|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
|
|
#1
04-27-2008
|
||||
|
||||
من زمینم
این صدای خکه ‚ روی موج خیس دریا زخم تاریخی کابوس ‚ بغض دلنشنین رویا این صدا صدای خکه ‚ آخرین صدای بیدار خونه داره قصه میگه ‚ واسه این خیل عزادار من رو بشنو ! من رو بشنو ! من صدای آخرینم قصه ی هزار تا فرنم ! من زمینم ! من زمینم زخم ناباور ‚ جای پای لنگ تیمور مونده روی سینه ی من حفره های ممتد گور من رو آفتابی نگاه کن ! تا یه فصل تازه باشم هنوزم با یه اشاره ‚ میتونم پر از صدا شم سبز سبزم اگه نبضت نبض بیدار چمن شه من بهشتم اگه دستات مرهم زخمای من شه پیله ی کهنه رو بشکن ! تا رها شه شاپرک باز با لب بسته صدام کن ! دل بده به گریه ی ساز تن بی لباس من رو میشه با جوانه پر کرد میشه این خونه ی خوب و بازم از ترانه پر کرد زخم ناباور ‚ جای پای لنگ تیمور مونده روی سینه ی من حفره های ممتد گور من رو آفتابی نگاه کن ! تا یه فصل تازه باشم هنوزم با یه اشاره ‚ میتونم پر از صدا شم
__________________
|
|
#2
04-27-2008
|
||||
|
||||
|
بازی سال
چه سخته مرگ باغچه رو دیدن حرفی نزدن یه غول زشت زمهریر : یه گوله برفی نزدن چه سخته لال بی صدا از لب دشنه رد شدن عاشق دریا بودن اسیر دست سد شدن چه سخته قد کشیدن از عمق یه دره ی عمیق تو این زمستون بلند ‚ فکر شروع یه حریق خورشید گیس طلا ! بیا ! رو چشم ما قدم بذار جوانه های عاشق از دل خک بیرون بیار خاطره های منجمد منتظر طلوعتن آخر خط رسیده ها منتظر شروعتن بیا تا این یخای بد ‚ آب بشن از حراتت بیا تا پشت زمهریر ‚ بشکنه پیش قدرتت بیا که باغچه عمری اسیر سرما و غمه بیا که مرگ غنچه ها تو باغچه مون دم به دمه بیا ! بیا ! که نور تو ‚ باغچه رو زنده می کنه بهار رو تو بازی سال ‚ بازم برنده می کنه خورشید گیس طلا ! بیا ! رو چشم ما قدم بذار جوانه های عاشق از دل خک بیرون بیار خاطره های منجمد منتظر طلوعتن آخر خط رسیده ها منتظر شروعتن
__________________
|
|
#3
04-27-2008
|
||||
|
||||
|
آوازه خون ما کجاست ؟
غروبا تو چشم مردم ‚ که دارن می رن به خونه یه ترانه هست که هیچوقت ‚ کسی اون رو نمی خونه غروبا تو دل مردم پر از حرف نگفته قصه ی این همه دیو و این همه زیبای خفته بگو به جز تو چه کسی رفیق بغض لحظه هاس ؟ میون این همه سکوت ‚ آوازه خون ما کجاس؟ چه بی حیا می چرخن ‚ عقربه های ساعت پشت چراغ قرمز‚ پیر می شن این جماعت غروبا تو راه خونه ‚ آدما رو خوب نگاه کن واسه دلتنگی این شهر ‚ یه ترانه دست و پا کن کی باید غزل بخونه ‚ توی بن بستای بسته ؟ کی باید اینه باشه ‚ واسه این دلای خسته ؟ بگو به جز تو چه کسی رفیق بغض لحظه هاس ؟ میون این همه سکوت ‚ آوازه خون ما کجاس؟ چه بی حیا می چرخن ‚ عقربه های ساعت پشت چراغ قرمز‚ پیر می شن این جماعت
__________________
|
|
#4
04-27-2008
|
||||
|
||||
|
من رو بشکن
من رو بشکن ! من رو بشکن ! من از اینه سرشارم توی این قاب صد پاره ‚ بازم عکس تو رو دارم من رو بشکن ! من رو بشکن ! صدام از پا نمی افته بازم تن می زنم از شب ‚ توی هرشعر ناگفته من رو بشکن اگه شب از هجوم واژه غمگینه غریو انعکاسم من ! صدای اینه اینه دوباره من ! دوباره من ! ترانه ساز شب شکن خسته و لال و بی نفس ‚ تو این شب عربده زن دوباره پارک سوت کور دوباره خاطرات دور کنج همون نیمکت سبز ‚ بغض لگدکوب چمن ببین ! خورشید بیداری ‚ همین فانوس کم نور چراغ روشن شعرم ‚ چقدر از سایه ها دوره من رو بشکن ! من رو بشکن ! شکستن عادته اینجا غزلسازی چه دشواره چه مردن راحته اینجا برای خنجر کینه ‚ تو این ظلمت غلافی نیست واسه بیداری دریا یه موج مرده کافی نیست دوباره من ! دوباره من ! ترانه ساز شب شکن خسته و لال و بی نفس ‚ تو این شب عربده زن دوباره پارک سوت کور دوباره خاطرات دور کنج همون نیمکت سبز ‚ بغض لگدکوب چمن
__________________
|
 |
| کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان) | |
حالت ترکیبی
|
|
اکنون ساعت 06:32 PM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد.