج روزه
که پیری دست و پایم بسته قایم

[amir ahmadi]

بهار امد به صحرا و در و دشت
جوانی هم بهاری بود و بگذشت
میان فایز و دلبر خطی بود
که ان هم نوبهاری بود و بگذشت

[amir ahmadi]

خداوندا جوانیم به سر رفت
درخت شادکامیم بی ثمر رفت
درخت شادکامی عمر فایز
سر شام امد و بانگ سحر رفت

[amir ahmadi]

من از عهد جوانی تا شدم پیر
نکردم در وفای دوست تقصیر
چرا فایز وفا کردو جفا دید
کنم با کوکب بختم چه تدبیر