معرفی یکی از کمیاب ترین ابرهای سیاره ای در جهان

[shabhaye_mahtabi]

معرفی یکی از کمیاب ترین ابرهای سیاره ای در جهان

تلسکوپ فضایی هابل با ثبت تصویری بی نظیر از ابر سیاره ای دور افتاده و کمیاب NGC 2818 اطلاعات با ارزشی را از ساختار پیچیده آن در اختیار اختر شناسان قرار داده است. به گزارش خبرگزاری مهر، این ابر سیاره ای بی نظیر درون خوشه باز ستاره ای NGC 2818A قرار گرفته است که هر دو این دو مجموعه در فاصله 10 هزار سال نوری از زمین و در صورت فلکی قطب نما یا Pyxis قرار گرفته اند.
NGC 2818 از جمله معدود ابرهای سیاره ای است که در میان یک خوشه باز ستاره ای واقع شده است. عمر خوشه های باز به صورت کلی بسیار محدود بوده و طی صدها میلیون سال از بین می روند. این در حالی است که ستارگانی که ابرهای سیاره ای را تشکیل می دهند معمولا 5 بیلیون سال عمر دارند.
بر اساس همین عوامل وجود چنین ابر سیاره ای در میان خوشه باز ستاره ای امری نادر و کمیاب به شمار می رود زیرا عمر ابرها از خوشه ها بیشتر بوده و بعید به نظر می رسد خوشه ای آنقدر عمر داشته باشد تا بتواند چنین ابری را در خود جای دهد. بررسی ها نشان می دهد که خوشه باز ستاره ای NGC 2818A در گروه خوشه های باستانی قرار داشته و بالغ بر یک بیلیون سال عمر دارد.

ساختار تماشایی این ابر سیاره ای در لایه خارجی خود دارای ستاره خورشید مانندی است که این ستاره در دوره نهایی از زندگی خود به فضای میان ستاره ای پرتاب شده است. گازهای درخشان و نورانی قابل مشاهده در تصویر نیز توسط همین ستاره و پس از اتمام انرژی آن ساطع شده است.ابرهای ستاره ای از نظر ساختار دارای تنوع بوده که NGC 2818 یکی از پیچیده ترین انواع آن به شمار می رود و تفسیر و بررسی آن امری بسیار مشکل و پیچیده خواهد بود. با این حال به دلیل قرار گیری در میان خوشه ستاره ای اختر شناسان موفق به دستیابی به اطلاعاتی پایه ای مانند وزن و مساحت درباره این ابر سیاره ای شده اند.ابر سیاره ای به تدریج و طی ده ها هزار سال کم رنگ و ناپدید شده و هسته داغ ستاره ای این ابر به تدریج و طی بیلیون ها سال رو به سردی گذاشته و به کوتوله سفید تبدیل خواهد شد. سرنوشتی که خورشید زمین نیز در انتها و تا 5 بیلیون سال دیگر به آن دچار خواهد شد.بر اساس گزارش ساینس دیلی، این تصویر توسط دوربین سیاره ای تلسکوپ هابل به ثبت رسیده است و رنگهای موجود در این تصویر گروهی از گازهای تابیده شده از این ابر را به نمایش می گذارد. برای مثال رنگ قرمز نشاندهنده گاز نیتروژن، رنگ سبز نمایانگر گاز هیدروژن و رنگ آبی نشاندهنده گاز اکسیژن است.
با تشکر فریبا